Yarı Zamanlı Para®

BENKendi işinizi kurmak için fazla bir şeye gerek olmadığına inanıyorum. Gerçekten oraya çıkıp başlamanız gerekiyor satış yapmak (okuyun: gelir).

Bir işletmenin yalnızca müşterilere ihtiyacı vardır. Sonuçta müşterisi olmayan bir iş, iş değildir.

Artık teknik olarak şunları yapabilirsiniz: parasız iş kurmakama bazen biraz nakit enjeksiyonu işleri biraz daha hızlı ilerletebilir.

Her durumda, nasıl başlamayı planlıyor olursanız olun, kendi işinizi kurmadan önce yapmayı düşünmeniz gereken birkaç şey var.

Birkaçına bakalım.

1. Temelleri Tazeleyin

Hizmete dayalı bir iş kurmayı planlıyorsanız, muhtemelen zanaatınızın temel temellerini tazelemek iyi bir fikirdir. Mutlaka uzman olmanıza gerek yok, ancak ilk müşterilerinizin ne yaptığınızı bildiğiniz için kesinlikle rahat olmasını istiyorsunuz.

Örneğin, bir tişört tasarım şirketi kurmayı planlıyorsanız aşağıdakiler yararlı olacaktır:

• Photoshop veya başka bir tasarım yazılımı kursuna katılın
• Farklı baskı makinelerini test edin ve bunlara aşina olun
• Hangi sembolleri, ifadeleri veya sanatı kullanabileceğinizi ve kullanamayacağınızı okuyup anlayın
insta stories
• Malzeme ve malzeme maliyetlerini ve satışlardan hangi perakende fiyatlarını kazanmayı bekleyebileceğinizi araştırın

Peki ya yazar ya da editör olmak istersen?

Part-Time Money®'de serbest yazar olarak çalışan Miranda Marquit, kendi işini kurmak isteyen herkese tavsiye ediyor serbest yazarlık işi yazarlık dersi almalı Şunu tavsiye ediyor:

• yazma üzerine bir topluluk eğitimi dersi
• yakındaki bir kolej veya üniversitede bir yazma dersini denetlemek

Bu sadece temel yazma becerilerinizi geliştirmenize yardımcı olmakla kalmayacak, aynı zamanda birkaç iş bağlantısına ve potansiyel olarak birkaç konsere bile yol açabilir.

Onların arasına girmek ve ellerinizi kirletmek aynı zamanda bilmediğiniz şeyleri keşfetmenize de yardımcı olacak, böylece zanaatınızı daha da hızlı öğrenebilirsiniz.

Eğitim ve kurs aramanın yanı sıra, işinizde gerekli olacak işleri zaten yapan bir şirkette gönüllü olmayı veya staj yapmayı da düşünebilirsiniz.

2. Daha Fazla Tasarruf Edin

Gary Christensen, teslimat hizmeti başlattı, diyor:

“Ne yapmak istediğinizden emin değilseniz, biraz para biriktirerek başlayın. Kenara biraz para koymaya başlayın. Etrafınıza bakmaya başlayın. Biraz araştırmaya başlayın.

Bu tavsiyeye bayılıyorum çünkü iş dünyasında insanların uğraştığı en zor şeylerden biri, ilk etapta işiniz için fikir bulmaktır.

Ancak spesifik bir fikre sahip olmamanız, potansiyel bir iş için para biriktirmeye başlayamayacağınız anlamına gelmez. Şu anda.

Nakit paranın önceden hazır olması aynı zamanda fikriniz doğrultusunda hızlı bir şekilde hareket edebileceğiniz ve başlamak için borca ​​​​bağlı olmak zorunda kalmayacağınız anlamına da gelir.

Paradan tasarruf etmenin yanı sıra, bir işe başlamadan önce kişisel mali bilgilerinizi de düzenli hale getirmenizi tavsiye ederim.

Kişisel tarafta ne kadar yalın olursanız, iş fikrinizi keşfetme konusunda o kadar fazla özgürlüğe sahip olursunuz. İşinize ne kadar uzun süre sadık kalırsanız, başarı şansınız o kadar artar.

3. Fikrinizi Test Edin

Tek bir kişiyi işe almadan, bir sürü envanter satın almadan veya reklama tonlarca harcamadan önce şunları yapmalısınız: fikrini test et kazanan olduğundan emin olmak için. Her işletme başarılı değildir ancak uygun niş, ürün veya hizmeti seçerseniz başarı şansınız artar.

Steven Sashen ayakkabı işine başladım, yalınayak koşu ayakkabılarını sadece birkaç kişi için yaptı ve bunun bir spor ayakkabısı olduğuna karar verdi. meşru iş fikri.

Steven dedi ki:

"Kendim ve birkaç kişi daha yapmak için malzemeleri satın aldım ve yaklaşık 20 kişi daha, "Hey, bunları istiyorum!" dedi. Yani yaklaşık 20-25 çift yaptım. Yaptığım son çift, "Bunu bir iş olarak yapmalısın" diyen yerel bir yalınayak koşu antrenörü içindi. Ben de "Evet, sanmıyorum. Başka işlerim de var.” Şöyle dedi: "Eh, bir kitabım çıkacak ve eğer gerçek bir işiniz varsa, örneğin bir web sitesi varsa, sizi de kitaba koyardım."

Steven'ın ilk birkaç ayakkabısı sadece daha fazla satabileceğini kanıtlamakla kalmadı, aynı zamanda bedava reklam yapılmasına da yol açtı!

İşletmenizin küçük bir bölümünü oraya koyun ve potansiyel müşterilerinizin istenip istenmediğini size söylemesine izin verin.

Steven çevrimdışı testleriyle de yetinmedi; kullandı Google'ın Anahtar Kelime Aracı her ay kaç kişinin kendi koşu ayakkabısı türünü aradığını belirlemek için.

Takip edeceği bir pazar demografisine sahip olmanın onun için fazlasıyla yeterli olduğu ortaya çıktı.

4. Yasal ve Uyumluluk Yönlerini Öğrenin

Başlatmayı planladığınız işin türüne bağlı olarak (örneğin yemek servisi), Eyalet ile görüşmeniz gerekebilir. Uyum endişelerinin ve yerel, eyalet veya ulusal düzeyde nasıl karşılanacağını anlamak için Federal iş düzenlemeleri ve düzenlemeler.

