De afgelopen week heb ik genoten van het lezen van het artikel van mijn vriend J.D. Roth over de kracht van lage verwachtingen. In zijn post legt hij uit hoe zijn algehele geluk was verbeterd toen hij zijn verwachtingen voor zichzelf, anderen en zijn blog verlaagde. Zijn angst nam af. Zijn depressie sluimerde. Ik vind dat fantastisch.
De oorzaak hiervan was dat naarmate zijn blog in populariteit toenam en een volledig bedrijf werd, hij het gewicht van dit nieuwe bedrijf als een enorme last voelde, ondanks dat het hem financieel beloonde. Het geld is geweldig, maar die druk kan verstikkend zijn.
Ik weet precies wat hij doormaakt.
We hebben allemaal verwachtingen voor onszelf en niemand haalt die cijfers ooit terug. Het maakt niet uit hoeveel geld je vorig jaar hebt verdiend, het doet een beetje pijn als je dit jaar minder verdient. Er is stress om het voorgaande jaar te proberen te ontmoeten of te verslaan.
Dat is precies hoe onze geest werkt - we denken dat alles omhoog zou moeten gaan. Beneden is slecht.
Voor J.D. was de oplossing voor deze druk het vinden van een manier om zijn voet van het gaspedaal te halen. Hij stelde het voor als het verlagen van zijn verwachtingen en het werkte voor hem.
Ik wil een alternatieve manier delen om naar het idee van verwachtingen te kijken:
Stel de juiste hoge verwachtingen
Ik heb verwachtingen van mezelf, maar het is niet voor de typische verwachtingen waar je aan denkt.
Toen ik jonger was, wist ik dat goede cijfers belangrijk waren. Ik wist dat het waardevol was om de beste van de klas te zijn. Ik wist ook dat mijn middelbare school vol zat met enkele van de slimste kinderen van het land en dat het heel moeilijk zou worden (bijv. VEEL tijd nemen en zelfs dan nog geen garanties) om het beter te doen dan zij.
Om je een idee te geven van hoe absoluut bananen goed mijn klas was, had mijn hogere klas 4 van de 40 finalisten in de Intel Science Talent Search.
10% van de finalisten in deze prestigieuze wetenschapswedstrijd kwam van een enkele openbare school - de mijne.
Toen ik ouder werd, zag ik mijn leeftijdsgenoten werken bij technische startups of financiële dienstverleners en lange uren maken om geld te verdienen (of potentieel geld, in het geval van startups). Als je in de twintig bent, is het niet erg om lange dagen te maken - je hebt heel weinig andere verantwoordelijkheden. Doe je dat in je veertiger jaren? Minder aantrekkelijk.
Ik realiseerde me dat hoge cijfers en hoge salarissen niet het doel waren. Wat je wilde, was wat je als resultaat daarvan kreeg: jouw tijd. Dit is de reden waarom de FIRE-beweging zo aantrekkelijk is - mensen realiseren zich dat het doel meer controle over je tijd is.
Ik heb hoge verwachtingen van waar ik mijn tijd doorbreng en ik bewaak die fel. Als ik mijn tijd onder controle heb, ben ik gelukkig. Dit is een buitengewoon hoge verwachting (vooral in 2020 met de pandemie!) en een die ik niet wil opgeven.
Dit wil niet zeggen dat ik geen hoge verwachtingen heb op andere gebieden, vooral als het op werk aankomt, maar ik zorg er goed voor om de dingen die ik kan controleren te scheiden van de dingen die ik niet kan.
Negeer gewoon wat u niet kunt controleren
Deze website brengt het grootste deel van ons inkomen binnen, maar het inkomen is een achterblijvende indicator. De leidende indicator is siteverkeer. Hoe meer verkeer een website heeft, hoe meer inkomsten het waarschijnlijk zal verdienen. Veel van het verkeer naar deze site is afkomstig van zoekmachines.
Van tijd tot tijd passen zoekmachines hun algoritmen aan en verschijnt de site hoger en lager in de resultaten voor verschillende zoektermen.
Dit kan extreem stressvol zijn voor een site-eigenaar, omdat uw verkeer buiten uw schuld drastisch kan veranderen. Als het omhoog gaat, is het een tijd om te vieren! Als het tijd is, is het tijd om te huilen!
Helaas kunt u op korte termijn niet veel doen om dit onder controle te krijgen.
Als de meeste mensen praten over het houden van lage verwachtingen, denk ik dat ze verwijzen naar de items waar je weinig controle over hebt. Als ik het verkeer nu omhoog of omlaag zie gaan, begin ik mijn gevoelens te voelen, betrap mezelf erop en ga gewoon naar iets anders. Ik negeer ze. Niets dat je kunt doen, dus niet vieren of huilen.
Je hebt bijvoorbeeld geen controle over wat je vrienden en familie doen. Je hebt geen controle over wat iemand doet! Dus als iemand je teleurstelt of van streek maakt, begin ik mijn gevoelens te voelen, mezelf te vangen en verder te gaan. (Ik doe dit alleen voor de huil-kant van de vergelijking - er worden nog steeds feesten gehouden!)
Dit is overigens niet eenvoudig te doen. 🙂
Dus in dit opzicht ben ik het volledig eens met J.D. over lage verwachtingen van de dingen die je niet kunt controleren. Sterker nog, ik zou het nog meer verlagen tot NEE verwachtingen!
Geluk is zowel relatief als absoluut
J.D. brengt een boek naar voren, Techniek Geluk, waarin de auteurs geluk definiëren als realiteit minus verwachtingen.
