In 2015 stemde het Congres om de populaire claimstrategie voor stellen en opschorten voor koppels die aanspraak maken op sociale zekerheid te elimineren. Er zijn echter nog steeds planningsmogelijkheden en overwegingen voor gehuwde paren om te overwegen voordat ze hun voordelen claimen.
Wanneer moet ik een dossier indienen?
Dit is de vraag van $ 64.000. U kunt al vanaf 62 jaar een uitkering aanvragen. Wachten tot uw volledige pensioengerechtigde leeftijd (FRA), die 66 is voor degenen die vóór 1960 zijn geboren, resulteert in een uitkering die ongeveer 25% hoger is dan wanneer u op 62-jarige leeftijd zou indienen. Wachten tot de leeftijd van 70 jaar resulteert in een extra verhoging van 8% per jaar vanaf uw FRA.
Hoewel het vanuit puur wiskundig oogpunt misschien lijkt alsof wachten tot de leeftijd van 70 jaar om een uitkering te claimen het beste antwoord is, zijn er andere overwegingen.
Een probleem is het concept van 'break-even'. Er zijn een aantal onderzoeken die bereken het break-even punt
tussen het indienen vanaf 62-jarige leeftijd en wachten tot uw FRA of tot 70-jarige leeftijd. De meeste van deze onderzoeken brengen de break-even overal van je late 70s tot je late 80s.Hoewel niemand kan voorspellen hoe lang ze zullen leven, zijn uw algemene gezondheid en de levensduur van uw gezin factoren waarmee u rekening moet houden bij uw beslissing over wanneer u een claim indient.
Een recent Fidelity-artikel profileerde een hypothetisch koppel met een levensverwachting van 78 en 76 jaar. Door hun uitkering op 66-jarige leeftijd op te eisen in plaats van te wachten tot de leeftijd van 70 jaar, zouden ze een extra levenslange uitkering van $ 96.000 ontvangen, ervan uitgaande dat ze deze leeftijden zouden halen. Dit zou een stijging van 20% zijn ten opzichte van wat ze zouden hebben ontvangen door te wachten tot de leeftijd van 70 jaar om te claimen.
Voordelen voor nabestaanden
Een belangrijke overweging voor een getrouwd stel is: het maximaliseren van de nabestaandenuitkering voor de echtgenoot met het laagste individuele inkomensrecord.
In dit geval kan de echtgenoot met het laagste inkomensrecord overwegen om zijn uitkering eerder dan 70 jaar aan te vragen, misschien bij hun FRA. De echtgeno(o)t(e) met het hoogste inkomen zou wachten tot de leeftijd van 70 jaar, of zo lang mogelijk, voordat hij een uitkering aanvraagt.
De reden hiervoor is dat als de echtgenoot met de hoogste uitkering als eerste overlijdt, de langstlevende echtgenoot enkele opties heeft. Zij komen in aanmerking voor het hogere niveau, of dit nu hun eigen uitkering is of de nabestaandenuitkering.
Hetzelfde Fidelity-artikel dat in het vorige gedeelte werd genoemd, profileerde een ander stel waarbij de uitkering van de man bij hun FRA het dubbele was van die van zijn vrouw. Door te wachten tot de leeftijd van 70 jaar om voor zijn uitkering in te dienen, verhoogt dit de potentiële levenslange voordelen voor zijn vrouw met 27% als ze 94 jaar wordt, zoals ze verwacht op basis van haar familiegeschiedenis. In dit voorbeeld zou dit, zelfs als ze op 88-jarige leeftijd zou overlijden, resulteren in een verhoging van haar levenslange uitkering met 12%. Deze verhogingen zijn het gevolg van de hogere uitkering die beschikbaar is voor het wachten van de echtgenoot tot de leeftijd van 70 jaar op dossier, en komen uit zowel de uitkeringen die hij tijdens zijn leven heeft ontvangen als de eventuele nabestaandenuitkeringen als hij overlijdt eerst.
Weduwen en weduwnaars komen in aanmerking voor een nabestaandenuitkering vanaf 60 jaar, op welk moment zij 71,5% van de uitkering van hun overleden echtgenoot zouden ontvangen. Dit gaat stapsgewijs omhoog tot 99% voor degenen die hun FRA niet hebben bereikt. Zodra de langstlevende echtgenoot zijn FRA heeft bereikt, komt hij in aanmerking voor 100% van de uitkering van zijn overleden echtgenoot.
Om ervoor te zorgen dat een gescheiden echtgenoot in aanmerking komt voor een nabestaandenuitkering, mag de langstlevende echtgenoot niet hertrouwd zijn tot de leeftijd van 60 jaar of later.
Beperkte toepassingen
Voor jongere werknemers is het gebruik van een beperkte toepassing om een partneruitkering te claimen grotendeels verdwenen als gevolg van wijzigingen in de regels die eind 2015 door het Congres zijn aangenomen.
De regels deden grootvader-in die geboren vóór 1 januari 1954. Deze mensen komen nog steeds in aanmerking om aanspraak te maken op partneruitkeringen op basis van het inkomen van hun echtgenoot met behulp van een beperkte toepassing. Dit betekent dat de aanspraak beperkt blijft tot de partneruitkering.
Een paar dingen om te weten: Ten eerste moet u uw FRA hebben bereikt om dit te doen. Ten tweede, om de partneruitkering op deze manier te claimen, moet uw echtgenoot al zijn socialezekerheidsuitkering ontvangen. Als zij later besluiten hun uitkering op te schorten, stopt uw partneruitkering onder de nieuwe regels.
Hoe kan dit voordelig zijn? In het scenario dat in de vorige sectie is besproken, kan de echtgenoot met het laagste inkomen zijn uitkering aanvragen vóór de leeftijd van 70 jaar. De andere echtgenoot zou, ervan uitgaande dat hij zijn FRA heeft bereikt en geboren is vóór 1 januari 1954, een beperkte aanvraag voor de partnerbijslag kunnen indienen voor de echtgenoot die een uitkering ontvangt.
Het brutobedrag van de uitkering zou de helft zijn van de uitkering van de andere echtgenoot. Door de beperkte toepassing kan de eigen uitkering van die echtgenoot blijven groeien tot hij de leeftijd van 70 jaar bereikt. Zij zouden dan, als de echtgenoot met het hoogste inkomen, aanspraak maken op hun eigen hogere uitkering.
Gedurende de vier jaar dat deze best verdienende echtgenoot de uitkering van de echtgenoot ontvangt, levert dit wat extra geld op, terwijl hun uitkering tot de leeftijd van 70 jaar met 8% per jaar kan blijven groeien. De partnerbijslag zou bijvoorbeeld hun Medicare kosten, met mogelijk een beetje extra.
Het belangrijkste is dat de uitkering van de best verdienende echtgenoot blijft groeien en indien nodig een grotere uitkering voor nabestaanden zal bieden.
Samenvatting
Sociale zekerheid is voor de meesten van ons een element van pensioenplanning. Voor gehuwde paren is de vraag wanneer ze moeten claimen een kritieke kwestie die planning en analyse vereist. De beslissing kan voor deze paren blijvende gevolgen hebben tijdens hun pensionering.