Aşağıdaki gibi şeyleri bilmeniz gerekebilir:

• lisans gereksinimleri
• tahvil ve/veya sigorta ihtiyaçları
• nakliye ücretleri
• vergi hususları (eyalet ve ulusal)
• izin verilen sektör dili ve satış terminolojisi

Şimdi, yüksek fiyatlı bir avukat fikri sizi iş yapmaktan korkutmadan önce, Cara Bergeson'un kullandığı stratejiyi düşünün. kişiye özel tişört şirketi kurdum.

Cara'nın açıklaması şu şekilde:

“Oregon Barosu yeni işletme sahiplerine ücretsiz ya da çok düşük maliyetli danışmanlık hizmeti sunuyor, bu yüzden 25 dolar, bir avukatla telefonda bana tavsiyelerde bulunmak ve benzeri şeyler vermek için bir saat harcadım ve sonra parayı az önce aldım. orada…”

Ucuz hukuki tavsiyeye ek olarak, genellikle Küçük İşletme İdaresi'nden ücretsiz yardım alabilirsiniz. PUAN programı, veya Sadece Yanıtla'yı kullan; Özel sorunuz için gece veya gündüz istediğiniz zaman bir avukattan tavsiye alabilirsiniz.

Dikkatli olmak her zaman daha iyidir, ancak bunun da sizi baştan alıkoymasına izin vermeyin.

5. Ailenizi Düşünün

Son olarak bu yeni girişimin ailenizi nasıl etkileyeceğini düşünün. Yakın zamanda emlak işine başlayan bir arkadaşıma sordum ve işe başlamadan önce bunun en büyük endişelerinizden biri olması gerektiğini söyledi.

Bu yeni projeye yalnızca para harcamakla kalmayacak, aynı zamanda tüm ekstra zamanınızı da onu hayata geçirmek için harcayacaksınız.

Bu, aileden uzakta geçireceğiniz potansiyel zaman anlamına gelir.

Halihazırda tam zamanlı bir işiniz varsa ve kendi işinizi kurmayı düşünüyorsanız, kesinlikle bu adımı atlamak zorunda kalacaksınız. bazı aile zamanı.

Her ikinizin de aynı fikirde olduğundan emin olmak için başlamadan önce yeni iş girişimleriniz hakkında eşinizle konuşun.

Kendi işinizi kurmadan önce yapmanız gereken başka şeyler nelerdir?

Para ve mutluluk tartışması genellikle maaşları ve gelip gelmeyecek mutlulukları içerir sonrasında daha fazla paraya sahip olmak.

Bu konu geniş bir şekilde ele alındı. İşte konuyla ilgili bazı güncel blog makaleleri:

• Para, Mutluluk ve Zengin Yaşamın Sırrı
• Para Mutluluğu Satın Alabilir mi?

İnsanların para ve mutluluk hakkında ne düşündüğünü öğrenmek için Twitter'a döndüm. Basit bir soru sordum: “Para sizi daha mutlu eder. Katılmak veya katılmamak?" İşte yanıtlar:

Bugün tartışmak istediğim şey şu:krisjdavis' Yukarıda kastedilen şuydu: Mutluluk zengin olmaya yol açar mı (yani paraya tutunma yeteneğinizi geliştirir mi)?

Başka bir deyişle kalıcı zenginliğe giden yolda gülümseyebilir miyim? Bir bakıma yapabileceğimi düşünüyorum.

Çoğu zaman insanlar hayatlarını tersine yaşamaya çalışırlar; İstediklerinin daha fazlasını yapabilmek için daha fazla şeye veya daha fazla paraya sahip olmaya çalışırlar, böylece daha mutlu olacaklar. Aslında çalışma şekli tam tersidir. İstediğinizi elde etmek için önce gerçekte olduğunuz kişi olmalısınız, sonra yapmanız gerekeni yapmalısınız. ~ Margaret Genç

Hepimiz "bir aptalla parası çok geçmeden ayrılır" sözünü duymuşuzdur. Sanırım başka bir söz de aynı derecede popüler olmalı: "Mutsuz olan ve parası kısa sürede ayrılır."

Mutsuz Olmaktan Paramız Nasıl Etkileniyor?

Mutsuz olduğumuzda harcamalarımız etkilenir.

Benim inancım satın alma eğiliminde olduğumuz yönünde çok fazla Mutsuz olduğumuzda bir dürtüyle gereksiz şeylerin üstesinden geliriz.

Yeni bir satın alma (yani perakende satış terapisi) yapmanın getirdiği gerçek bir yükseliş var. Parlak ve yeni bir şeye sahip olduğumuzda hissettiğimiz heyecan gerçek ve ölçülebilirdir.

Sanırım bu duyguyu hayatımızdaki mutsuzluklarla başa çıkmamıza yardımcı olmak için kullanıyoruz.

Sadece mutsuz olduğumuzda daha fazla şey satın aldığımızı düşünmüyorum, aynı zamanda satın aldığımız şeylere daha fazla para ödeme eğilimindeyiz. Bu üniversite çalışmasının sonuçları şöyle: “Üzgün ​​ve Kendine Odaklı Bireyler Daha Fazla Harcama Yapıyor”.

Bu satın almaların tümü, bize sahip olan harcama türüne katkıda bulunur imkanlarımızın ötesinde yaşamak. Bu, bildiğimiz gibi, finansal başarıya yol açmayacak.

Danny Kofke, yazarı Basit Bir Finansal Bilgelik Kitabı: Kendinize (ve Çocuklarınıza) Az Parayla Zengin Olmayı Öğretin (Kindle'da 4,99 dolar) da öyle düşünüyor. Şöyle diyor:

“Pek çok insan hayatlarında mutsuzdur; ruhsal açıdan, kariyerlerinde, eşleriyle vs.. Bu mutsuzlukla mücadele etmek için bir şeyler satın alıyorlar.”

Kesinlikle iyi düzeyde bir mali başarıya sahipti (öğretmen maaşından başka hiçbir şeyle ilerlemeyi başaramadı), bu nedenle başarısının temelinde mutluluğun yattığını doğrulayabilir.

Harcamalarımıza ek olarak gelirimizin de mutluluğumuzdan etkilenebileceği mantıklıdır. Mutlu biri için iş bulmanın, zam almanın ve yeni müşteriler edinmenin çok daha kolay olduğunu tahmin ediyorum.

