De schoonheid van het dividendkortingsmodel zit in zijn eenvoud en effectiviteit op dividendbetalende aandelen.
Hoe het dividendkortingsmodel werkt
Het dividendkortingsmodel bevat slechts enkele variabelen:
- Prijs van de voorraad.
- Dividend volgend jaar.
- Kapitaalkosten, of uw verwachte rendement.
- Groeipercentage van de dividendstroom.
Als je drie van deze vier variabelen hebt, kun je de resterende variabele oplossen. Meestal weet men de dividenden die in het volgende jaar moeten worden betaald, het gewenste rendement op een investering en een idee van een eeuwigdurende groeisnelheid voor de dividendstroom van het bedrijf. Met deze variabelen kunt u de waarde van een enkel aandeel in aandelen oplossen.
Prijs = Dividenden ÷ (Rendement - Dividendgroeipercentage)
Hier is een voorbeeld: een bedrijf betaalt een jaarlijks dividend van $ 1 per aandeel. Het dividend zal naar verwachting groeien met 6% per jaar. Beleggers willen minimaal 10% rendement op hun beleggingen. Wat moet een belegger betalen voor het aandeel?
Als we onze variabelen inpluggen, krijgen we Prijs = $ 1,00 ÷ (1,10 – 1,06). Doorgaan met eenvoudige wiskunde geeft ons Prijs = $ 25. In wezen vertelt dit ons dat zolang we minder dan $ 25 per aandeel betalen en het bedrijf zijn dividenden jaarlijks met 6% per jaar verhoogt, we een rendement van 10% op onze investering zullen behalen.
Voor- en nadelen van dividendkortingsmodellen
Er is geen perfecte manier om een aandeel te waarderen, en het dividendkortingsmodel is slechts een van de vele manieren om een bepaald aandeel te waarderen.
Wat het dividendkortingsmodel geweldig maakt:
- Conservatisme – Het dividendkortingsmodel waardeert een bedrijf alleen op wat het uitkeert aan investeerders. Het houdt niet rechtstreeks rekening met de winst van een bedrijf, het geld dat het bedrijf aanhoudt of iets anders dan het dividend. Het gaat ervan uit dat de belegger een rendement zal genereren uit dividenden, niet uit waardering of een of andere pie-in-the-sky buy-out met een premie van 200% ten opzichte van de huidige handelsprijs.
- Eenvoud – Het dividendkortingsmodel is een van de gemakkelijkste manieren om een effect te waarderen. Het vereist slechts drie inputs, die bijna elke belegger redelijkerwijs kan bepalen of voorspellen. Vanwege het conservatisme hebben beleggers die bedrijven waarderen met een dividendkortingsmodel meer ruimte voor fouten in de variabelen die ze voorspellen dan beleggers die alternatieve, meer kieskeurige projecties gebruiken.
Deze twee voordelen leiden direct naar de nadelen van het model:
- Selectiviteit – Het dividendkortingsmodel is beperkt omdat het alleen goed kan worden gebruikt bij bedrijven die betalen een regulier dividend, en waarvan wordt verwacht dat ze hun dividend in de toekomst tegen een constante koers zullen verhogen. Dit beperkt het model ernstig tot zeer stabiele bedrijven zoals Coca-Cola (KO) of McDonald's (MCD), die beide bekend staan om een lange geschiedenis van vrij regelmatige dividendverhogingen per jaar.
- Gevoeligheid – Zoals bij alle waarderingsmethoden is het dividendkortingsmodel slechts zo goed als de cijfers die erin gaan. Garbage in, garbage out – het model werkt alleen zolang de belangrijkste aannames in het model grotendeels juist blijken te zijn.
Zoals altijd moet dit model worden gebruikt met een veiligheidsmarge in gedachten. Een veiligheidsmarge beschermt investeerders tegen verkeerde aannames in het model en tegen de concurrentieduurzaamheid van een bedrijf.
Beleggers die een prijs van $ 50 per aandeel voor een bedrijf berekenen, willen misschien alleen kopen als het 25% ondergewaardeerd is of meer, bijvoorbeeld kopen tegen $ 37,50 per aandeel of minder om de foutieve invoer in hun model. Beleggen begint met het behoud van kapitaal. Te veilig zijn is veel beter dan roekeloos zijn, vooral als het gaat om onze eigen vooroordelen over wat we willen geloven over de beleggingen die we voor onze portefeuilles kiezen.