Een bedrijf starten met vrienden: podcast-interview

Oké, vandaag ben ik hier met Chris Sonjeow van LoveBookOnline.com. Het bedrijf van Chris maakt gepersonaliseerde cadeauboeken voor speciale gelegenheden. Het is echt moeilijk om het product van Chris te beschrijven, dus als je naar LoveBookOnline.com gaat, zul je zien waar ik het over heb. Het is zeker een gaaf cadeau om iemand te geven. In het afgelopen jaar waren ze te zien op Digg Nation, een aflevering die ik daadwerkelijk heb gevangen, en ze waren ook te zien in de Today Show. Chris is samen met 3 andere vrienden zijn bedrijf begonnen en is nu uitgegroeid tot een fulltime bedrijf.

Philip Taylor: Dus, Chris, welkom bij de show.

Chris Sonjeow: Nou, heel erg bedankt dat je me hebt. Dat kan ik waarderen.

Philip Taylor: Waarom wilde je wat parttime geld gaan verdienen?

Chris Sonjeow: Nou, het begon allemaal met een idee om iets anders te doen. We wilden iets voor onszelf ontwikkelen. We waren altijd bezig met dingen ernaast. We hebben altijd dingen gehad, alsof mijn geschiedenis te maken heeft met veel design- en reclamedingen. Als ontwerper ben je altijd hier en daar freelance bezig. Dus dat is gewoon in dit unieke bedrijf terechtgekomen, en daar zijn we terechtgekomen. We hadden allemaal deze passie om iets voor onszelf te willen doen.

Philip Taylor: Waar was je mee bezig toen je met Love Book Online begon?

Chris Sonjeow: We werkten voor een ontwerpbedrijf, eigenlijk een bedrijf in huishoudelijke artikelen dat producten ontwerpt, en we waren blij met wat we deden. We waren gewoon allemaal op zoek naar iets anders en we kwamen een idee tegen waarvan we dachten dat het een paar benen had. We begonnen er beetje bij beetje na de uren aan te beitelen, zeker veel late nachten.

Philip Taylor: Oké, dus je werkte bij het ontwerpbedrijf. Was dat een 9-5 baan?

Chris Sonjeow: Oh, ja.

Philip Taylor: Was het een vrij groot bedrijf?

Chris Sonjeow: Het was een middelgroot bedrijf, er zaten zeker veel mensen in. Het was ook een zeer succesvol bedrijf. We waren blij met wat we deden. Het leek gewoon alsof de timing goed was, en die vonk van het idee duwde ons over de rand. Het was een van die dingen waarbij het leek alsof we dom zouden zijn om het niet te doen.

Philip Taylor: Oké. Dus het klinkt alsof het idee echt de beslissing heeft geleid. Dus, wie kwam op het idee?

Chris Sonjeow: Het is eigenlijk een interessant verhaal. Net als een snelle uitleg voor sommige luisteraars, is het Liefdesboek eigenlijk, zoals je zei, een gepersonaliseerd boek. In het boek staat op elke pagina een reden waarom je van iemand houdt. We zaten rond de tafel tijdens de lunch en we waren aan het praten over wat we onze vrouw of vriendin zouden gaan halen met Kerstmis. We hadden wat cadeau-ideeën nodig. Zoals ik al zei, we zijn allemaal kunstenaars en ontwerpers en werkten in de reclame, dus we waren goed aan de communicatiekant. Een van onze vrienden haalde dit boekje tevoorschijn, een notitieboekje van 79 cent dat je bij elke drogisterij krijgt, en op elke pagina waren deze heel kleine rudimentaire schetsen van kleine stokfiguurtjes, en daarbovenop waren kleine redenen waarom hij van zijn vrouw. Het was een gescheurd notitieboekje en was ongeveer 100 pagina's lang. We hadden zoiets van: "Dat is het coolste ter wereld!" Hij zei: "Dit is eigenlijk het derde of vierde deel dat ik heb gedaan." Hij doet het elk jaar. We hadden zoiets van: "Dat is zo'n cool idee!" Als kunstenaars, zoals ik al zei, besloten we er een voor onszelf te maken, door naar Photoshop te gaan en het naar een hoger niveau te tillen, en ze heel mooi te schetsen. Dat was toevallig ook rond dezelfde tijd dat de nieuwe rich webapplicaties uitkwamen. Je zag veel echt coole flash-dingen gebeuren en er werden veel dingen gedaan in Flex Developer. Dat was iets waar we ook mee bezig waren, dus wat we deden was gewoon besloten om de 2 te combineren en dit product met iedereen te laten delen. De tijd was dus rijp om dit geschenk voor iedereen toegankelijk te kunnen maken.