Mutluluk Zenginliğin Garantisi Değildir

Mutluluk zenginliği ve kalıcı finansal başarıyı garanti eder mi? Kesinlikle değil. Para sorunları olan pek çok mutlu insan var. Ancak mutluluğun zenginlik yaratmanın ve bu zenginliği korumanın temel bileşeni olduğuna inanıyorum.

Peki Nasıl Daha Mutlu Olabilirsiniz?

Ne kadar büyük bir soru değil mi? Buna cevap veriyormuş gibi davranmayacağım. Ama yapabileceğim şey, mutlu ve memnun olmama yardımcı olduğunu düşündüğüm bazı şeyleri atmak:

• Yaşlanmak kesinlikle yardımcı olur. Şimdi kendimi yirmili yaşlarımdakilerle karşılaştırdığımda kendimi çok daha mutlu görüyorum. Yaşla birlikte doğal bir tatmin duygusu geliyor ve bunun daha fazla mutluluğa yol açtığını düşünüyorum.
• Bahsetmiyorum bile, yaşlandıkça daha da meşgul oluyorsunuz. Birkaç işle, bir eşle, çocuklarla, arkadaşlarla uğraşıyorum ve liste uzayıp gidiyor. Mutsuz olmaya fazla zaman yok.
• Birine veya başka bir şeye (kendinizin dışında) odaklanmak da mutluluk duygusuna yol açabilir. Bir şey ürettiğimde (yani bu yazıyı yazarken) genellikle oldukça mutlu oluyorum.

Seni ne mutlu eder?

Mutluluk konusunda çok saygı duyduğum biri Dennis Prager. Kariyeri boyunca bu konu üzerinde çalıştı ve bence otoriteyle konuşabilen biri. Bir süre önce hazırladığı ve bu alandaki düşüncelerinin bir kısmını açıklayan bir video: Mutluluk Ahlaki Bir Yükümlülüktür

Ne düşünüyorsun? Mutsuzluğumuz finansal başarıya ulaşma yeteneğimizi etkiler mi? Daha mutlu olmanın yolları nelerdir?

"Bütçe" kelimesinden gerçekten nefret ediyorum.

Elbette, hayattaki pek çok şey gibi, bütçe sözcüğünden hoşlanmamamın kendi kişisel bagajımla, daha sonra da sözcüğün kendisiyle ilgili herhangi bir gerçek sorunla ilgisi var.

Bütçe kelimesi söz konusu olduğunda kişisel finans bagajım oldukça ağır.

Paramı nasıl yönettiğimden bahsederken “harcama planı” ifadesini kullanmayı tercih ediyorum.

Bana öyle geliyor ki, daha iyi bir kontrol ve amaç duygusu aktarıyor. Harcama planının aslında başka bir bütçeleme tekniği olduğunu biliyorum ama yine de bu konuda kendimi daha iyi hissediyorum.

Bütçe = Kısıtlamalar

Bütçe kavramıyla ilgili yaşadığım en büyük sorunlardan biri kısıtlama faktörüdür. Bir kişisel finans blog yazarı olarak kesintiye uğramam gerektiğini biliyorum ama gerçekten sevmiyorum harcamalarıma zorunlu kısıtlamalar getirilmesi fikri - kısıtlamaları yaratan ben olsam bile bütçe. Benim kişisel para tarzı Bu bir harcamacınınki ve bütçe benim tarzımı kısıtlıyor.

Bana göre bütçeler sınırlamalarla ilgilidir. Bütçeyle farklı harcama kategorilerine sınır koymaya çalışıyorum. Bu sınıra ulaştığımda işim bitmeli. Kendiliğindenlik yok. Tabii buna da bütçe ayırmazsam. Ancak eğlenceli olması gereken spontane harcamalara bütçe ayırmanın bir anlamı yok gibi görünüyor.

Bir süre sonra bütçeniz bozulmaya başlar, kendinizi kısıtlanmış hissedersiniz ve biraz tedirgin hissetmeye başlarsınız, her kuruşunu saymak zorunda kalırsınız ve muhtemelen her kuruşunu da çimdiklersiniz. Bu çok yorucu ve benim durumumda, para harcamanın verdiği hazzı da yok ediyor.

Harcama Planı: Finansman Öncelikleri Karşılandıktan Sonra Esneklik

Bunun yerine, bir harcama planıyla biraz daha fazla esneklik olduğunu düşünüyorum. Bütçe yapmayı sevmemem ve harcamayı sevmem, iyi finansal uygulamaların temellerini göz ardı ettiğim anlamına gelmez. Bunun yerine, en önemli finansman önceliklerimin karşılandığından emin olmak için harcamalarımın bir kısmını önceden planlıyorum.

Eğlenceye, dinlenceye, dışarıda yemek yemeye ve seyahate harcamadan önce temel ihtiyaçların karşılandığından emin olurum. Finansman önceliklerim arasında şunlar yer alıyor:

• Kiliseme ondalık vermek
• Hayır amaçlı bağışlar
• Aylık yükümlülükler (ipotek, sigorta primleri, kamu hizmetleri, yiyecek vb.)
• Emeklilik hesabı
• Acil durum fonu
• İnşa etme çabası temettü geliri portföyü
• Uzun vadeli harcama hedefleri (tatil, araba peşinatı, ev tadilatı vb.)

Benim açımdan bu finansman öncelikleri karşılandıktan sonra diğer harcama kategorilerinin hiçbir önemi kalmıyor. Finansman önceliklerimin çoğunu otomatikleştiriyorum, böylece bunların hepsi bilinçli bir çaba gerektirmeden hallediliyor ve kişisel finans yazılımıma kaydediliyor.

Dışarıda yemek yemeye ya da sinemaya ne kadar para harcayabileceğimi önceden planlamaya gerek yok. Sırf bu ayki bütçemde yok diye indirimli fiyatlı kamp malzemeleri satın almaktan vazgeçmek zorunda değilim. İmkanlarımın dışına çıkmadığım sürece harcama kategorilerinde resmi bir kısıtlamaya gerek yok.

