Ocak 2005'te Pazarlık için ilk blog yazımı yazdım. O sevimsiz “Merhaba Dünya!”lardan biriydi. Gelişmekte olan kişisel finans blogu için planlarımı paylaştığım gönderi türleri. Buna Pazarlık adını verdim çünkü pazarlık yapmayı seviyorum, ben bir mühendistim (m?)
(Maalesef Pazarlık artık yok ama işte Wayback Machine aracılığıyla ilk gönderi)
İlk yıl birkaç yüz dolar kazandıracaktı. En çılgın beklentilerimi büyük ölçüde aşan bir miktardı. O zamanki kız arkadaşıma, şimdi eşime, Pazarlık yılda bir tatil için para öderse çok mutlu olacağımı söyledim. resim bile yapmadım Güzel tatil, yakınlardaki bir yatak ve kahvaltıya bir yolculuğa çıkmayı düşünüyordum!
2008'in başlarına kadar hızlı ileri, sevgili karım ve ben evlendik. Balayına iki haftalığına Hawaii'ye gittik.
Booz Allen Hamilton'daki rahat işimi de döndüğüm gün bıraktım.
O zamandan beri, daha çılgın beklentilerin ötesinde daha büyük başarılar elde ettiğimden, sık sık nasıl yaptığım soruluyor. sıçrama, Tess Vigeland tarafından serbest meslek için icat edilen bir ifade.
Duygusal olarak zordu çünkü gelecek çok tahmin edilemez.
Geriye dönüp bakmanın faydasıyla, bırakma güvenini kazanmayı nasıl hatırladım.
Gemilerimi Hernán Cortes Ben Yapmadım
Hernán Cortés, 1519'da Veracruz'a indiğinde adamlarına gemilerini yakmalarını emrettiği söylenen ünlü İspanyol fatihiydi.
Bunun nedeni, bir yedek tuttuysanız, göreve ne kadar bağlısınız?
Avrupa'ya çekilebilseydiniz, bir çıkış yolunuz vardı.
Gemiler olmadan - başarılı olursunuz ya da ölürsünüz.
İnsanlar genellikle bu hikayeye işaret eder ve “Vay canına, Cortes akıllıydı!” derler. (1519'da Veracruz'da yaşamadıysanız ama bu başka bir günün konusu)
Ben farklı bir görüş alıyorum. Kaç kaşif benzer bir şey yaptı ve bir daha hiç haber alınamadı? Hayatta kalma yanlılığı işte arkadaşlarım.
Aptalca olduğu için köprüleri, gemileri veya başka bir şeyi yakmadım. Bıraktığımda, geri dönebileceğim bir şekilde yaptım. Kuruluş şemasının en altından başlamam gerekebilir ama sorun değil. Becerilerim vardı, bir zamanlar savunma sanayiinde çalışmak için izin almıştım ve “geri çekilmek” hâlâ bir seçenekti.
İşler yolunda gitmezse geri dönerdim. Bu olurdu demek değil kolay geri dönmek için. Biraz gurur yutma olurdu ama en azından bir geri dönüş yolu vardı.
Güvenlik ağınız olduğunda daha sert itebilirsiniz.
Finansal Bir Pist Oluşturdum
Scott Trench'in kitabında Yaşam İçin Ayarla, finansal bir pistten bahsediyor. “Finansal Pist, ücretli çalışmaya veya aktif olarak gelir elde etmek için çalışmaya ihtiyaç duymadan hayatta kalabileceğiniz süredir.” (onun misafir gönderisinden)
2008'de de benzer bir fikir kullandım – kazandığım geliri bir kenara aldım ve tam zamanlı işimin maaşının katı olarak hesapladım. Maaşım 60.000 dolar olsaydı ve 120.000 dolar kazandıysam - iki yıl kendime “satın aldım”. Mali podyumu iki yıl olarak belirledim çünkü bu geliri “önceden kazandım”.