Philip Taylor: Dus, wanneer heb je je tijd aan dit project besteed?

Chris Sonjeow: Weet je, het was wanneer we een vrij moment hadden. Ik herinner me dat we lunchten en daar wat tijd doorbrachten. Daarna was na het werk het grootste deel ervan. We sloegen uit, en we gingen naar de plaatselijke pub, kraakten onze laptops open, en zaten daar gewoon en werkten tot 9, 10, 11, soms middernacht, bleven maar beitelen, beitelen.

Philip Taylor: Ja. Dus het was eigenlijk gewoon om vrienden zijn en een goed idee hebben om aan te werken, wat de beslissing leek om dit te doen. Het is duidelijk dat je naar huis had kunnen gaan en elke avond op je bank had kunnen zitten of gaan sporten of wat je ook wilde doen, dus wat was er echt achter je om dit te doen? Was het echt alleen het idee en het zijn met vrienden?

Chris Sonjeow: Het was een mix van veel dingen. Veel puzzelstukjes vielen op het juiste moment op de juiste plaats. Voor je luisteraars denk ik dat dit waarschijnlijk een van de belangrijkste dingen is. De groep mensen waarmee je werkt is zo belangrijk, want dat zijn de mensen die je van A naar B brengen. Je moet ervoor zorgen dat je een diverse groep hebt. Zoals ik al zei, ik ben een ontwerper, dus ik heb veel vrienden die in design zitten, maar om daarbuiten uit te kunnen breiden en vrienden te hebben die niet alleen ontwerpers, maar marketeers en programmeurs, het is echt boeiend met mensen die net buiten je expertise liggen waarmee je zou kunnen samenwerken met. We vonden dat zo nuttig omdat het letterlijk het beste gevoel is wanneer ik iets ontwerp en ik het aan een programmeur overhandig, en hij zegt: "Oh ja, dat kan ik. Geen probleem." Het is gewoon zo'n geweldig gevoel, want ik weet dat als ik alleen was, ik daar naar dat ontwerp zou zitten kijken en zei: "Oh mijn god! Wie ga ik vinden om te kunnen doen wat ik wil dat hier gebeurt?”

Philip Taylor: Kun je ze vertrouwen? Hoeveel ga je ze moeten betalen? En dat alles.

Chris Sonjeow: Precies!

Philip Taylor: Dus, een beetje back-up, nog een soort achtergrondverhaalvraag, wat deed je precies weer bij het ontwerpbedrijf en was iedereen in de nieuwe business van dat bedrijf?

Chris Sonjeow: We zaten in een omweg. De meesten van ons waren allemaal vrienden voordat we daar waren. Eigenlijk ben ik al heel lang bevriend met 1 van de partners met wie ik ben, dus ja, het was echt een soort groepsinspanning waar we voorheen allemaal vrienden mee waren.

Philip Taylor: Was er een financiële motivatie om hieraan mee te doen, of werd je goed gecompenseerd door het ontwerpbureau? Was dit een poging om misschien iets te hebben dat je zelf zou kunnen verbouwen?

