Beleggers moeten niet blindelings naar de aandelenmarkt gaan. Daartoe zijn er veel indicatoren om beleggers te helpen begrijpen of een bedrijf omhoog of omlaag gaat. Indicatoren maken het ook makkelijker om bedrijven te vergelijken.
Deze indicatoren kunnen grofweg worden onderverdeeld in twee categorieën: technische indicatoren en fundamentele indicatoren (ook wel fundamentele ratio's genoemd). Het doel is om informatie over een aandeel samen te vatten in een snel getal waarnaar beleggers kunnen verwijzen. Natuurlijk kan een belegger ook onderzoek doen om het verhaal achter de cijfers te krijgen door bedrijfsrapporten te lezen.
Technisch versus Fundamentele indicatoren
Dit alles roept de vraag op: “Wat voor soort indicator is het beste?Helaas, zoals de meeste dingen bij beleggen, hangt het antwoord af van wie het vraagt.
Sommige handelaren zijn in en uit tientallen voorraden in een kort tijdsbestek. Voor deze spelers is het begrijpen van diepgaande fundamentele statistieken minder cruciaal omdat ze op korte termijn houders zijn. Technische analyse (trends en prijsprestaties) is voor deze mensen belangrijker dan de fundamenten van een bedrijf.
Iemand daarentegen die op zoek is naar een investering die hij van plan is koop en houd, zal het bedrijf als een bedrijf zien in plaats van alleen als een aandeel. Deze investeerders hopen een bedrijf te vinden dat een kleinere kans heeft om failliet te gaan en een grotere kans op winstgroei. Fundamentele indicatoren bieden een uitstekend startpunt of een filter om een lijst met potentiële investeringen te verfijnen voordat ze tot aankoop overgaan.
Ten slotte is er geen regel over het mengen van deze twee indicatoren. Sommige langetermijnbeleggers gebruiken technische indicatoren om de best mogelijke prijs te kiezen waartegen ze kunnen kopen of verkopen. Ze hopen de performance van hun portefeuille te verhogen door beide soorten indicatoren te combineren.
Inkomstenindicatoren
Meerdere onderzoeken hebben ontdekt dat veranderingen in de winst van een bedrijf een aanzienlijk percentage van de koersbewegingen op de lange termijn bepalen. Dus bij het kiezen van een langetermijninvestering loont het om zowel naar de huidige inkomsten als naar het winstpotentieel te kijken.
Met indicatoren kunnen beleggers vergelijken hoe goedkoop of duur het is om een deel van de winst van het bedrijf te kopen. Gebruik deze verhoudingen om de goedkoopste te vinden van twee bedrijven van vergelijkbare grootte in dezelfde branche.
Prijs/winstverhouding (P/E)
De P / E verhouding is waarschijnlijk de meest genoemde ratio van alle bedrijven. Over het algemeen geldt dat als u een aandeel opzoekt, deze verhouding voorop staat. Omdat het zo algemeen wordt gevolgd, loont het om hiernaar te kijken, of het nu gaat om sectoren, specifieke bedrijven of de aandelenmarkt in het algemeen. Kortom, deze verhouding vertelt u hoeveel dollar u betaalt per dollar aan inkomsten.
Als je de P/E zelf wilt berekenen, begin dan met marktkapitalisatie. Dit is het aantal uitstaande aandelen vermenigvuldigd met de prijs per aandeel. Deel dat cijfer vervolgens door de inkomsten (of netto-inkomsten) van het bedrijf.
Als algemene regel geldt dat bedrijven met een lage K/W als goedkoop worden beschouwd, terwijl bedrijven met een hoge K/W als duur worden beschouwd. Voor beide kunnen natuurlijk redenen zijn. Een bedrijf kan een lage K/W hebben omdat de markt niet gelooft dat het bedrijf zijn winst in de toekomst aanzienlijk zal laten groeien. Maar snelgroeiende bedrijven hebben over het algemeen hoge ratio's, aangezien beleggers in de toekomst veel hogere winsten inprijzen en vandaag de prijs verhogen ondanks weinig tot geen inkomsten.
Zoals gezegd gebruiken beleggers de K/W vaak om bedrijven binnen dezelfde branche te vergelijken. Ze vergelijken ook de verhouding met de historische bandbreedte om over- of onderwaardering af te leiden. Bijvoorbeeld, op het hoogtepunt van de tech-bubbel, Coca Cola, een stal blue-chip bedrijf, had een K/W van 54, een hoog aantal dat gewoonlijk wordt gereserveerd voor snelgroeiende aandelen. Dit was natuurlijk een functie van de algemene schuimigheid op de markten. Maar beleggers die deze afwijking opmerkten, vermeden de pijnlijke daling van 50% die volgde op het uiteenspatten van de zeepbel.
