Doymak bilmez bir TED Talk izleyicisi ve dinleyicisi olduğum yaklaşık iki aylık bir zaman dilimi vardı. En çok izlenen ilk on ile başladım TED konuşur, ki yakında oldu En iyi 20 (ama henüz yirmisini de izlemedim) ve geçirdiğim en güçlü 100 dakikadan biri oldu (“Sir Ken Robinson okulların yaratıcılığı öldürdüğünü söylüyor” iki okul öncesi çocuğumuz büyürken hala kafamda yankılanıyor).
Zamanınız kısıtlıysa ilk beşi izlemenizi tavsiye ederim. Olumlu bir şekilde düşünme şeklinize meydan okuyacaklar ve bu şekilde yüz dakika harcadığınız için pişman olma ihtimaliniz %0.
Bugün sizinle beni en derinden etkileyen konuşma hakkında konuşmak istiyorum.
Ama önce…
Neden çalışıyorsun?
Bu soruyu Facebook'ta arkadaşlarıma sorduğumda, işte küçük bir örnek:
O TED konuşmasını izleyene kadar kendime neden çalıştığımı hiç sormadım.
Çalıştım çünkü yapmam gereken buydu.
Neden yoktu.
Neden hava soluduğumu düşünmüyorum, sadece yapıyorum. Neden uyuduğumu düşünmüyorum, sadece yapıyorum (ve bayılıyorum!). Neden çalıştığımı düşünmüyorum, sadece yapıyorum.
Ama bir nedeni var ve hayatımı gerçekten dengeye oturtmadan önce bunu anlamam benim için çok önemliydi.
Neden ile Başlayın
Üzerimde derin (ve bu kelimeyi hafife almıyorum) etkisi olan TED konuşması, Simon Sinek'in 2009'da yaptığı bir konuşmaydı. İşte 18 dakikalık video, daha önce izlemediyseniz lütfen izleyin:
Konuşma işletmeler hakkında ama gerçekten insanlar için de geçerli. Sinek, gerçekten başarılı olanların nasıl anladıklarını ve kendileriyle nasıl başladıklarını anlatıyor. Neden.
Her zaman çalışmamakla tam olarak anlaşabilmem için önce kendi işimi anlamam gerekiyor. Neden.
ile liderlik ederek hayatımı sürdürüyordum Ne ve Nasıl. hiç liderlik etmedim Neden.
tesadüfen, Neden ile Başlayın Simon Sinek'in ilk kitabının adı ve harika bir okuma. hakkında iyi şeyler duydum Liderler Son Yemek ben de öyle ama henüz okumadım.
Neden Çalışıyorum?
Öğleden sonra bir yürüyüşte, Nedenimi düşünmeye başladım.
Şimdi, size sevimli küçük çocuklarımın ve sevgili karımın bir fotoğrafını gösterip her şeyi onlar için yapıyorum dediğim sevimsiz bir şey değil. Yapıyorum, ama her zaman bu küçük ifşaatların biraz… imal edildiğini hissediyorum. Hepimiz ailelerimiz için yapıyoruz. Hepimiz çocuklarımızı ve eşlerimizi severiz ve onlar için elimizden gelenin fazlasını yaparız.
Bu verilen bir şey.
Ama Nedenini düşündüğümde demek istediğim bu değil… Daha derine inmek istiyorum. Neden çalıştığımı anlamam gerekiyor, sıcak ve bulanıkları geride bırakıyorum.
Öncelikle çalışıyorum para. Ödemek istiyorum ve ödenmesi gerekiyor. Banka para istiyor, mağazalar para istiyor ve çocuklarımın fotoğrafları bir “aww” uyandırabilir ama faturaları ödemiyorlar. Her şey eşit olduğunda, daha fazla daha iyidir ve daha fazla ödeme almak istiyorum.
o duygu için çalışıyorum başarı. Bugün önümde zor bir problem olduğu hissi ve onu yendim. Bir şeyleri çözebildiğim, sorunları çözebildiğim ve bir görevi başarmak için gerekenlerle çalıştığım için kendimle gurur duyuyorum. Bu yüzden bunu kendime her gün gösterebilmek çok tatmin edici.
Sonunda, zevk alıyorum öğrenme. Sanırım bu, çocukken ve başkalarının bilmediği bir şeyi bildiğimde ödüllendirilmemden kaynaklanıyor. Babam bana fiil zamanları (şimdiki, geçmiş, geçmiş ortaç… hala geçmiş ortacın ne anlama geldiğini bilmiyorum) çalışmamı sağladı. bir sözlüğün arkası, kalın kırmızı ciltli bir Merriam-Webster sözlüğü ve akranlarıma bir şeyler bilmek güç veriyordu. yapmadı.
Bir insan olarak her zaman öğrenmeye ve gelişmeye ihtiyacım var yoksa kendimi durgun hissediyorum. Egzersiz yapmak gibi. Egzersiz yapma alışkanlığı edindikten sonra, durmak çok zordur.
Hareketsiz olmak zordur çünkü parmağınızı koyamadığınız genel bir halsizlik hissi yaşarsınız.
