Girişimciliğe ilk adımım başarılı olduğu için şanslıydım.
Sebebin bir kısmı düşük beklentilerle ilgiliydi - Pazarlığa zengin olmak için başlamadım. Bir günlük tutmak istedim, para biriktirmenin yollarını paylaşmak için genişledi ve sonunda daha büyük bir şirkete satacak kadar popüler oldu. Bir işe takılacağımdan daha uzun süre onunla kaldım çünkü bu bir iş değildi.
Kasai Media'yı kurduğumuzda, ona bir iş gibi davrandım. “Eğlenceli bir hobi” projesi olmayacaktı.
Hal böyle olunca daha büyük bir iş olmayacağını anlayınca ikimiz de başka projelere odaklanmaya karar verdik. Bu bloga daha çok girdim ve $5 Yemek Planı. Toni ikiye katlandı mutlu ev hanımı, Satıcı Zirvesi ve daha yakın zamanda, Marka Kazanın.
Bu yazı, neyin iyi gittiğine ve neyin gitmediğine dair bir retrospektiftir.
Neden Kasai Media'ya Başladık
Kasai Media'yı başlatmak istememin ve başarılı olacağını düşünmemin birkaç nedeni vardı. Kişisel finans blogcularıyla olan ilişkilerimin ve Toni'nin yaşam tarzı blogcularıyla olan ilişkisinin, çok hızlı bir şekilde nispeten büyük bir site ağı oluşturmamıza yardımcı olabileceğini hissettim. Bu konuda haklıydık. Bir hafta içinde oldukça sağlam bir ortak koleksiyonu topladık.
(Bu arada kasai, Japonca'da ateş demektir)
Ayrıca, bir bağlı kuruluş olarak benim zamanımdan ve Toni'nin hem bir bağlı kuruluş olarak hem de bu alandaki bazı büyük kupon ve tasarruf siteleriyle yaptığı çalışmalardan, birçok markayla ilişkilerimiz oldu.
Harika bir maç gibi görünüyordu ve kısa bir süre için öyleydi.
Şirketlerle muhtemelen 80'e yakın telefon görüşmesi yaptık ve fiyatları birkaç bin dolardan bir kampanyaya kadar değişen bir düzine kampanyayı 15.000 dolara sattık. 2.000$'lık bir kampanyayı satmak, 15.000$'lık kampanyayı satmak kadar heyecan vericiydi - zorlu bir maçı kazanmak gibi.
Kasai'nin en büyük nedenlerinden biri satmak istememdi. bir şey. 5 Dolarlık Yemek Planı ile bir abonelik işini nasıl kuracağımı, satacağımı ve sürdüreceğimi öğrenmek istedim (ve başardık, beş yıldır güçlüydük!). Kasai ile satış görüşmelerinde daha rahat olmak ve satış yapmayı öğrenmek istedim. Bunda, küçük projeleri yeni başlayanlara ve orta ölçekli işletmelere satmayı başardığıma inanıyorum (ancak kurumsal düzeyde değil). Her zaman öğrenecek daha çok şey vardır, ancak bunun ilk korkusu gitti.
Kasai Medyayı Neden Kapatıyoruz?
Öncelikle, çünkü ikimiz için de ilginç olacak kadar büyük olmayacaktı. Bunun gibi işletmeler çok fazla aktivite gerektirir. On telefon görüşmesi yaparsınız, birkaç takip görüşmesi alırsınız ve bir ya da iki kampanya satarsınız. Bu kadar çok telefon görüşmesi ve bu kadar düşük satış yüzdesiyle iyiydim çünkü daha fazla pratik yapmak istiyordum. Başarısızlık konusunda endişelenmiyordum çünkü sürece odaklanıyordum ve bazı şirketlerin doğrudan sizi hayaletlediğini bile hatırlamıyordum.
Bunun bir numaralı nedeni, yeterince para kazanmamış olmasıdır. Diğer nedenler, daha fazla para kazanmak için daha fazla çalışmamamızdır. 🙂
Her zaman fırsat maliyeti sorunu vardır. Kasai'de vakit geçirmek, başka şeylere vakit ayıramayacağımız anlamına geliyordu. Seller's Summit ve Go Brand Win'in başarısıyla, Toni, Kasai'de vakit geçirmiş olsaydı, muhtemelen bunu başaramayacaktı. Aynı şey bu blog ve kendim için de söylenebilir.
Influencerlarla çalıştığınız ve onları markalarla eşleştirdiğiniz bir ajans yönetmenin de eğlenceli olacağını düşündüm. Bu anlamda pek sevmediğimi öğrendim. Bir şeye söz vermekten hoşlanmadım ama sonra teslimatı tamamen kontrol edemiyorum. Bir dizi sponsorlu makale sözü verebilirdik, ancak ne kadar etkili olduklarını kontrol edemedik.
Bir düzine kampanyadan sonra ne sattığımı fark ettim - bir startup, markalaşma ya da bunun gibi bir şey için daha fazla kullanıcı değildi. Kişisel finans blogcularıyla etkileşime girdiklerinde yeni girişimlere kişisel güvenilirliğimi ödünç veriyordum. Toni, yakın olduğu blog yazarlarıyla bu girişimlerde aynı şeyi yapıyordu. Alandaki en popüler bloglardan bazılarını biliyoruz ve bu, yeni başlayanlara “giriş” sağladı.
Her şey yolunda ve güzel ama peşinde olduğumuz şey değil.
Son olarak, Kasai Media kısa bir süre için yürütmek için eğlenceli bir işti ama sonuçta inşa ettiğiniz tek şey bir marka. Uzun vadeli sözleşmeler yoktur. Gerçek eşitlik yok. Sadece satış görüşmelerine devam ederseniz, kampanya satarsanız, durulayıp tekrar ederseniz kazanır. Temelde bu, oynamakla ilgilendiğim bir oyun olmayan para için bir zaman takası.
Pivot Yaptık (Biraz)
Asla tamamen pes etmek yok - küçük bir pivotumuz vardı.
İki anket şirketine (InboxDollars ve Swagbucks) alt iştirakler açarak mini bir iştirak şirketi olduk. Daha yüksek bir ödeme için pazarlık yaptık ve bunun yarısını alt ortaklarımıza aktardık.
Bunu biraz çalıştırmak ilginçti ve bize biraz öğle yemeği parası verirken, değerinden daha fazla güçlük çekti.
Pişmanlık var mı?
Hiçbiri. Sanırım çok şey öğrendim ve bu, bir "başarısızlığın" gerçekten nasıl bir kazanç olduğunun güzel bir örneğiydi.
Jeff Bezos bir keresinde karar vermede pişmanlık minimizasyon çerçevesini nasıl kullandığından bahsetmişti - bu bağlamda, böyle bir şirket kurmadığım için hiç pişman olmayacağım. 🙂
İşte Bezos'un bununla ilgili konuştuğu kısa bir video:
Yapılacaklar listemden “Influencer Marketing Company”yi çıkardım, Toni (ki harika biri) ile çalışma şansım oldu ve tanımadığım şirketlerle satış görüşmeleri yapmak konusunda rahat oldum. Mali kazançlar çok mütevazıydı (muhasebecimiz muhtemelen bizim kadar kazandı) ama öğrenmek için para almak güzel.
çok kötü değil tüm başarısızlıklarım çok güzel gümüş astarları vardı!