Ik steun dat denken met één groot voorbehoud: het is te statisch. Als je realiteit niet boven je verwachtingen ligt, ben je misschien niet gelukkig, maar het is niet het hele plaatje.
Als je realiteit steeds meer aan je verwachtingen wint (in plaats van statisch te blijven of achteruit te gaan), beweer ik dat je geluk hoger zal zijn.
Als een heel eenvoudig voorbeeld, als u denkt dat u "zes cijfers" per jaar zou moeten verdienen, maar $ 90.000 verdient, bent u misschien niet gelukkig. Je maakt er maar vijf! Bah!
Maar als je vorig jaar $ 80.000 hebt verdiend en dit jaar is het maximaal $ 90.000, dan ben je veel gelukkiger dan vorig jaar. Je hebt je doel van zes cijfers nog niet bereikt, maar je bent $ 10.000 dichterbij in slechts één jaar. Dat is groot.
Het herinnert ons eraan dat alles relatief is. Het gaat over waar je bent, maar ook over hoe ver je bent gekomen, net zoals waar je nu bent.
Ik wil je ook verwijzen naar het werk van Jōsei Toda en relatieve vs. Absoluut geluk. Toda heeft het over twee soorten geluk:
- Relatief geluk is wat we buiten onszelf zoeken - in andere mensen, in onze prestaties, in de dingen die we kopen of de gebeurtenissen ervaren.
- Absoluut geluk is wat we in onszelf vinden - niet beïnvloed door externe omstandigheden, het is "diep van binnen, bedekt door de doornige struiken van verlangen, jaloezie, woede en negatieve zelfpraat."
Ik geniet echt van dat kader van denken over geluk. Weersta de verleiding om een oordeel te vellen over het meer vluchtige relatieve geluk, dat we allebei nodig hebben in ons leven, maar ik probeer meer tijd te vinden om het absolute aan te scherpen.
Hoog betekent niet altijd een hoge output
Wanneer je aan een fysieke training begint, heb je de neiging om te denken dat je er altijd hard voor moet gaan. Als het gewichtheffen is, denk je dat je zwaar moet tillen en vaak moet tillen. Als het loopt, denk je dat je snel moet rennen en vaak moet rennen.
Als je verwachting is dat je sterk of snel wilt zijn, dan wil je dat toch ook zo snel mogelijk?
De realiteit van het bereiken van die verwachting is heel anders. Je hebt perioden van hoge output nodig, maar je hebt ook perioden van rust nodig. Je moet variëren hoe "hoge output" eruit ziet - soms moet je iets heel zwaars tillen, soms moet je iets lichts tillen met meer herhalingen.
En het belangrijkste is dat je rust nodig hebt. Je moet rekken. Je moet dingen doen die de #1-statistiek niet lijken te verbeteren, maar die een enorme impact hebben.
Als je niet rust en je niet uitrekt, geef je je lichaam geen tijd om te herstellen en riskeer je blessures.
Hoge verwachtingen betekent niet dat je een hoge output nodig hebt altijd - in feite zouden hoge verwachtingen moeten betekenen dat je het grotere doel, het grote geheel in het oog hebt, en je dagelijkse gewoonten kunt aanpassen aan die grotere reis.
Het is prima om hoge verwachtingen te hebben, maar neem pauzes omdat je weet dat je geest en lichaam die momenten van rust nodig hebben als je wilt slagen.
Het risico van lage verwachtingen
Het grootste risico van lage verwachtingen is dat je het niet haalt.
Er zijn een handvol dingen die alle mensen nodig hebben waar we niet vaak over praten. Het is niet duidelijk in de behoeftehiërarchie van Maslow.
Een van deze dingen is een nodig voor het bereiken. Deze behoefte hebben we min of meer allemaal. Voor sommigen is het erg hoog (daarom heb je marathons en ultra-marathons). Voor anderen niet zo veel (wheee! leuke runs en 5Ks!).
Hoewel het zich op verschillende manieren kan manifesteren, is het risico van lage verwachtingen dat je veel minder bereikt dan waartoe je in staat bent.
Waarom is dit slecht? Omdat jij kunnen het huidige geluk inruilen voor spijt in de toekomst. Het is niet altijd het geval, maar het is een risico dat niet nul is.
Dit is een lange wandeling
De beste analogie die ik hiervoor heb, is dat het is alsof je een berg op loopt.
Als je een kleine berg kiest (lage verwachtingen), zal de reis nog steeds moeilijk zijn. De beloning zal nog steeds groot zijn. Je bereikt het alleen iets eerder en hebt een andere berg nodig.
Als je een grote berg kiest, zal de reis nog steeds moeilijk zijn. De beloning zal nog steeds groot zijn. Het zal veel langer duren om de top te bereiken en je zult onderweg meer introspectie hebben. Of dit nu resulteert in geluk of ongelukkig zijn, gaat meer over je vermogen om de reis te managen en minder over de berg die je hebt geplukt. Het zal moeilijker zijn, simpelweg omdat je meer mogelijkheden hebt om de situatie te beoordelen. Je hebt meer kans om te stoppen en op te geven. Jezelf neerhalen omdat je niet sneller of sterker bent of wat dan ook.
De enige waarheid is dat de enige reden waarom je de top niet zult bereiken, is als je besluit dat je dat niet wilt.
En als je de top bereikt, of als je besluit te stoppen, kies je gewoon een andere berg en doe je het helemaal opnieuw.