Bugünkü gönderi, The Money Wizard'dan bir blog arkadaşım olan Sean'ın konuk katkısıdır. Erken emeklilik portföyü oluşturma yolculuğunu paylaşmak için bana yaklaştığında, finans dünyasından geldiği için ilgimi çekti. İnsanların yüksek maaşları, yüksek harcamaları kutladığı ve erken emekli olmanın pek dikkate alınmadığı bir dünya.
25 yaşına geldiğinde 100.000 dolar biriktirdi. Bir yıl sonra 150.000 dolar kırdı. Ve ondan sonra yılda 200.000 dolar.
Düşüşler veya miraslar yoktu. İyi bir maaşı var ama istisnai bir maaşı yok (50.000-80.000$).
O da biraz var iyi alışkanlıklar ve fikirler 20'li yaşlarında 250.000 dolar tasarruf etmek için neler yaptığını konuşmasını istedim.
Kişisel Finans topluluğunda herhangi bir süre geçirdiyseniz, standart tavsiyeyi milyonlarca kez duymuşsunuzdur. Bütçe oluşturun, kazandığından az harca, sabit yatırımlar yap… yada, yada yada.
Bu temel bilgiler kesinlikle önemli olsa da, sizi bunlardan başka bir turla sıkmayacağım. tekrar.
Bunun yerine, burada oturup 25 yaşıma kadar 100.000 dolar biriktirmek için yaptığım hamleleri düşünürken ve sonra 28 yaşıma kadar 250.000$, kendimi bir bütün gibi göstermek için yaptığım her şeye odaklanacağım. tuhaf top.
Bu daha eğlenceli değil mi?
Çünkü sonuçta, olağandışı başarılar elde etmek için olağandışı eylemler gerekir.
Umarım, bunları paylaşarak, olağan para tavsiyelerini geride bırakabilir, alışılmışın dışında bir adım atabilir ve mali durumunuzu hızlı bir şekilde takip etmek için gereken uçuk para hareketlerine odaklanmaya başlayabiliriz.
1) Erken yatırım yapmaya başladım. (Yani, gerçekten erken…)
Yatırım dünyasında, “genç”, tipik olarak, yaklaşan emekliliğiniz hakkında paniklemeye başlamadan önce her zaman düşünülür. Sadece birkaç gri saçınız varsa, daha da iyi.
Yani, o senaryoyu çevirdim.
Yatırım kariyerime bir orta yaş krizi sırasında başlamak yerine, onu birkaç on yıl ileri ittim.
… ben yaptım ilk yatırım ben sürmeden önce.
Çoğu gençler biraz para biriktirirh böylece sinemanın imtiyaz standındaki lise aşkına yağmur yağdırabilirler.
Ve o lise dramına bir sonraki adam kadar duyarlıyken, asgari ücret kazancımın bir kısmını başka bir amaç için biriktirdim.
nasıl olduğunu açıklayan bir lise matematik öğretmeninden esinlenilmiştir. birkaç yıllık bileşik faiz Herkesi milyoner yapabilirdim, ilk yatırımımı henüz 15 yaşındayken yaptım. Kalan yaz kazancımdan 500 dolar aldım ve bankadan bankaya karıştırdım, Mevduat Sertifikasında en yüksek faiz oranları.
Paramın kendi parasını kazandığı hissi sarhoş ediciydi.
18 yaşıma geldiğimde ilk dolarımı borsaya yatırmak için cesaretimi toplamıştım. İlk başta, kendimi finansal tablolara dökerek ve tahmin edilebileceği gibi, bazı maliyetli hatalar yaparak bir sonraki Warren Buffett olmaya çalıştım.
Sonunda, gibi pasif endeks yatırım fikirlerine karar verdim. üç fon portföyü. Üniversite boyunca, bulabildiğim herhangi bir ekstra değişikliği bu fonlara aktarmaya devam ettim.
Sonuç? 25 yaşıma geldiğimde ve adıma 100.000 dolarla dünyaya “Para Sihirbazı” olarak çıktığımda, paramın arkasında zaten on yıllık bileşik faiz vardı.
2) Burbs'ta en iyi dairede vasat bir daire kiraladım
Üniversiteyi bitirdikten sonra aniden kendimi buldum. yetişkinlik yeni bir şehirde.