Chris Sonjeow: Weet je, zoals ik al zei, het idee is wat het echt dreef, maar werden we goed gecompenseerd? Absoluut. Het was een goed bedrijf waar we bij waren, en ze hebben zeker voor ons gezorgd. We hebben dit niet echt gedaan om financiële redenen. De reden is dat we niet wisten of het zou werken of niet. Het was een schot in het duister. We wisten dat we een idee hadden dat nog niet was uitgevoerd, en we wisten dat we het talent hadden om het uit te voeren. Natuurlijk hebben we een paar tests gedaan, zoals ik al zei. Voor de kerstcadeaus hebben we onze prototypes gemaakt, ik denk dat je ze zo zou kunnen noemen, en de respons was overweldigend. Tranen, lachen en al die goede dingen die je uit een geschenk hoopt te halen, hebben we gekregen. Dus we wisten dat oké, misschien is dit iets waarmee we door moeten gaan. Onthoud dat dit eigenlijk eind 2007 was dat we het idee echt begonnen rond te schoppen. Pas eind 2009, begin 2010 kwam het er echt van.

Philip Taylor: Oké. Dus, wanneer kwam je met het prototype?

Chris Sonjeow: Dat was in november 2007, net voor Kerstmis.

Philip Taylor: Oké. Dus dat is degene die je aan vrienden en familie hebt gegeven?

Chris Sonjeow: Ik deed het destijds voor mijn vriendin die nu mijn vrouw is, dus er moet iets gewerkt hebben.

Philip Taylor: Dat is een goed verhaal. Dat is geweldig. Een beetje back-uppen, toen je met het idee begon, had je al de vrienden op hun plaats. Was er een specifiek talent of vaardigheid die je nodig had om te kunnen presteren met het idee en met dit nieuwe opkomende bedrijf?

Chris Sonjeow: Ja, we moesten zeker een diverse groep hebben. Ik was de marketingkant. We hadden de programmeerkant. We hadden de databasekant. Een van de belangrijkste elementen is dat we een man moesten hebben die iedereen aan elkaar kon lijmen. Hij is een soort bemiddelaar tussen ons allemaal, want we hebben allemaal extreme ideeën, en je weet dat ik dat wil iets dat op 1 manier is ontworpen, en de programmeurs en ingenieurs kunnen maar zoveel doen in een bepaalde richting. Die ene man, de lijm die alles bij elkaar houdt, hij is een sleutelfiguur.

Philip Taylor: Ik begrijp het. Wie van de jongens heeft het boek eigenlijk bedacht?

Chris Sonjeow: De oorspronkelijke ontwerper was onze vriend Rob.

Philip Taylor: Is hij de lijm, of is hij een van de programmeurs?

Chris Sonjeow: Hij is de lijm. Hij was de originele lijm. Hij is de man die vroeger de kleine schetsboekjes maakte.

Philip Taylor: Dat is geweldig! Nou, laten we eens kijken waar we het over kunnen hebben. Ik ben naar de website gegaan en het ziet er goed uit. Je hebt duidelijk een aantal grote persvermeldingen. Laten we het hebben over misschien hoe je het idee van deze boeken aan mensen begon te verkopen. Je praat over het laten zien aan vrienden en familie en het krijgen van een goede respons. Hoe heb je dat vervolgens opgepakt en naar het grote publiek gebracht om te zien of het iets was dat verhandelbaar was, denk ik?

Chris Sonjeow: Wat we deden was toen we het prototype eenmaal hadden en toen we aan de applicatie begonnen te werken, er waren veel haperingen onderweg omdat je iets aan het bouwen bent dat nog niet is gedaan voordat. Je moet een boodschap overbrengen, niet alleen aan de consument, zodat ze begrijpen waar ze aan beginnen, maar ook wat die voordelen zijn. Dus, om eerlijk te zijn, was de allereerste versie hiervan bedoeld als een hulp voor een man, een man die geen romantisch bot in zijn lichaam had en hulp nodig had. Dus alles was erop gericht dat jongens dit cadeau aan een meisje gaven. Daarom hebben we een database ontwikkeld die door gebruikers wordt gegenereerd. Mensen komen binnen en maken hun boeken, en we selecteren met de hand enkele van de betere, meer artistiek gemaakte pagina's en voegen ze hieraan toe steeds groter wordende database met ideeën, dus het wordt alleen maar groter en groter, en de trefwoorden worden steeds uitgebreider en nauwkeurig. We ontdekten, naarmate de tijd verstreek, dat het eigenlijk niet de jongens waren die super geïnteresseerd waren. Het waren eigenlijk de meisjes die dit deden. Ze werden gewoon verliefd op het idee. Dus wat we deden, was dat we de hele website moesten vernieuwen. We moesten naar binnen en de kleurenschema's veranderen. We hebben de logo's omgedraaid. Het was goed omdat we toen nog een beetje nieuw waren en echt ongehoord. In een poging om de naam bekend te maken en bekendheid te geven, gebruikten we dingen als Facebook, we gebruikten dingen als Twitter. We gebruikten de social media route, maar vertrouwen er niet op. Ik hou van Facebook. Ik hou van Twitter. Ik hou van hun capaciteiten en wat ze kunnen, maar soms heb ik het gevoel dat als je er te veel in opgaat het, je verliest een beetje de focus op sommige van de reguliere media die de koude schouder hebben gekregen vanaf laat.