Reaktif vs. Proaktif Finansal Planlama

Bütçeler ile harcama planları arasında gördüğüm bir diğer fark da birinin reaktif, diğerinin ise daha proaktif görünmesi. Bana göre bütçe reaktif görünüyor. Sanki mali savunmadasınız gibi, harcamaları kesmek ve her kategoride “fazla harcama yapmaktan” kaçınmaya çalışıyoruz.

Bu, kontrol eksikliğini teşvik eden bir pozisyon. Bana göre bütçeye sahip olmak, paranızın insafına kalmak gibidir.

Öte yandan, bir harcama planı, amaçlı harcama hissini uyandırır. Aklımda bir harcama planı, mali durumumun sorumluluğunu üstlenmek ve paramı yönlendirmekle ilgilidir. En önemli önceliklerimi finanse etmeyi planlayarak kaynaklarımı yönlendirme yöntemimi seçebilirim.

Sizi doğrudan finansal kaderinizin sorumluluğunu üstlenecek bir harcama planı oluşturmaya odaklamak daha olumlu görünüyor. "Ben sadece şunu yapamam" diye düşünmek yerine bu kadar Bu ay” ​​bütçe sizi düşünmeye teşvik ederken, harcama planı da “Bunu paramla yapacağım” demenizi sağlar. Belki çok büyük bir fark olmayabilir ama zihniyet hakkında çok şey ortaya koyuyor.

Bütçe zihniyetiyle para her zaman kıttır. Sizin durumunuzda para kıt olmasa bile, belirli kategorilerde harcayabileceğiniz şeyin bir üst sınırı olduğunu bildiğiniz için bütçe zihniyeti mali kıtlık yaratıyor gibi görünüyor.

Ancak harcama planınız, harcamalarınız için (en azından bir kısmı) bir tür yönünüz ve amacınız olduğunu gösterir. Hedeflerinize ulaşmak için yeterli paraya sahip olduğunuz ve hedeflerinizden sorumlu olduğunuz anlamına gelir. para alışkanlıklarıKaynaklarınızın bundan sonra nerede kullanılması gerektiğine karar vermek.

Ne düşünüyorsun?

Birçoğu bütçe ile harcama planı arasında seçim yapılabilecek çok az şey olduğunu söyleyebilir. Ancak bana göre harcama planı tercih edilir.

Ne düşünüyorsun? “Bütçe” demekle “harcama planı” demek arasında psikolojik bir fark olduğunu düşünüyor musunuz? Sizce bu fark nedir?

En sevdiğim finansal tavsiyelerden biri şudur:

Paranızı, çok değer verdiğiniz şeylere özgürce harcayın, ancak başka yerlerdeki harcamaları acımasızca azaltın.

Bu tavsiyeyi seviyorum çünkü olumlu. Çoğu zaman finansal tavsiyeler yapılmaması gerekenler listesi gibi karşımıza çıkar. Bence bu tür olumsuz tavsiyeler, parayla başarıya ulaşmak için birçok şeyden vazgeçmeniz ve sefil bir hayat yaşamanız gerektiği düşüncesine yol açıyor. Bu kesinlikle doğru değil.

Biraz disiplinden kimseye zarar gelmez ama kendinizi her şeyden, her türlü harcamadan mahrum etme düşüncesi birçok insanı pes etmeye sevk eder.

Kim her zaman en ucuz şeyi satın aldığınız, onsuz yaptığınız veya sıkı çalışmanızın meyvelerini alamadığınız bir hayat yaşamak ister ki?

Ben değilim.

Bu tavsiyeyi de seviyorum çünkü sürdürülebilir. Bir gecede çok fazla finansal başarı elde edilmiyor. Gerçek ilerlemeyi görmek için aylarca, hatta yıllarca buna bağlı kalmalısınız.

Bu yolculukla ilgili aşırı kısıtlayıcı kurallarla uğraşmak zorunda kalırsanız, muhtemelen yorgunluk nedeniyle pes edeceksiniz. Tıpkı diyetinizde olduğu gibi, bu da bir ziyafet ya da kıtlık tarzı bir şey olmamalıdır.

Neye değer verdiğinizi nasıl anlarsınız? Bunu satın aldığınız gerçek şeyler açısından düşünmeyin. Hiç kimse bir spor etkinliğinin büfesindeki bir paket sakıza ya da sosisli sandviçe değer verdiğini söyleyemez. Bunu yüksek bir seviyeden düşünün.

Örneğin, şöyle diyebilirsiniz: "Ailemle geçirdiğim zamana değer veriyorum, bu yüzden bu parayı onları bu hafta sonu kampa götürmeye harcayacağım, böylece hayatın stresinden uzaklaşabiliriz. dikkat dağıtıcı şeyler.” Şunu da söyleyebilirsiniz: "İş projeleri için harcadığım zamana her şeyden çok değer veriyorum, bu yüzden yemek sipariş etmek yerine paket yemek sipariş etmek için prim ödeyeceğim." yemek pişirmek."

Neye değer verdiğinizi yalnızca siz bilirsiniz. Bunların ne olduğunu öğrenmek için zaman ayırın ve ardından bunu harcamalarınıza bağlayın.

Peki ya bir sürü şeye değer veriyorsan? Aynı anda devam eden pek çok ilgi ve tutkuya sahip olma eğilimindeyim. Eğer dahil olduğum her şeye para harcasaydım meteliksiz kalırdım. Buna hiç şüphe yok. Tutkularınız ve istekleriniz arasında bir denge bulmalısınız. Onlara öncelik verin.

Bir süreliğine birine odaklanın ve sonra onu bırakıp diğerini alın. Harcamalarınızın buna uygun olduğundan emin olun, böylece ilginizi kaybettiğiniz alanlara para harcamazsınız. Golf heyecanınız mı kaçtı? Yeni para harcamak yerine kulüplerinizi satmayı ve parayı yeni hobinize yatırmayı düşünün.

"Serbestçe harcamak", fiyatı göz ardı etmek anlamına gelmez. Sırf "günlük Starbucks'ınızı istiyorsunuz ve kimse sizi durduramayacak" diye bu yine de bir anlaşma aramamanız gerektiği anlamına gelmez. İstediğinizi elde etmenin ve daha az harcamanın bir yolunu bulun. Sık müşterisiyseniz üyelik fırsatlarına kaydolduğunuzdan emin olun. Aynı şey büyük alımlar için de geçerli. Araştırmanızı yapın ve her satın alma işlemine zaman ayırın. Eğer buna gerçekten değer veriyorsanız, gerçekten istediğinizi en uygun fiyata aldığınızdan emin olmak en iyisi değil mi?