Yerli bir Teksaslı olarak, finans alanındaki ilk işimi Denver'da kabul etmiştim. Yepyeni bir şehir ve eyalette şansımı deneyeceğim için heyecanlıydım ama almam gereken yer konusunda büyük bir karar vermiştim.
Ortalama Amerikan bütçesini okurdum ve tipik Amerikan bütçesinin harcandığını biliyordum. Paralarının yüzde 37'si konutta. Gördüğüm kadarıyla, ayda birkaç yüz dolar kira biriktirmek şimdiye kadar kazandığım en kolay para olabilirdi.
Böylece, banliyölerde kendime temel bir yer buldum. Elbette, şehir merkezinde kiraladığım yüksek bina ne olursa olsun övünmedim (dünyada). Y kuşağı, burblarda yaşamak, Star Trek hayranı olduğunuzu kabul etmek kadar havalı.)
Ama popüler şehir merkezinin birkaç dakika dışında yaşamayı seçmem, ayda neredeyse 500 dolar tasarruf ettiğim anlamına geliyordu. O parayla, birikimlerim her ay, denemeden bile artmaya devam etti.
Ayrıca, kiradan biriktirdiğim parayla, ne zaman canım isterse beni tekrar harekete göndermesi için kolayca bir süper sürücü kiralayabilirdim.
3) materyalizme hayır dedim
Aynı zamanda, şu fikirle karşılaştım: minimalizm.
Hangi nedenle olursa olsun, azın çok olduğu fikri kültürümüze tamamen yabancıdır. Dünyadaki en karmaşık pazarlama bütçelerinden milyarlarca doların stratejik olarak dağıtılmasını suçlayabiliriz, ya da belki de bu sadece doğuştan gelen bir insan arzusudur. kendi eşyaları.
Durum ne olursa olsun, en son gadget'a para harcamanın beni daha mutlu edip etmeyeceğini sorgulamaya başladım. ya da kendimi finansal özgürlüğe daha da yakınlaştırmak için aynı parayı kullanmanın daha iyi olup olmayacağını karar.
Pahalı sanat eserlerini, ıvır zıvırları ve asla giymeyeceğimi bildiğim taşan bir gardırobunu aktarmaya başladım. Bir alışveriş merkezinden, sanat festivalinden veya hediyelik eşya dükkanından ne kadar sıklıkta tamamen geçişsiz yürüyebileceğimi görmek için kendime bir oyun yaptım. Bir şeyi olduğu gibi takdir edebilir miyim, o anki dürtüye yenik düşmeden. sahip ol?
Sürprizime göre, bu ayarlama beklediğimden çok daha kolaydı. Çünkü paranızın daha yüksek bir amaca doğru gittiğini bildiğinizde, ucuz bir parça satın almak. her neyse binaya kıyasla toplam atık gibi geliyor yatırımlar ve özgürlüğünü satın almak.
4) Çırpıcımı olabildiğince uzun tuttum
Materyalizm hakkındaki aydınlanmamdan sonra, araçlar kendilerini en çok sorguladığım hedeflerden biri olarak buldular.
Maaşım 50.000$ olarak belirlenmişti ve başka bir 50.000$ Milyoner olmak istemiyordum. Bilirsiniz bu tip… bir iş bulur, artık asgari ücret almadıklarından aşırı derecede etkilenir ve… tüm bu yeni kazanılan gücü hemen sinsi bir araba satıcısına verir.
Bunun yerine, 13 yaşındaki çırpıcı kamyonetimi dayanabileceği kadar sürdüm ve her ay yüzlerce yeni araba ödemesinden tasarruf ettim.
5) Yinelenen tüm faturaları öldürdüm.
Ucuz kiram ve var olmayan araba ödemem sayesinde tasarruf etmenin ne kadar kolay olduğunu görünce, bütçeme başka hangi otomatik tasarrufları ekleyebileceğimi merak etmeye başladım.
Kısa bir süre sonra herhangi bir aylık ödemeyi bütçe baltamın tam ortasına yerleştirdim. Fatura ne kadar büyük veya küçük olursa olsun, her ay bir çek kesiyorsam, ödemeye devam edip etmeme konusunda ciddi olarak yeniden düşündüm.
ben kablomu iptal etti. Premium müzik uygulamasını geçtim. Spor salonu üyeliğimi yeniden müzakere ettim ve teklif edilen binlerce sigorta teklifine hayır dedim.