Philip Taylor: Juist.

Chris Sonjeow: Ik zal eerlijk tegen je zijn, de reguliere media zijn nog steeds geweldig. Alle media, elk type PR dat we krijgen, of het nu het kleinste blogje is of in de Today Show terechtkomt, het is uitstekend. We houden ervan omdat het gewoon meer en meer mensen zijn.

Philip Taylor: Dat is goed.

Chris Sonjeow: Dingen als Digg Nation helpen zeker. Dingen zoals de Today Show helpen zeker. Elk van die kansen kwam op vreemde tijden, heel willekeurig.

Philip Taylor: Als je iemand zou adviseren om hun product op de Today Show te krijgen, wat zou je ze dan vertellen? Hoe zou je het proberen te doen?

Chris Sonjeow: Het eerste wat je doet is je categorie bestuderen.

Philip Taylor: Oké.

Chris Sonjeow: Weet wat je verkoopt en aan wie je het verkoopt. Dan moet je deze shows zien. Je moet kijken wie dit doet. Er is een heel circuit van mensen die naar deze shows gaan, en ze touren rond. Misschien zijn het auteurs. Robyn Spizman was onze vriend. Ze is van TheGiftionary.com. Ze nam ons mee naar de Today Show. Het was eenvoudig. We hebben haar gebeld. We wisten dat ze extra plekken had gedaan. We wisten dat ze een boek over cadeaus had geschreven, en we hebben zojuist contact met haar opgenomen en haar enkele voorbeelden gestuurd. We hebben zelfs een aantal zeer gepersonaliseerde boeken voor haar en haar familie en zo gemaakt, en ze vond het idee geweldig, dus nam ze het aan.

Philip Taylor: Ik begrijp het. Dus je ging naar buiten en vond de persoon die al in de show was geweest en gaat door met het van tijd tot tijd uitlichten van verschillende geschenken, en je reikte naar haar uit. Uw product sprak uiteraard voor zich met haar.

Chris Sonjeow: Ja. Dat is het ding. Je moet eerlijk zijn tegen jezelf. Als je niet iets anders doet of iets nieuws doet, verwacht dan niet dat iemand over je product zal vallen als er al 10 van zijn. Ze zijn net als iedereen die wat buzz probeert te genereren. Ze willen iets nieuws. Ze willen een ander idee brengen dat nog niet eerder is gedaan. Dat is de fase waarin we ons nu bevinden. We introduceren dit aan zoveel verschillende mensen, en ze houden van het idee ervan, dus zijn ze meer bereid om het mee te nemen naar verschillende shows.

Philip Taylor: Oké. Een beetje terughoudend, toen jullie hiermee begonnen en jullie de tijd samen gingen besteden om dit te doen, hieraan te werken, stel ik me voor dat jullie niet alleen tijd begonnen te investeren, maar ook geld. Dus, hoe heb je deze hele deal gestructureerd, dit parttime bedrijf als je wilt, aan de kant van je vrienden, zodat iedereen, denk ik, zou worden beschermd of hun belangen zouden worden beschermd?