Winst per aandeel (EPS)
Net als de P/E is de winst per aandeel (EPS) een andere manier om bij te houden hoe een bedrijf het doet. Om de EPS van een bedrijf te vinden, deelt u eenvoudig de winst door het aantal uitstaande aandelen.
De EPS-methode is het beste voor het volgen van de prestaties van een bedrijf in plaats van het te vergelijken met andere bedrijven. Dit komt omdat u over het algemeen de WPA van een bedrijf op de lange termijn wilt zien stijgen.
Dit toont aan dat de inkomsten in de loop van de tijd groeien. Evenzo is een stagnerende of dalende WPA een reden voor beleggers om erachter te komen of een bedrijf een kortetermijnprobleem of iets meer zorgwekkends tegenkomt.
Prijs-winstgroei (PEG)
Veel beleggers zien de PEG als een verbetering ten opzichte van de traditionele P/E. De PEG probeert rekening te houden met de winstgroei van een aandeel, wat een belangrijk onderdeel is van toekomstig rendement.
Het is ook belangrijk om rekening te houden met groei, omdat snelgroeiende bedrijven vaak een zeer hoge K/W hebben vanwege de overtuiging van de markt dat het grootste deel van de winst in de toekomst zal komen. Zo'n hoge koers-winstverhouding kan veel beleggers afschrikken. Dus de PEG probeert aan te tonen of die hoge K/W gerechtvaardigd is vanwege de toekomstige groei van de inkomsten van het bedrijf.
Kortom, als de P/E ons vertelt hoeveel we betalen per dollar aan inkomsten, vertelt de PEG ons hoeveel we betalen per eenheid van inkomsten. verwachte groei bij verdiensten. Het past in feite de P/E aan voor groei.
Over het algemeen geldt: hoe lager de PEG, hoe beter, aangezien u meer winstgroei kunt kopen voor minder dollars. Dit is belangrijk om in gedachten te houden bij het vergelijken van verschillende groeiaandelen met behulp van de PEG. Evenzo, als er een groeiaandeel is dat toevallig een torenhoge K/W heeft, kun je het onder de lens van de PEG bekijken om een idee te krijgen of het nog steeds overgewaardeerd is als je rekening houdt met groei.
Balansindicatoren
Het gebruik van de balans van een bedrijf om de aantrekkelijkheid van een investering te meten is een favoriet sinds Ben Graham een revolutie teweegbracht waardebeleggen in 1934.
De reden dat we op de balans vertrouwen, is dat winst, omzet en andere inkomensgerelateerde items: gemakkelijk worden gemanipuleerd door middel van boekhoudtrucs om potentiële risico's in een bedrijfsmodel te verbergen. De activa die een bedrijf bezit, zijn echter veel gemakkelijker te waarderen en worden gecontroleerd door het bedrijf.
Dit betekent dat beleggers niet hoeven te voorspellen hoe het actief in de toekomst zal presteren, aangezien het al bestaat. Omdat activa effectief kunnen worden gewaardeerd, geven ze ook vaak een conservatieve schatting van de waarde van het bedrijf.
Schuld/eigen vermogen ratio (D/E)
Kijken naar schulden is cruciaal omdat: het grootste risico waarmee een bedrijf wordt geconfronteerd, is een faillissement.
De D/E neemt, zoals de naam al aangeeft, de totale schuld van een bedrijf (langlopend en kortlopend) verplichtingen, evenals alle andere vaste betalingen) en deelt deze door het eigen vermogen van het bedrijf (ook bekend als eigen vermogen). Dit geeft een belegger een gemakkelijke manier om de schuldenlast van verschillende bedrijven te vergelijken.
Bedrijven kunnen op twee manieren kapitaal aantrekken: vreemd vermogen en eigen vermogen. Schulden betekent een lening afsluiten bij een bank of obligaties verkopen. Het betekent dat het bedrijf vaste betalingen moet doen voor de periode van de lening. De schuldhouders hebben ook voorrang op eventuele activa als het bedrijf failliet gaat.
De tweede manier om geld in te zamelen is voor het bedrijf om extra aandelen te verkopen. Hoewel dit niet gepaard gaat met vaste betalingen of verplichtingen aan schuldhouders, verwatert dit wel het bestaande eigen vermogen, wat kan leiden tot een negatieve prijsreactie.
D/E kijkt simpelweg naar de verhouding tussen beide. Een bedrijf dat bijna uitsluitend afhankelijk is van schulden, verwatert zijn eigen vermogen niet. Maar het kan zichzelf in een precaire positie hebben gebracht waarin al zijn inkomsten naar het terugbetalen van schulden gaan.