Para Üzerine
Çalışmamın en önemli üç nedenini (para, başarı ve öğrenme) düşündüğümde, parayı gözden kaçırdım ama diğer ikisi için daha fazla ayrıntıya girdim. Şimdi para hakkında daha detaylı konuşmak istedim.
Birincisi, hepimizin bariz nedenlerle paraya ihtiyacı var – yemek, barınak, eğlence vb.
Ayrıca paraya ihtiyacımız var çünkü çok önemli bir şeyi temsil ediyor.
Pazarlık üzerine uzun yıllar para hakkında yazdıktan sonra, paranın asla gerçek dolar ve sentlerle ilgili olmadığını öğrendim.
Anketler (Marist Kamuoyu Enstitüsü) yılda yaklaşık 50.000 dolar olan insanların daha fazla kazanmaları durumunda kayda değer ölçüde daha mutlu olmadıklarını gösterdiler. A 2010 Princeton Üniversitesi çalışması bu rakamı 75.000 dolar olarak belirleyin. Başka bir deyişle, belirli bir miktarı aştığınızda, para aynı oranda sizi daha mutlu etmeyi bırakır.
Para söz konusu olduğunda, maaşımdaki veya banka hesabımdaki gerçek sayı değil, temsil ettiği sayıdır.
Değerimi tanıyan dünyayı temsil ediyor.
Bu nedenle, maaşından memnun olan kişilerin, ofis arkadaşlarının, belki de alt düzeyde bir çalışanın daha fazla kazandığını keşfettiklerinde sinirlenmesini sağlarsınız. Para değil, temsil ettiği şey bu.
Bu yüzden sıradaki adamın %5 zam aldığını öğrenene kadar %4'lük bir zamdan memnun olabilirsiniz. Para değil, temsil ettiği şey bu.
Gerçek para önemlidir ama değerimin tanınması da önemlidir.
Bununla birlikte, dünyaya verdiğim değeri ne kadar kazandığımla eşitleme tuzağına düşmek tehlikelidir.
Dünyaya çok az şey getiren, ancak sistemde sömürülebilir bir zayıflık buldukları için yüksek oranda telafi edilen birçok finansal sihirbaz türü var.
Sistemlerini ve süreçlerini satın almak isteyen insanlara satarak çok para kazanan çok sayıda sahtekar ve dolandırıcı var. zengin ol hızlı.
Bu yüzden öz değerimi net değerime bağlamasam da para kesinlikle küçük bir faktör.
Özerklik, Ustalık ve Amaç
Daniel Pink, yazarı Drive: Bizi Motive Eden Şeyle İlgili Şaşırtıcı Gerçek, The Royal Society for the Encouragement of Arts'ta RSA'nın bu harika videoya canlandırdığı bir konuşma yaptı:
İlgili kısım, daha iyi performans ve kişisel tatmin sağlayan üç faktörden bahsettiğinde yaklaşık 5 dakika sonra başlıyor: Özerklik, Ustalık ve Amaç.
İlginç olan şu ki, neden çalıştığım için bulduğum nedenlerle nispeten iyi örtüşüyorlar.
Sahibim Özerklik çünkü ben kendi işimin patronuyum.
ustalık tam olarak benim sürekli öğrenme ve bir şeyler başarma arzum. Bir şeyde daha iyi olmak, öğrenme sürecinin bir parçasıdır.
Sonuncu, Amaç, para ile eşleşir. Para için çalışıyorum. Pink buna Kar Motifi diyor ve Amaç Motifinden ayrıldığında kötü şeyler oluyor.
KÖTÜ ŞEYLER!
Şimdi, bu bireysel bazda biraz dramatik, çünkü hayattaki amacım para kazanmak değil (oysa bir işletmenin temel amacı kar elde etmek), ancak mesaj hala açık. İşimdeki amacım sadece para kazanmaksa, bu iyi bir Amaç değil.
Şimdi ne olacak?
İyi soru. 🙂
Hayattaki amacım nedir ve iş nereye uyuyor?
Amacım hayattan zevk almak, harika ailemi büyütmek ve desteklemek, çocuklarımıza iyi bir öğretmen, güzel karıma iyi bir koca ve annemle babama iyi bir evlat olmak.
Bir araba benzetmesi yapacak olursam, sanki motor benim ve çalışmaktan kazandığım para benzinmiş gibi hissediyorum. Devam etmek için belirli bir miktara ihtiyacım var ama tankım sadece 15 litre alabiliyorsa 50 galona ihtiyacım yok.
Yapmam gereken, kafamın fazladan 35 galonu varillerde depolamam gerektiğini düşünen kısmına kısa devre yaptırmak. ev (akıllıca niyetleri ve analojilerin liberal bir yorumu olanlar için, çevremizde para yığınları yoktur. ev!).
Bunu nasıl yaparım? Arabaların çalışması için benzinden daha fazlasına ihtiyacı vardır. Mutlu olmak istiyorsam, ailemin mutlu olmasını istiyorsam, amacımı yerine getirmek istiyorsam, diğer her şeyin – aile, arkadaşlar, sağlık ve ruh… ve iş gibi – korunduğundan emin olmalıyım.
Bunu nasıl yapmayı planlıyorum, başka bir gün için…
Şimdi sıra sende, neden çalışıyorsun?