Chris Sonjeow: Nou, het is altijd een risico, toch? Elke keer dat u een zakelijke onderneming aangaat, neemt u altijd een soort risico. Je moet bereid zijn om dat te doen. Om eerlijk te zijn, konden we in het begin veel zelf doen vanwege de vaardigheden. We hoefden dus niet op zoek te gaan naar VC Money. We hoefden geen engelen te gaan zoeken. We hebben gewoon ieder van ons een paar dollar gespaard, het erin gestopt en van daaruit verder gegaan. We hebben al het ontwerpwerk zelf gedaan, alle marketing zelf, en de programmering grotendeels zelf. We hebben een tijdje hulp uitbesteed om een ​​paar van de meer lastige dingen te doen programmeerdingen waar we niet super goed in waren, maar het kost niet veel geld als je de juiste mensen. Daarom benadruk ik dat zo.

Philip Taylor: Juist. Rechts. Jullie waren allemaal persoonlijk geld aan het investeren. Heeft u officieel een organisatie gevormd of wanneer is dat gebeurd?

Chris Sonjeow: Ja absoluut. Dat hebben we meteen gedaan. We hebben een LLC opgericht. We hadden een exploitatieovereenkomst opgesteld en dat benadruk ik ook. Als je ooit een zaak aangaat met een stel partners, bespaar dan een paar dollar, zoek een advocaat die je zal helpen, iemand die begrijpt hoe je een operationele overeenkomst tussen de partners, zodat iedereen een duidelijk begrip heeft van wat hun verantwoordelijkheden zijn, waar ze staan ​​en wat er in de toekomst gebeurt, want hoeveel heb je wel eens horrorverhalen gehoord over grote gevolgen van bedrijven en dingen die gewoon mis gaan, dus het is goed om dat van tevoren te hebben, zodat iedereen een duidelijk begrip heeft van wat ze moeten het doen.

Philip Taylor: Oké. Mooi zo. Mooi zo. Mooi zo. Dus praat over de tijd dat je besloot het ontwerpbedrijf te verlaten. Is dat bij jullie allemaal tegelijk gebeurd?

Chris Sonjeow: Nee. Nee. Dat gebeurde niet. Het was echt zo nodig. Een klein prille bedrijf zoals wij aan het ontwikkelen waren, kon niet iedereen aan, het kon gewoon niet. Dus iedereen deed wat hij kon. Sommige mensen deden een beetje een stap achteruit. Sommige mensen namen gewoon wat ze moesten nemen. Er werden offers gebracht om de hoeveelheid tijd te besteden die daarvoor nodig was.

Philip Taylor: Oké.

Chris Sonjeow: Dus naarmate de tijd verstreek, was er een druppelproces dat je zou kunnen noemen.

Philip Taylor: Oké. Wanneer heb je het ontwerpbureau verlaten?

Chris Sonjeow: Ik ging ongeveer 2 maanden geleden fulltime.

Philip Taylor: Oké, dus onlangs hier?

Chris Sonjeow: Heel recent, ja. Zeer onlangs.

Philip Taylor: Dus, was dat eng op dat moment, of was het een zekere gok?

Chris Sonjeow: Oh ja. Nee nee nee. Het was het meest angstaanjagende wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Ik realiseerde het me niet. Ik was gisteravond eigenlijk net met mijn vrouw aan het praten. Ik heb eigenlijk mijn eigen bedrijven gehad sinds mijn 20e, en ik heb het me pas gisteravond gerealiseerd. Dus ik zat daar terug te denken: "Hoe is dit hele ding begonnen?" Ik probeerde te bedenken wat ik vandaag zou gaan zeggen. Ik realiseerde me dat het voor mij een continu proces is. Het is een groeiproces geweest. Ik heb altijd een bijbaantje gehad, er gebeurde iets bij, maar ik heb ook altijd een fulltime baan gehad.

Philip Taylor: Juist.

Chris Sonjeow: 10 jaar in de advertentie-industrie werken en er uiteindelijk mee stoppen om fulltime voor mezelf te beginnen, was een eng voorstel. Ik bedoel, geen verzekering, geen ziektedagen, hetzelfde hoor je van de meeste mensen. Het is 24 uur per dag.