Prijs-boekverhouding (P/B)
De P/B vergelijkt de marktwaarde van een bedrijf met de boekwaarde. Het wordt berekend door de aandelenkoers te delen door de boekwaarde per aandeel. Boekwaarde verwijst naar de som van alle activa van een bedrijf minus al zijn verplichtingen.
Deze verhouding is een getal dat bijna altijd hoger is dan 1, aangezien de markt een bedrijf prijst op zijn toekomst in plaats van op zijn huidige waarde. Boekwaarde kijkt naar de huidig waarde van activa en passiva. Maar de markt waarde is toekomstgericht en omvat de verdienkracht van het bedrijf in de toekomst.
Waardebeleggers zoeken over het algemeen naar bedrijven die met een lagere P/B handelen en vooral naar bedrijven die onder de 1 handelen. Ondanks de logica waarom een P/B bijna nooit onder de 1 komt, gebeurt het toch, meestal als gevolg van financiële problemen of marktzorgen over het toekomstige winstpotentieel van een bedrijf. Dit kan ertoe leiden dat de prijs per aandeel convergeert met de boekwaarde van het bedrijf.
De P/B is handig voor het vinden van potentiële koopjes. Maar het is belangrijk op te merken dat er iets moet zijn gebeurd om de P/B te laten dalen. Een ander ding om in gedachten te houden is dat P/B in verschillende sectoren verschillend is. De olie- en gassector is bijvoorbeeld zeer asset heavy en heeft dus een hoge boekwaarde. De techsector is activaarm en heeft dus een lage boekwaarde.
Huidige verhouding
De huidige ratio is een eenvoudige maatstaf die de vlottende activa van een bedrijf vergelijkt met de kortlopende verplichtingen. Een vlottend actief is een actief dat naar verwachting binnen 12 maanden of minder in contanten zal worden omgezet, terwijl een kortlopende verplichting er een is dat naar verwachting binnen 12 maanden of minder zal worden afbetaald.
In essentie, deze ratio laat beleggers zien hoe goed het bedrijf is uitgerust om al zijn korte termijn schulden. Dit is belangrijk omdat, zoals we al zeiden, als een bedrijf zijn schulden niet kan dekken, er waarschijnlijk een faillissement volgt. Een huidige ratio hoger dan één betekent dat het bedrijf binnen de komende 12 maanden geen problemen mag ondervinden.
Het is belangrijk op te merken dat een huidige ratio hoger dan 1 niet automatisch betekent dat een bedrijf een laag faillissementsrisico heeft. Het bedrijf zou nog steeds een zeer zware schuldenlast op lange termijn kunnen hebben die al zijn inkomsten opslokt.
Bedrijven in een vroeg stadium
Sommige lezers zullen opmerken dat veel van deze indicatoren gericht zijn op inkomsten. Maar niet alle bedrijven hebben winst.
Vooral beginnende bedrijven zien vaak af van winstmaximalisatie om te herinvesteren en sneller te groeien, hetzij door middel van R&D of het werven van klanten. Dit roept de vraag op, "Welke indicatoren kunnen worden gebruikt als er geen inkomsten zijn?"
De oplossing, hoewel niet perfect, is om te gebruiken EBITDA (winst voor rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie).Vaak zullen snelgroeiende bedrijven posten positieve EBITDA en negatieve inkomsten om de hierboven beschreven redenen.
In zeldzame gevallen waarin de EBITDA ook negatief is, kunnen beleggers deze vervangen door inkomsten. Het is echter belangrijk op te merken dat hoe verder men afdwaalt van het gebruik van pure inkomsten, des te meer wordt vertrouwd op een boekhoudkundig grijs gebied.
Bottom Line
Indicatoren voor fundamentele analyse bieden handige en snelle hulpmiddelen om vergelijkbare bedrijven te vergelijken, of deze nu qua grootte of in dezelfde branche zijn. Een ander gebruik van indicatoren is het filteren van een lijst met potentiële investeringen waar bedrijven verder naar kunnen kijken.
Misschien wilt u bedrijven vermijden die toevallig een hoge schuldenlast hebben. Of misschien wilt u alleen bedrijven die hun WPA gedurende vier opeenvolgende kwartalen hebben laten groeien. Indicatoren kunnen u helpen om dat op een snelle en efficiënte manier te doen.
Verder lezen:
- Aandelen en aandelenratio's evalueren
- Financiële ratio's - wat zijn ze en hoe lees je ze?
- Waar moet u op letten bij het kopen van aandelen?