Bu yalnızca karar vermenize yardımcı olacak bir çerçevedir. Son olarak, bu tavsiye hakkında düşünmenin en iyi yolu onu bir çerçeve olarak düşünmektir. harcama tercihlerinizi kontrol edin. Satın almanın doğru ya da yanlış bir şeyi yoktur. Her harcama kararı mevcut değer sisteminize göre değerlendirilmelidir.

Bu hafta, babamla birlikte Dünya Serisinde Rangers'ın Cardinals'la oynadığı maçı izlemeye gidebilmek için Missouri'ye son dakika uçak bileti aldım. Bu bir rüya dizisi çünkü babam bir Cardinals hayranı, ben de bir Rangers hayranıyım. Tabii ki babamla geçirdiğim zamana değer veriyorum, özellikle de bunun gibi tarihi spor etkinliklerinde. Bu yüzden ekstra parayı son dakika uçak bileti ve maç biletine harcamak benim için buna değer.

Senden ne haber? Başka birinin para israfı olduğunu düşünebileceği neye değer veriyorsunuz?

fotoğrafı çeken Davranış Boşluğu

Twitter feed'imin takipçisiyseniz, şüphesiz son referanslarımı görmüşsünüzdür. #FINCON11 ve Finansal Blogger Konferansı. Bu yeni girişimimi açıklamak için biraz zaman ayırmam gerektiğini düşündüm.

Konferansın kendisi bir patlamaydı; harika bir deneyim. Çoğu şey sorunsuz bir şekilde gerçekleşti ve 250'den fazla katılımcının çoğu olumlu eleştirilerde bulundu. Konferansın nasıl geçtiği hakkında daha fazla bilgi edinmek için bazı özetlere göz atmayı unutmayın:

• Akılların Toplantısı: Finansal Blogger Konferansı
• Finansal Blogger Konferansı 2011: PF Blogger Dünyasıyla Buluşma (30'dan fazla özete bağlantılar içerir)

Marketplace Money podcast'i de konferansa yer verdi.

Başka bir özetleme yapmak yerine, konferansın nasıl tasarlandığı ve planlandığı hakkında biraz bilgi vermeyi düşündüm - eğer isterseniz perde arkasına bir bakış.

Topluluğumuz Hakkında Birkaç Kelime

Her ne kadar bu blogu sizin, okuyucunun etrafında tutmaya çalışsam da, eğer blogum muhtemelen bu kadar başarılı olamazdı. Son 4 yılda blog yazma çabalarımı destekleyen ve teşvik eden, topluluğumdaki diğer blog yazarları değildi. yıllar. Birbirimizin blogları hakkında yorum yapıyoruz, blog yazma ve iş hakkında konuştuğumuz forumlara katılıyoruz, ağlar oluşturuyorum (üyesi olduğum Money Life Ağı gibi) ve çeşitli konularda e-posta gönderiyoruz şeyler.

Kahretsin, finansla ilgili blog yazmaya başlamamın nedeni diğer blogları okumaya bağımlı olmamdı, özellikle de Tüketicilik Yorumu. Bu bilgiyi tüketme konusunda takıntılı olacaksam en azından kendi başıma bir parça üretmeye başlamam gerektiğini düşündüm.

Burada söylemeye çalıştığım şey, paraları hakkında blog yazan insanlardan oluşan gerçek bir çevrimiçi topluluk olduğudur. Bu kendi çıkarlarına hizmet eden bir yorum, ancak finansal öyküsünü çevrimiçi olarak paylaşmayı seçen bir kişide özel bir şeyler olduğunu düşünüyorum. Kimsenin doğal olarak açmak istemediği şeyler hakkında yazan biziz. Bu açıklığın gerçekten de her birimizi birbirine bağlamanın bir yolu var. Bu blog yazarlarıyla bazı yüz yüze bağlantılarımın bu kadar güçlü olmasının nedeni de budur. Bu bağlantı sonunda beni bir konferans başlatmak istemeye iten şey oldu.

Bir Konferans Nasıl Doğdu?

2008 yılının Nisan ayında katılmıştım. Kelime Kampı Dallas, bölgemdeki WordPress geliştiricisi ve blog topluluğu etrafında oluşturulan akran konferansı. Harika bir deneyimdi. Charles Stricklin (Joost de Valk'tan önce WordPress Podcast'ini çalıştıran kişi) ve John P. (bir blog yazarı ve yerel girişimci) bunu ortaya koyarak mükemmel bir iş çıkardı. Geek ve eğlenceliydi ve birçok bağlantı ve çıkarımla ayrıldım. Aslında bu benim nişimdeki diğer blog yazarlarıyla buluşmayı düşündüğüm ilk seferdi.

Bu olay bana bu fikri yaratmam için ilham verdi. kişisel finans blogcularının haritası. Bunu yerel buluşmaları kolaylaştıracak bir araç olarak gördüm. Blogcular haritayı kontrol edebilir ve yakınlarda buluşup alışveriş veya finans hakkında konuşmak isteyebilecek diğer blogcuları bulabilirler.

Haritamın bazı "çevrimdışı" bağlantılara yol açtığını düşünmek hoşuma gidiyor, ancak buluşmaların ben ortaya çıkmadan çok önce gerçekleştiğini biliyorum. DC bölgesi blog yazarları bir süredir bir araya geliyor ve Körfez Bölgesi blog yazarları da pek çok buluşma gerçekleştiriyor.

İlk "çevrimdışı" bağlantım, 2009 yılının Ağustos ayında, One Money Design'dan yerel bir blog yazarı olan Jason'ın haritama rastlayıp bana ulaşmaya karar vermesine kadar gerçekleşmedi. Yerel bir barda bira içmek için buluştuk ve anında bağlantı kurduk. Harikaydı. Artık Jason'ı iyi bir arkadaş olarak görüyorum.