Philip Taylor: Dus, kun je voor mij in cijfers komen? Heeft u uw oude salaris kunnen vervangen door het salaris van het nieuwe bedrijf?

Chris Sonjeow: Ik wil niet per se in details treden, maar ja, ik denk dat je zou kunnen zeggen dat het een zijwaartse beweging was.

Philip Taylor: Gotcha. Mooi zo. Oke.

Chris Sonjeow: Mijn grootste zorg die ik iedereen vertelde was: "Dit is wat ik nodig heb: ik moet mijn hypotheek betalen. Ik moet betalen voor mijn auto. Dat is wat ik nodig heb. Zolang ik dat kan, komt de rest goed."

Philip Taylor: Is uw vrouw nog in dienst?

Chris Sonjeow: Dat is ze. Ze heeft ook haar eigen bedrijf dat ik voor haar heb helpen ontwikkelen.

Philip Taylor: Oké, dus verzekeringen zijn nog steeds een probleem voor jou. Ben je al naar buiten gegaan en heb je een particuliere verzekering afgesloten?

Chris Sonjeow: Ja. Het is grappig. Iedereen maakt altijd zo'n groot probleem van verzekeringen. Voor mij is het niet zo erg, dat begrijp ik, want we hebben geen kinderen. We zijn pas getrouwd. We hebben niet per se een gezin. Het is alleen wij 2. Verzekeren was dus eigenlijk heel, heel gemakkelijk voor ons, en we kregen een van onze bevriende makelaars te pakken die in het vak zit. Hij heeft ons een plan opgesteld dat gelijk was aan het plan dat we hadden voordat ik vertrok.

Philip Taylor: Oh wauw!

Chris Sonjeow: Het was echt helemaal niet slecht.

Philip Taylor: Ja. De meeste mensen moeten terugvallen op een hoog-aftrekbaar plan met een HSA om vergelijkbare betalingen te kunnen doen. Dus dat is indrukwekkend dat je een plan kon krijgen dat je met dezelfde dekking hield.

Chris Sonjeow: Toegegeven, we betalen elke week een beetje meer dan er uit mijn salaris kwam, maar het was echt niet zo'n slechte ervaring.

Philip Taylor: Goed. Mooi zo. Mooi zo. Welnu, alle fouten die je onderweg hebt gemaakt, kun je met iedereen delen als ze krijgen om samen met vrienden een bedrijf als dit te vormen, er daarnaast aan te werken en het uit te bouwen tot een fulltime bedrijf? Zijn er fouten die je mensen zou kunnen helpen vermijden als ze iets soortgelijks doen?

Chris Sonjeow: Zeker. Zeker. Ik zie dit veel omdat ik nu fulltime ben. We krijgen veel mensen die naar ons toekomen met de vraag wat ze kunnen doen om met hun bedrijf te beginnen of welke stappen ze moeten nemen. Het eerste en belangrijkste is dat je een businessplan moet hebben. Je moet een businessmodel hebben. Zo vaak denken mensen: "Ja, ik wil dit doen. Ik wil mijn eigen bedrijf hebben.” Mijn nummer één vraag is: "Wel, wie schrijft uw cheque uit? Wie schrijft cheques naar u uit?” Dat is het belangrijkste. Als je er niet achter kunt komen wie je een cheque gaat uitschrijven voor de service die je levert, ben je dood in het water voordat je zelfs maar begint.

Philip Taylor: Gotcha.

Chris Sonjeow: Dus, zorg dat je businessplan klaar is. Weet aan wie u verkoopt en weet waar die mensen zullen zijn. De mensen aan wie je verkoopt, als je dat eenmaal weet, waar zijn ze dan? Waar gaan ze heen? Waarom zijn ze op zoek naar jouw product? Wat maakt jou beter dan de volgende persoon? Is het prijs? Is het kwaliteit? Is het stijl? Wat is de unieke waardepropositie (UVP)? Het is zo belangrijk.

Philip Taylor: Oké. Goed, dat brengt me bij de laatste vraag. Vertel me de UVP van Love Book Online en wat de toekomst voor jullie is.

