Millennials Neden Ev Sahipliğini Erteliyor?

Buna Amerikan rüyası diyebiliriz, ancak bugünlerde ev sahipliği daha çok genç yetişkinler için Amerikan fantezisine benziyor.

80'lerin başı ile 90'ların ortası arasında doğan Millennial kuşağının üyeleri, yetişkinliğe uzun süre kiralamak, düşük balon sonrası ipotek oranlarına ve ev fiyatlarına rağmen.

Yakın tarihli bir bilgiye göre Federal Rezerv raporu2009 ve 2011 yılları arasında 29-34 yaşındakilerin sadece yüzde 9'u ilk kez ipotek alırken, bu yaş demografisinin %17'si on yıl önce ilk evini satın alıyordu. Açıkçası, ev sahipliğinin çıtası, mevcut genç yetişkinler için X Kuşağı erkek ve kız kardeşlerine göre daha yüksek bir seviyeye ulaştı.

Millennials genellikle yetkili, olgunlaşmamış ve büyümek istemeyen olarak yanlış karakterize edilir ve ne yazık ki, Bu nesil arasında nispeten düşük ev sahipliği yüzdesi, bunu iyileştirmek için hiçbir şey yapmıyor. itibar. Ancak, bu demografi arasında ev sahipliği sorununa katkıda bulunan bir dizi faktör var - bunların hiçbiri tüm bir neslin sözde olgunlaşmamışlığıyla ilgisi yok.

20'li yaşların ev satın aldığını görmemenizin ve ev sahipliği sayılarının yakın gelecekte neden artmayabileceğinin bazı nedenleri şunlardır:

Amerikan Ev Sahipliği Tarihi

Millennials'ın beyaz çitlerle ilişkisine bakmadan önce, geçen yüzyılda ev sahipliği idealinin nereden geldiğine bakmak önemlidir.

Buna göre nüfus sayımı konut verileri1900'de Amerikalıların yarısından azı evlerine sahipti ve ev sahipliği oranları 20. yüzyılın ilk 20 yılında istikrarlı bir şekilde düştü.^NS Yüzyıl. O çağda reşit olan genç bir yetişkinin bir evi olmadığı için utanması için hiçbir neden olmazdı.

Bunun nedeni kısmen, 1934 tarihli Ulusal Konut Yasası'ndan önce, ipotek tipik olarak 10 yıllık bir süreye sahipti ve bir %50 peşinat.

Büyük Buhran, ev sahipliği oranlarını 1940'ta %44'e kadar daha da aşağı çekti. Bununla birlikte, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Amerika, gelişen bir ekonomi ve vergi yasalarında ev sahipliğini teşvik etmeye gerçekten yardımcı olan bazı olumlu değişiklikler gördü. En Büyük Nesil aynı zamanda 30 yıllık sabit faizli ipotek ev sahipliğinde gerçekten devrim yaratan savaştan sonra. 1950'ye gelindiğinde, ev sahipliği oranları %55'e ulaştı ve 20. yüzyılın geri kalanında yükselmeye devam etti.^NS yüzyılda, 2000 yılında %66'ya ulaştı.

Y kuşağı, bu uzun olumlu ev sahipliği eğilimleri döngüsünün sonunda büyüdü. Derek Thompson olarak Atlantik Okyanusu koymak,

“Birçok Y kuşağı, 20. yüzyılın en uzun ekonomik genişlemesinde reşit oldu ve 1930'lardan bu yana yaşanan en kötü resesyona girdi.”

Ebeveynleri ve büyükanne ve büyükbabaları için geçerli olan kurallar, yetişkinliğe ulaştıklarında bir anda anlamsız hale geldi. Ve bu kadar büyük bir grubun ev sahibi olmaya gücü yetmediği son seferden bu yana 75 yıl geçtiği için, yüksek beklentiler ve zayıf ekonomik durumdan ziyade nesli suçlamak çok kolay olabilir. umutlar.

Yeni Binyılda Eğitim ve İşler

Milenyum kuşağının yetişkin hale gelmesiyle birlikte çürütülen diğer katı ve hızlı kural, eğitimin refahın anahtarı olduğu fikriydi.

Sürekli artan eğitim maliyetleriyle, kolej fiyatının buna değip değmeyeceği daha az netleşiyor. Ama bu farkındalık bize yavaş geldi. Üniversite, Amerikan rüyasının yaşam eğrisinin o kadar uzun süredir önemli bir parçası oldu ki, giderek daha yüksek öğrenim faturalarını ödemek için öğrenci kredisi almak makul bir seçenek gibi görünüyordu.