(bunu kendin yapmaktan hoşlanmıyor musun? gibi bir hizmete kaydolun kırp ve sizin için pazarlık edecekler)
Kombine olarak, bunlar her ay bütçeme yüz dolar kadar daha fazla tasarruf sağladı. Benim tarafımdan sıfır çaba ile her ay tekrarlanacak tasarruflar.
6) Pahalı hobileri ucuz olanlarla değiştirdim
Kısa bir süre sonra, boş zamanımızla ilgili ilginç bir idrake vardım. Hobilerimizi seçiyoruz, ancak fiyatları delicesine pahalıdan size para kazanmaya kadar değişiyor.
Yine de, ne olursa olsun onlardan zevk alıyor gibiyiz, aksi takdirde hobilerimiz olmazdı.
Öyleyse, henüz milyoner olmadığımızda neden daha ucuz seçenekleri seçmiyorsunuz?
Kulüplerde gecelik şişe servisini sorgulamaya başladım ve bunun yerine tutumlu hobiler yaşam tarzıma.
Kablo kordonum zaten kesilmişken, kanepe zamanını blog yazmaya yönlendirdim, ki bu benim için sürpriz olabilir, oldukça karlı olabilir. hobi. başladım finansla ilgili kitaplar okumak, yemek yapmayı öğrenmek ve arkadaşlarınızla harika açık havanın tadını çıkarmak.
Tembel olsam da, hizmetlerini her gün kullansam da sabit bir maliyet olan spor salonuna gitmeye daha fazla odaklandım.
Paramın karşılığını da alabilirdim!
Bununla birlikte, dünyanın en pahalı hobisi olabilecek kar kayağı yapmaya devam ettim. Bilirsin, denge uğruna. 😉
7) Sıra ev almaya geldiğinde önerilen ev fiyatını yarıya indirdim.
Sonunda kiralamaktan vazgeçme zamanı geldiğinde, tasarrufların devam etmesini istedim.
Bu yüzden, mümkün olduğu kadar çok para harcamamda doğal bir çıkarı olan emlakçım ve borç verenimden gelen ciyaklamalara rağmen, bütçemi akranlarımın satın aldığının yaklaşık yarısına sabitledim. (Şu anda yıllık ~80.000$ maaşımla, hatta Mint.com 485.000 dolarlık bir ev almamı önerdi!)
Bu karar işe yaradı, çünkü sadece 180 bin dolara hayallerimin evini bulabildim ve her ay maaşımın büyük bir kısmını biriktirmeye devam ettim.
Mali durumunuzu iyileştirmek mi istiyorsunuz? Farklı yaşamaktan korkma
"Evet, hepsi harika Para Sihirbazı, ama senden bu kadar. Ya ben?"
İşte hikayemle ilgili bir şey. Attığım adımlar alışılmadık olsa da, bu adımların hiçbiri o kadar zor değildi.
Birkaç hobiyi değiştirmek mi? Akılsız alışverişlere hayır mı diyorsunuz? Ev bütçesini yumuşatmak mı? Bu seçimlerin hiçbiri günlük hayatımı önemli ölçüde etkilemedi.
Hayatımı ne etkiledi? boşaltmak binlerce aylık bütçede dolar.
Benim için, bu birikimleri aynı derecede olağandışı bir şeye ayak uydurmak için kullanıyorum – hala 30'lu yaşlarımdayken zorunlu işten tamamen uzaklaşabilme yeteneği.
Belki sizin de benzer bir hedefiniz vardır. Ya da belki, bir yan işe yatırım yapmak, isteğe bağlı gelirinizi artırmak, hatta sadece ilkinizi oluşturmak için tasarruf ediyorsunuz. acil durum fonu.
Her durumda, soru kalır. Ne garip adımlar atabilirsin mali durumunuzu iyileştirin bugün?
"Hiç kimse gibi yaşayacaksan, daha sonra hiç kimse gibi yaşayacaksın."
Para Sihirbazı, gündüzleri 20'lik bir finansal analist ve geceleri para blogcusu. Milyon dolarlık bir portföy oluşturma ve 30'lu yaşlarında emekli olma görevinde. Arkadaşları ona Sean der ve çalışmakla veya para hakkında yazmakla meşgul olmadığında bisiklete binerken, kayak yaparken veya birkaç bira fabrikasını ziyaret ederken bulunabilir. Finansal özgürlük hakkında bilgi edinmek için yolculuğunu kullanan binlerce kişiye katılabilirsiniz. MyMoneyWizard.com.