Chris Sonjeow: Perfect – de elevator pitch. Echt snel hier, toch? Oké, dus Love Book Online is een geschenk dat echt nergens op lijkt. Het is eigenlijk een boek dat je in hardcover of softcover kunt krijgen. Hardcovers kosten $ 39,95. Softcovers zijn $ 24,95. In elk boek kun je je eigen inhoud maken die alle redenen opsomt waarom je van iemand houdt. Onder elke reden dat je van iemand houdt, staat een kleine tekening van een stokfiguur om die specifieke pagina te illustreren. We hebben een online systeem ontwikkeld op LoveBookOnline.com waar je naartoe gaat en een account aanmaakt en je kunt selecteren welk boektype je wilt. U kunt uw dekkingstype selecteren. We hebben meer dan 70 verschillende omslagontwerpen. U kunt uw eigen tekst en titel toevoegen. Als je daarmee klaar bent, ga je naar onze Love Book Creator, waar je in principe begint te zoeken naar pagina's om redenen dat je van iemand houdt. Terwijl u door die pagina's zoekt, kunt u elk van die pagina's doornemen en bewerken om er een meer persoonlijke kant van uit te drukken. Dus, zoals als je inside jokes hebt of iets specifiekers of plaatsen waar je op vakantie bent geweest (voor bijvoorbeeld: "Ik vond het leuk om met je naar Las Vegas te gaan" is populair), dus je kunt zoeken naar verschillende kleine postzegels. We hebben eigenlijk een gigantische bibliotheek van al deze kleine clipart-achtige karakters, plaatsen en dingen die ze als illustraties kunnen gebruiken. Zodra u klaar bent met uw boek, doet u uw aankoop en we drukken het, binden het in en verzenden het naar u in een pakket.

Philip Taylor: Hoe lang duurt het voordat je bij je bent?

Chris Sonjeow: We verzenden over de hele wereld, dus het hangt af van waar je je bevindt in de wereld. We verzenden vanuit de VS en vanuit het VK, en binnenkort verzenden we vanuit Australië, alleen om de verzendtijden een beetje te verkorten, maar over het algemeen in het binnenland in de VS duurt het voor een hardcover boek ongeveer 5-7 werkdagen en voor een softcover ongeveer 3-5 werkdagen ontwikkeld.

Philip Taylor: Geweldig! Dus wat is het volgende voor jullie? Wat zie je in de toekomst?

Chris Sonjeow: Wat we nu doen, is dat we bezig zijn met het ontwikkelen van een relatiewerkboek. Wat dat is, is eigenlijk een boek waarin koppels bij elkaar gaan zitten. Het is leuk. Het is als een activiteitenboek waarin je vragen over elkaar beantwoordt. Je speelt kleine spelletjes. Het hele concept dat we vinden draait om het maken van verbindingen met mensen. Het is niet alleen ik koop bloemen voor je, hier ga je, neem je bloemen, en dat is het. Het is hoe je de ene persoon aan de andere bindt. We ontdekken dat elke afzonderlijke pagina of het werkboek manieren zijn om mensen samen te binden, zodat hun relaties sterker kunnen worden.

Philip Taylor: Ik begrijp het. Mooi zo.

Chris Sonjeow: Daar gaat het ons om.

Philip Taylor: Help en verbeter relaties. Ik hou ervan!

Chris Sonjeow: Ja meneer!

Philip Taylor: Nou, ik waardeer het dat je vandaag bij me bent, Chris. Dit was een zeer verhelderend interview. Ik heb geluk dat jullie er zijn. Het lijkt erop dat je veel succes hebt met de site en met de producten. Je hebt hier echt iets unieks. Dus bedankt voor het delen van alles, en het was geweldig om met je te praten.

Chris Sonjeow: Dank je, PT. Het was geweldig om dit met jou te mogen doen.
Dat doet het voor de podcast van deze week. Dit was Phil Taylor met de Part-Time Money Podcast. U kunt contact met mij opnemen via [email protected] of u kunt mij gewoon online bezoeken op ptmoney.com. Nogmaals bedankt voor het luisteren en tot volgende week.