De FRONTLINE documentaire “Het pensioen gokken” door Martin Smith documenteert de problemen met pensioenrekeningen. Over het algemeen was de documentaire ok, hoewel iedereen die bekend is met 401 (k) s nog veel zal leren. De documentaire was ook erg eenzijdig, maar dat is natuurlijk te verwachten van een PBS-documentaire. De documentaire interviewde zeer linkse politieke individuen, zoals: Helaine Olen, Teresa Ghilarducci en DEMOS-econoom Robert Hiltonsmith. In de documentaire werd in ieder geval niet besproken waar deze drie echt om bekend staan: een door de overheid gesponsord pensioenplan.
U kunt kijken naar de hele programma op PBS.
De documentaire brengt je terug naar wat zij beschouwden als de gouden eeuw van het werken. Je zou een gouden horloge en een pensioen krijgen als je met pensioen ging. Helaas, zoals de meesten zich het verleden herinneren, was het niet zo goed als het vroeger was. De documentaire bespreekt hoe de pensioenen perfect waren, en er was niets mis mee. Behalve het feit dat de documentaire vandaag niet vermeldt, zijn de resterende particuliere en openbare pensioenen veel ondergefinancierd. Tegenwoordig zijn pensioenplannen zoals CalPERS in Californië waanvoorstellingen en verwachten ze nog steeds een jaarlijks rendement van 8% in deze omgeving met lage FED-fondsen.
Vergeet niet dat de VS destijds een mondiale krachtpatser waren met weinig concurrentie uit het buitenland. Met de verbeteringen in de medische technologie is de levensduur van mensen sinds die periode ook dramatisch toegenomen. Dit betekent dat het bedrag dat nodig was om een pensioen volledig te financieren veel lager was dan nu het geval is.
De waarheid is dat er geen gratis lunch is - risico is risico. Het risico en de verantwoordelijkheid werden gewoon overgedragen van de werkgever op de werknemer. In tegenstelling tot de titel van het programma, is al het investeren tot op zekere hoogte een "gok". Er bestaat niet zoiets als een risicovrije investering.
De documentaire toont mislukkingen in de pensioenplanning, inclusief fouten van de verteller. Het is echter moeilijk medelijden te hebben met deze personen. Een persoon werd geïnterviewd voor een nieuwe Macbook Pro met roestvrijstalen apparaten op de achtergrond. Vreemd genoeg sprak de documentaire met niemand die succesvol is. Dat is typerend voor elke documentaire, omdat het indruist tegen het verhaal.
Het interessante is de intro met econoom Robert Hiltonsmith van DEMOS (een zeer linkse denktank). Robert heeft slechts $ 8.000 op zijn pensioenrekening. Toegegeven, hij is pas 31 jaar oud, maar het speelt in de kaart van de patsy. Houd in gedachten dat hij is opgeleid tot econoom. Wat was zijn excuus in vergelijking met de andere individuen? Robert zou zeker beter moeten weten dan slechts 3% van zijn salaris te sparen. Die 'hoop', zoals hij het noemde, is geen spaarstrategie. Ironisch genoeg, uit mijn ervaring blijkt dat veel economen slechte investeerders zijn.
Helaas hoor je bij de meeste van dit soort programma's nooit vanuit het tegenovergestelde oogpunt. Als je dat doet, krijg je verbijsterde interviews zoals de gasten van JP Morgan en Prudential. Hoewel de momenten van herten-in-de-koplampen terecht waren. High-fee en actief beheerde plannen zijn een vreselijke manier om te investeren voor pensioen. Veel pensioenregelingen brengen te hoge kosten in rekening voor beleggingsdiensten en kunnen in de loop van de tijd tot 30% van uw rendement opeten. Het is van cruciaal belang voor u om te weten hoeveel uw 401 (k) u kost?.
De belangrijkste lessen uit de documentaire waren:
- Vergoedingen zijn erg belangrijk!