Bir sonraki büyük "gerçek dünya" bağlantım başka bir konferanstaydı: Affiliate Summit West 2010. DR ile burada tanıştım. Hamur Açma Makinesi, Ryan'dan Nakit Para Hayatıve David'den ParaNing. Bu hayat değiştiren bir deneyimdi. Bu blogcuların üçü de işlerini bırakmaya yetecek kadar gelir elde etmek için blog yazma çabalarını etkili bir şekilde kullanmayı öğrenmişlerdi. Bu kendi başıma yapmakta zorlandığım bir şeydi. Bu konferanstaki sohbetler sonunda kendi başıma harekete geçmemi, danışmanım Michael ile bağlantı kurmamı ve bu blog yazma işini tam zamanlı olarak yapabilmemi sağladı. Hikayenin geri kalanını buradan okuyabilirsiniz: serbest meslek – bir yıl sonra.

Yol boyunca yaşadığım diğer kritik buluşmalar: Baker of İnsan vs Borç SXSW 2010 sonrası ve Glen'le tanışmak Kırılmadan Kurtulmuş Affiliate Summit East 2010'da.

Tüm bu buluşmalardan 2 sonuç çıktı:

1. Finansal blog yazarları "benim halkımdır" ve onların etrafında olmak eğlencelidir.
2. Her buluşmada işim gelişiyor.

*Herkesi* bir araya toplarsam yaşayabileceğim eğlenceyi ve yapabileceğim iyileştirmeleri hayal edin?

Bu konferansın gerçekleşmesini gerçekten istediğim yere bu şekilde ulaştım. Ama hâlâ buna iznim yoktu. Birinin bana bunu yapmanın sorun olmayacağını söylemesine ihtiyacım vardı. 2011 yılının Ocak ayında, 2011'de hangi konferansların gerçekleştiğini okurken şu yazıya rastladım: 2011 Niş Blog Konferansları Yılı mı? İşte bu! Her nasılsa bu gönderi bana bunu yapmam için yeşil ışık yaktı!

Meetup'tan Tam Kapsamlı Konferansa

Kendi kendime "evet" dedikten sonra bu fikri bazı çevrimiçi arkadaşlarımdan almaya karar verdim. Yanıtların hepsi olumluydu ve çoğu, eğer alırsam gelmeyi kabul etti. Chicago'nun bu yer için en iyi yer olduğuna karar verdim çünkü ülkenin merkezindeydi ve biliyordum Gelecek olan sürüş mesafesinde yaşayan 10 ila 15 blog yazarı (teşekkür ederim arkadaşlar…kim olduğunuzu biliyorsunuz) vardır). İlk tahminler yaklaşık 10 kişinin uçacağı yönündeydi, bu da bize toplam 25 blog yazarının gelmesini sağlayacaktı. Şansımız varsa belki bunu 40 ya da 50'ye kadar uzatabiliriz.

İlk vizyonum, Chicago'da hep birlikte akşam yemeği yiyeceğimiz bir hafta sonu ve ardından ertesi gün birkaçımızın kendi uzmanlık alanlarımızla ilgili çok gelişigüzel oturumlar düzenlemesiydi.

Bir sonraki adımım Pete'i askere almaktı. Kutsal Kitapta Para Önemlidir Ve Web Siteleri için Logolar konferans fikrine profesyonel bir görünüm kazandırmak için okunaklı bir logo tasarlamak. Pete hayal kırıklığına uğratmadı. Logoyu web sitesine koydum ve Facebook Sayfası, Aweber hesabımda bir e-posta listesi oluşturdum ve fikri hayata geçirmeye hazırlandım.

Gergindim. Büyük bir fikirle başımı dışarı çıkarmak üzereydim ve bunun iyi karşılanmayacağından biraz korktum. Bu konferansa kimi katacaktım? Ben kesinlikle en yaşlı, en büyük veya en parlak finansal blog yazarı değilim.

Bir hafta sonu bunun üzerinde endişelendikten sonra, bunu yapmaya karar verdim. 24 Şubat'ta katıldığım çevrimiçi bir forumun üyelerine konferanstan bahsettim. O gece gece yarısına gelindiğinde konferansın e-posta listesine 35 kişi kaydolmuştu. Ertesi günün sonunda toplam 50 kişi olduk. Haftanın sonunda e-posta listemizde 100'den fazla kişi vardı! Bu şey patlıyordu! Kısa sürede fark ettiğim şey, bu topluluğun bu şeye ne kadar hazır olduğuydu.

Sonraki birkaç ay çok eğlenceliydi. Tarih seçip Eventbrite.com'da kayıt açtıkça konferansın enerjisi sabit kaldı. İnsanların paralarını e-posta adreslerinin olduğu yere koyduğunu görünce bunun olacağını düşünerek daha rahat nefes almaya başladım. Konferansın uygun fiyatlı olmasını ve aynı zamanda erken benimseyenleri ödüllendirmeyi istedim. Bu nedenle, e-posta listesindekilere indirim kuponu verildi ve erken kayıt fiyatları oldukça makul bir 89$ olarak belirlendi.

Geriye baktığımızda, tarih seçmek konusunda pek iyi bir iş çıkarmadığımızı görüyoruz. Bu kısmı açık kaynak olarak yapmayı seçtim (e-posta listesindekiler tarihin seçilmesine yardımcı oldu) ve şunu fark edene kadar iyi bir tarih seçtiğimizi düşündüm:

1. her üç ayda bir muhasebe kapanışıyla uğraşanlar için ideal değildi
2. Roş Aşana'yı kutlayanlar için ideal değildi
3. Chicago şehir merkezindeki oteller çoğunlukla perakende mağaza kongresi üyeleri tarafından rezerve edildi.

Ders öğrenildi. 2012'de iş ve dini takvimlere daha fazla dikkat edeceğim, ayrıca çatışmalar konusunda yerel turizm organizasyonuna danışacağım.

Bir otel yeri seçmek zor bir iş olduğunu kanıtladı. Yalnızca yukarıda bahsedilen Şehir Merkezi çatışması nedeniyle değil, aynı zamanda fiyatı uygun tutmak istediğim için. HelmsBriscoe arama firmasından (özellikle Carolyn Coughlin) yardım aldım ve o da sabırla bizim için en iyi yeri bulmamda bana yardımcı oldu. Başlangıçta Chicago Şehir Merkezini hayal etmiştim ama bu, oradaki insanlardan sonra bile işe yaramadı. Sabah Yıldızı güzel tesislerini cömertçe sundular.