Bu yüzden ödenmemiş öğrenci kredisi borcu çarptı 1 trilyon dolar 2012'nin başlarında. Üniversite öğrencileri, ebeveynleri ve büyükanne ve büyükbabalarının onlara ihtiyaç duyduklarını temin ettikleri eğitim için ödeme yapmanın bir yolunu bulmaya çalışıyorlardı.

Ve büyük krediler taşıyan üniversite mezunları kendilerini işsiz buluyor. 30 yaşın altındaki genç yetişkinler için işsizlik oranı %12 civarında gezindi, bir bütün olarak ülke için% 7.8 işsizlikten önemli ölçüde daha yüksek. Bu orana aynı zamanda genç yetişkinlerin sayısı da dahil değildir. eksik istihdam ve derecelerinin emredebileceğine inandıklarından daha az kazanıyorlardı.

Öğrenci kredilerinin ağırlığı altında sendelerken ve kariyer beklentileriyle ilgili endişeleri olan genç yetişkinlerin ev sahipliğini ertelemeleri şaşırtıcı mı?

Evliliği Geciktirmek

Millennials arasında öğrenci kredisi borcundaki ve işsizliğin artmasının bir başka etkisi de hem evliliğin hem de çocukların ertelenmesidir. Bu gecikme, aslında son derece pratik bir bakış açısı olmasına rağmen, Millennial olgunlaşmamışlık fikrinin daha fazla kanıtı olarak hizmet eder: Nasıl olur? evlenmek ve hem öğrenci kredisi taşırken hem de titrek iş olanaklarına sahipken çocuklara iyi bir fikir vermek?

Buna, evliliğin algılanan gerekliliğiyle ilgili kademeli kültür değişimini ekleyin - Y kuşağı genel olarak utanmaz birlikte yaşama veya evlilik dışı çocuk sahibi olma ihtimaline karşı - ve 20'li yaşlarında daha az şey bulacaksınız. koridor.

Ancak ev sahipliği sadece evli çiftler arasında daha yaygın olmakla kalmıyor, aynı zamanda daha ekonomik bir anlam ifade ediyor. İki gelir (veya bir eş çalışmıyor olsa bile iki gelir potansiyeli) birinden daha iyidir. Aslında Martin Gervais ve Jonas D.M. Fisher makalelerinde sonuca varıyor Ev Sahipliği Gençler Arasında Neden Düştü? o

"Evlilik insidansındaki düşüş, ev sahipliğini mekanik olarak düşürür."

Genç yetişkinler, ekonomi nedeniyle, özellikle evlilik ve çocuklar olmak üzere, yetişkinliğin büyük kararlarını erteliyorlar. Ev sahipliği bu gecikmenin bir başka kurbanı olur.

Y kuşağının geleceği

Konu söz konusu olduğunda, mevcut genç yetişkinler, kendilerine dağıtılan kartlarla gerçekten ellerinden gelenin en iyisini yapıyor. Ancak önceki nesillerin beklentilerinin ağırlığı ile ekonomik gerilemenin aniliği arasında, hem duygusal hem de finansal olarak toparlanmaları uzun bir zorluk olacak.

Birçok büyüklerinin olduğu gerçeği tsk-tsking sözde yetişkinlik korkuları hakkında, bu kuşağın kendilerini kendi ön ayaklarından çekmelerine pek yardımcı olmuyor.

Ama Millennials'ın tam da bunu yapabileceğinden şüphem yok. Zorlu ekonomiden ve yirmili yaşlarında atlatmak zorunda kaldıkları gecikmelerden sonra, bu genç yetişkin kuşağının bekleyenlerin başına iyi şeyler geldiğini keşfedeceğinden eminim.

Ve buna ev sahipliği de dahildir.

Ev almayı erteliyor musunuz? Niye ya? Bu nesil ev sahipliğinin önünde başka hangi engellerle karşılaşıyor?

Emily Guy Birken hakkında

Emily Guy Birken ödüllü bir yazar, yazar, para koçu ve emeklilik uzmanıdır. Dört kitabı şunları içerir: Emekli Olmadan Beş Yıl Önce, Emekliliğinizi Seçin, Sosyal Güvenliğin Sizin İçin Çalışmasını Sağlamak, ve Finansal Stresi Şimdi Sonlandırın.