- Uw beleggingen moeten indexfondsen zijn
Als uw werkgever geen goede fondskeuzes biedt, moet u lobbyen voor betere opties. Hoewel in het geval van de gastheer Martin Smith het in twijfel trekken van de fondsen in zijn 401 (k) -plan verdacht lijkt. Als eigenaar van het bedrijf had Martin zeker beter moeten weten, want hij koos de planbeheerder! Zo niet, schaam je dan dat hij geen onderzoek heeft gedaan. Hopelijk heeft hij de beschikbare fondsen voor zijn werknemers verbeterd.
Voor de vele anderen die geen pensioenplanoptie beschikbaar hebben, probeer er een te lobbyen. In het ergste geval: zoek een betere baan die wel een pensioenplan biedt, gebruik een IRA-account en er is altijd belastbare besparingen. Alleen omdat uw bedrijf geen pensioenregeling aanbiedt, is dit geen excuus voor u: sparen voor pensioen.
Wat is het echte probleem?
Pensioenrekeningen zijn zeker gebrekkig, maar niet op de manier die in de documentaire wordt besproken. Met recente veranderingen in transparantie weet u tenminste hoeveel uw 401 (k) u kost. Ik beschouw deze nieuwe wet als een "goede zaak", en het was zeker nodig. Je kunt domheid echter niet wegweten. Hoeveel controleren hun kwartaaloverzicht? Hoevelen nemen de moeite om zichzelf te onderwijzen en vervroegd met pensioen te gaan? Helaas veel te veel. Zoals Fidelity onlangs zei, is de gemiddelde pensioenrekening slechts $ 397.400 voor iemand die bijna de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Dit is zeker zorgwekkend en lang niet genoeg voor pensioen. Veel babyboomers vertrouwen op de sociale zekerheid om hun pensioeninkomen aanzienlijk aan te vullen.
Het echte probleem is dat sommigen niet, en velen niet, genoeg kunnen sparen voor hun pensioen. Hoewel vergoedingen en actief beheerde fondsen het rendement schaden, maakt het niet uit of u niet genoeg geld heeft om met pensioen te gaan. Slecht menselijk gedrag is het echte probleem. De vraag wordt dan: moeten we: individuen hun eigen beslissingen laten nemen, ze een duwtje in de rug geven en standaardinstellingen voor pensionering instellen, of via de overheid besparingen vereisen? Helaas, als de laatste optie wordt gebruikt, is het meestal een alles of niets voorstel. Anders bekend door de kracht van een pistool. Voor iemand zoals ik die verantwoordelijk is, zou ik dat zeker doen Liefde opt-out van de sociale zekerheid. Hoewel ik tot op zekere hoogte kan begrijpen waarom het voor anderen bestaat. Het probleem is dat ik geen keus heb en gestraft word voor de slechte investeringsbeslissingen van anderen.
Ironisch genoeg vind ik de jaarlijkse pensioenlimieten te laag. Hoewel met recente discussies door onze regering lijkt het erop dat ze het belastinguitstel willen beperken en spaarders ervan willen weerhouden "te veel" te sparen. Mijn zorg de laatste tijd is dat onze regering in strijd zal zijn met de bestaande pensioenwetten en op de een of andere manier belastingvoorzichtige spaarders die wel van plan waren met pensioen te gaan. Alles in de naam om de resultaten gelijk te maken voor degenen die niet voorzichtig waren.
Larry Ludwig was de oprichter en hoofdredacteur van Investor Junkie. Hij studeerde af aan de Clemson University met een bachelor of science in computers en een minor in business. In de jaren '90 hielp ik bij het maken van enkele van de eerste financiële websites voor bedrijven als Chase, T. Rowe Price en ING Bank, en ging later werken voor Nomura Securities. Hij heeft een passie voor beleggen sinds hij 20 jaar oud was en heeft meer dan 20 jaar meerdere bedrijven gehad. Hij woont momenteel in Long Island, New York, met zijn vrouw en drie kinderen.
- Website