Sonunda şuna karar verdik Chicago Marriott Schaumburg. Bu banliyöyü tanıyordum, havaalanına nispeten yakındı ve çok uygun fiyatlı otelleri vardı. Bu seçimin en iyi yanı herkesi tek bir merkezi konumda tutmasıydı. Seanslardan önce ve sonra hepimiz birbirimizle bolca zaman geçirmeliyiz. Otel lobisinde, sohbet eden birkaç blogcu asla eksik olmuyordu.

Sponsorlar için Değer Yaratmak

Bir otelle sözleşme imzaladıktan sonra minimum 10.000 dolarlık yiyecek ve içecek satışına bakıyordum. Ancak otelin yemek menüsüne baktıktan sonra bunun çok daha fazla olacağını biliyordum (son yiyecek ve içecek faturası 35.000 dolara yakındı). Bu etkinliğin mali yükü gerçekti ve ben risk almayı seven biri değilim. O zamanlar kayıtların muhtemelen 7.500 doları karşılamamıza yardımcı olacağını biliyordum, dolayısıyla bu etkinliği mümkün kılmak için dışarıdan yardıma ihtiyacım olduğunu biliyordum.

Neyse ki bazı finans şirketlerinde ve reklam ağlarında bu etkinliğin bir parçası olmakla ilgilenebileceğini bildiğim birkaç arkadaşım vardı. Bunu iki aşamada yapmayı düşünüyordum. İlk olarak, konferansın bazı temel ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı olacak bir dizi ilk sponsorluk fırsatını sunacağım. Konferans büyümeye devam ederse (100 katılımcının üzerinde), o zaman ilgilenen tüm şirketler için daha büyük, daha görünür fırsatların ikinci düzeyini tanıtacağım. İşe yaradı!

Bütün bu sponsorluk anlaşması benim için zorlu bir süreçti. Doğal olarak satış, müzakere veya sözleşme organizasyonu konusunda pek iyi değilim. Temel olarak diğer konferanslarda gördüklerimi kopyaladım ve katılan şirketlerin yatırımlarından değer bulacağına güvendim. Umarım hayal kırıklığına uğramamışlardır.

Sadece şunu söylemeliyim ki, 25'ten fazla kuruluşun cömert desteği olmasaydı, bu konferans bu noktaya gelemezdi. Bu ilk sponsorlukları ve bunu ailem için mali bir yük değil, katılımcılar için uygun fiyatlı bir başarı haline getirmek için gelen herkese gerçekten ama gerçekten minnettarım.

İçerik Planlama

Konferansın ana odağının ağ oluşturmak olacağını biliyordum: Bunca yıl çevrimiçi bağlantı kurduktan sonra insanların birbirleriyle yüz yüze tanışması. Ama aynı zamanda güzel, benzersiz ve niş bir içeriğe sahip olmasını da istedim; bu, diğer büyük konferansların sunamayacağı bir şeydi.

Katıldığım WordCamp'lerin adımlarını takip ediyorum. Sahnedeki içeriğin çevrimiçi topluluktaki kişilerden olmasını ve oldukça taktiksel ve hızlı tempolu olmasını istedim. Tüy yok.

Bu fırsatı finansal blog topluluğundakilere bir kez daha açtım ve onlar da hayal kırıklığına uğratmadılar. Birçok tanınmış blog yazarı konferansta konuşmak üzere öne çıktı. Bu, bir araya getirmeye çalıştığım şeyi tamamen meşrulaştırdı ve bunun sonucunda bilet satışlarının arttığını gördüm. Teşekkürler konuşmacılar!

İçeriği planlamanın en zor kısımlarından biri konuşmacıları ve konuları seçmek ve ardından bunları konferans programına sığdırmaktı. Pek çok mükemmel konuşma teklifi sunuldu. Bir şeyler sunan herkese teşekkür ediyorum. İnsanlara hayır demekten nefret ediyorum. Bu yüzden bu şeyi inşa etme sürecinde bunun üstesinden gelmek zorunda kaldım. Yardımcı olan şeylerden biri konferans öncesi bir anket yapmaktı. Bu kesinlikle katılımcıların sahnede ne istediklerini belirlememe yardımcı oldu.

Ankete ek olarak başka akran konferansı taktikleri de uyguladım: uzman masalarına sorun ve tüy kuşları oturumları. Geriye dönüp bakıldığında, bunlar mükemmel bir şekilde uygulanmadı, ancak bence aksi takdirde gerçekleşmeyecek bir topluluk ve bağlantılar kurmaya yardımcı oldular.

Eğitim içeriğinin ötesinde, bol miktarda sosyal zamanımız, topluluk ödül törenimiz ve konferansa dahil edilen bir hizmet etkinliğimiz de oldu. Grup olarak kansere destek kuruluşu Phil's Friends için bazı çalışmalar yaparak yerel bölgeye katkı sağlama çabalarımızdan gerçekten gurur duyuyorum.

Konferans Gibi Görünmesini ve Hissetmesini Sağlamak

Bu yılın Ağustos ortasına kadar bu konferansı neredeyse tek başıma yönetiyordum. Tabii ki, katılımcılar ve sponsorların yanı sıra ufak tefek yardımlarda bulunan birkaç gönüllü olmasaydı yürütecek hiçbir şeyim olmazdı. Ancak bu işi başarmak, konferansa ve sahaya gitmek için gerçek bir yardıma ihtiyacım olduğunu biliyordum.

İşte o zaman bu konferansın eve taşınmasına yardım etmek için konferans personelime başvurdum. Jessica Haziran ayından beri sanal asistanım (PT Money için) ve bu yüzden onun baş personel ve yönetici olmaya mükemmel bir uyum sağlayacağını biliyordum. Üniversite arkadaşı ve eski grup arkadaşı Justin, tüm AV'yi yönetmeye yardımcı olmak için mükemmel bir seçimdi.

Serbest yazar ve tişört şirketi sahibi arkadaşım Ryan Yates, tüm tabelaların, tişörtlerin ve diğer yaratıcı öğelerin tasarlanmasına yardımcı olmak için mükemmel bir adaydı. Son olarak Ryan S. Planlama aşamasında başından beri tavsiyesini kullandığım bir arkadaş ve ses tahtasıdır. Orada fazladan bir yardımcı ve sırdaş olarak bulunmasının harika olacağını biliyordum.

Daha fazla insan olmasaydı konferans yine de bu kadar iyi gitmezdi: Çantaların doldurulmasına yardımcı olan ve ana oturumların her birinde kamera çalıştıran Kevin Mulligan; Andrea Travillian Akıllı Adımhafta sonu menümüzün seçilmesine yardımcı olan; Shareeke Edmead-Nesi Bilinçli Harcama YapanTweet Sohbeti'nin düzenlenmesine yardımcı olan Kyle'dan Koşucu Joesatışlara yardımcı olan; Ryan Guina Nakit Para Hayatı tüm konferans materyallerini ve promosyonlarını bir aydan fazla saklamamıza izin verdiğiniz için; taşıma çantası işlerine katılan tüm tür blogcular.

Bir Konferansın Maliyetini Düşürmek

Etkinliğin maliyetlerinin dökümü olmadan hiçbir sahne arkası görünümü tamamlanmış sayılmaz. Hala bazı rakamları tamamlama aşamasındayım ancak bu size bu tür bir etkinliği düzenlemek için ne gerektiği konusunda bir fikir vermelidir.

• Otel Konferans Odaları (Ücretsiz) – Otel, x oda sayısını ve belirli miktarda yiyecek alımını garanti ettiğinizde toplantı alanını ücretsiz olarak tahsis etmektedir.
• Wifi (2.000$) – Konferans alanındaki WiFi günlük 1.000$'dı ve indirimliydi.
• Yiyecek ve Alkol (37.000 $) – Otel yemekleri pahalıdır millet! İdeal bir dünyada, yaptığımdan daha fazla öğün yemek yemeyi isterdim. Ama bunun neden zor olduğunu görebilirsiniz. Ayrıca ideal bir dünyada, konferansa kendi yiyeceklerimizden daha fazlasını sunmayı (daha fazla yerel lezzet katmayı) isterdim, ancak oteller bu şekilde çalışmıyor.
• Otobüsler (1.200 $) – Cumartesi gecesi otel ile restoran alanı arasında çalışan otobüsler, otelin konumu göz önüne alındığında bir zorunluluktur. Gelecek yıl kaçınılacak bir maliyet.
• Topluluk Etkinliği (5.000 $) – Ulaşım, koordinasyon, yemek, seyahat vb.
• İşitsel/Görüntü ve Ekipmanlar (12.000 $) – Birkaç şey satın aldık, birkaç şeyi özel şirketlerden kiraladık, gerisini otel aracılığıyla hallettik. Yiyecekler gibi sizi de istedikleri yere götürüyorlar ve bir prim talep edebiliyorlar.
• Tişörtler, Tabelalar, Çantalar ve Rozetler (5.500 $) – Bunların bir kısmını yapabildiğimize sevindim. Konferansa resmi bir görünüm ve his kazandırdı. O rozetleri sevdim.
• Sigorta (200$) – Olay sigortası ucuzdur. Favori alışverişlerimden biri.
• Kadro (6.000$) – 4 personel iki ay boyunca bunun her bir kısmını kazandı.
• PayPal ve Eventbrite Ücretleri (2.000 $) – Eventbrite sistemi ve PayPal ödeme makbuzu sistemi güzel ve kullanışlıdır, ancak mutlaka parasını ödersiniz.
• Seyahat, Otel, Taşımacılık ve Nakliye (4.000$) – Konferansın Chicago'da yapılması lojistik açıdan kesinlikle daha pahalı hale getirdi.
• Hediyeler, Baskı vb. (3.000 $) – Neyin tipik olduğundan emin değildim, ancak açıklamalar hazırlamak için zaman harcayan konuşmacılara zamanları için küçük bir hediye vermeye karar verdim. Bunun gelecek yılki konferansın bir parçası olmaları için onlara verilen bir rüşvet olması mümkün.

Toplam Giderler – (77.900$)

Sponsorluklar – 64.000 Dolar
Bilet Satışları – 25.000 Dolar

2012'de Yatırım Yapılabilecek Tutar – 11.100 Dolar

Kendi Başarılı Akran Konferansınızı Nasıl Yürütebilirsiniz?

Kendi konferansınızı yönetecekseniz, yapmayı düşünmeniz gereken bazı şeyler şunlardır:

• Üzerindeki kitabı okuyun. Tekniklerinin yalnızca küçük bir kısmını kullandım ama yazan Adrian Segar İşe Yarayan Konferanslar, bunun haline geldiği konferansın türünü etkilemede anahtar rol oynadı.
• Tekerleği yeniden icat etmeyin. Adrian'ın fikirleri yeni olsa da, onun tekniklerinin varyasyonlarının uygulandığı bazı konferanslar zaten var. Gördüğüm en iyi öğelerin çoğunu kopyaladım Kelime Kampı, Ortaklık Zirvesive hatta SOBCon.
• Halihazırda etkileşimde olan bir topluluğa katılın. Bu cok büyük. Konferans blogunda ve Facebook sayfasında geçirdiğim zamanın dışında, bu konferansı pazarlamak için tek kuruş bile harcamadım. Zaten bağlantılı bir toplulukta viral hale geldi.
• Organik olarak büyütün. Bir konferansın iki veya üç versiyonunu planlayın ve ardından nereye varacağınıza bakın. Buna göre ayarlamak.
• Katılımcıları yıldız yapın. Mümkün olduğunca konferans katılımcılarının bu deneyimi yaratmasına izin vermeye çalıştım. Bunu konferans öncesi içerik anketini kullanarak, öneriler için Twitter etiketini dikkate alarak ve her adımda geri bildirim isteyerek yaptım.
• Yerel personele yatırım yapın. Personelim ve ben birçok uzun yüz yüze toplantı yaptık. Planlama belgelerinin veya tasarımlarının yanımda olması, detay çalışmasını çok hızlı bir şekilde tamamlamamızı sağladı.

Umarım bu size bunu yapmam için bana neyin ilham verdiği ve hepsini bir araya getirmek için ne gerektiği konusunda bir fikir verir. 2012'de bunu tekrar yapacağıma sizi temin ederim. Çok eğlenceliydi.

Jeff Rose'dan GoodFinancialCents.com konferans planlama deneyimi hakkında benimle bir röportaj yaptı:

Konferans veya planlama süreci hakkında sorularınız mı var? Aşağıdaki yorumlara ateş edin…

fotoğrafı çeken Peter. Anderson ve tarafından Jesse Michelsen ve tarafından KırmızıPhoenixGroup.