Bıraktığımda, ~ 10 yıllık finansal pist biriktirmiştim. Tüm bu blog olayı alevlense bile, programın 10 yıl ilerisinde olacağımı ve bir sonraki şeyi bulmak için o kadar çok zamanım olacağını biliyordum. (veya geri dönün ve belki biraz erken emekli olun)
Kurumsal Bir Yüksek Uçan Olmadığımı Biliyordum
2008 yılında işimden ayrıldığımda beş yıldır savunma sanayiinde çalışıyordum. Bu, hızlı yolda kimin en iyi pilot olduğunu ve kimin olmadığını bilmek için yeterince uzun.
değildim.
Bu, büyüme yörüngemin oldukça sıradan olacağı anlamına geliyordu. Yıllık ~%2-4 zammı alır, bana daha fazla zam getirebilecek birkaç terfiyi karıştırır ve 40 yıl sonra emekli olur. Şirketleri sık sık %15-20 zam için değiştirebilirim ama bunu yeterince yaparsan şirket biter ya da bir itibar kazanırsın (ya da öyle derler, buna inanmıyorum).
Kurumsal hayat iyi, rahat, güvenli, öngörülebilir olurdu… ve benim için tüm “yaşam ihtiyaçları” kutularını işaretlerdi. Blog iyi gitmeseydi, şu anda hala orada olacağımı biliyorum. Harika bir hayat, buna hiç şüphe yok.
Sıkı çalışmam ve şansım önüme bir roket gemisi koyduğunda, güvenli ve rahat olmanın harika olduğuna karar verdim ama bir roket gemisi acayip bir roket gemisidir. Bindim ve sıkıca tuttum.
Güçlü Bir Duygusal Destek Yapım Vardı
Güvenlik ağlarından bahsetmişken, gerçek güvenlik ağı benim sevgili karımdı. Balayından döndüğümüz gün istifa etmem sürpriz değil (karar çok önce verilmiş olmasına rağmen).
Somut bir güvenlik ağı vardı - çalışıyordu, harika bir maaşı ve kariyer yayı vardı ve sağlık sigortası vardı.
Bir de elle tutulamayan duygusal güvenlik ağı vardı – sürekli amigoluk, bu gerçekleştiğinde aptalca ve şımarık görünüyor. Gerçek şu ki, içsel olarak yalpalarken dış desteğin sarsılmazlığı hakkında söylenecek bir şey var.
İnsanların duygusal olarak kararlar aldığına ve onları desteklemek için mantık aradığına kesinlikle inanıyorum. Duygusal desteği mantıklı sebeplerin yolunu açtı.
O gerçek roket gemisi.
Yeni Bir Kişisel Finans Blog Topluluğu Vardı
Günümüzde, çok büyük bir kişisel finans blog topluluğunuz ve para blogcularıyla konuşmak istiyorsanız ziyaret edebileceğiniz çeşitli forumlar var.
her sene giderim FİNKONBinden fazla blog yazarı ve medya mensubunun katıldığı yıllık bir konferans olan. Kurucusu Phil Taylor'a konur. PT Para, ve onun harika ekibi. Phil de on yıldan fazla bir süredir blog yazıyor. Ayrı FINCON Masters etkinlikleri vardır, yıl boyunca diğer büyük şehirlerde düzenlenen daha küçük etkinlikler. Yıl boyunca çeşitli yerlerde gündelik buluşmalar vardır.
Bunların hepsi 2000'lerin ortalarında olsaydı, işimi daha erken bırakmış olabilirdim. Forumlara odaklanan daha küçük bir topluluğumuz vardı, ancak o zaman bile parçası olmak ve fikirleri paylaşmak eğlenceli bir topluluktu. Facebook, 2006 yılına kadar üniversitelerin dışında halka açılmadı.
Bugün var olan topluluk şaşırtıcı ve inanılmaz derecede destekleyici. Aynı zamanda çok daha büyük, deneyimlerini paylaşan insanlar, bıraktığımda var olanın daha canlı ve bağlantılı versiyonu.
YOLO!
Şaka yapıyorum - Bırakmadım çünkü sadece bir kez yaşıyorsun.
İyi modellerim olduğu için bıraktım.
Büyükanne ve büyükbabam (her iki tarafta) Çin'den Tayvan'a kaçmanın farklı ama benzer versiyonlarını yaptılar. Ailem Tayvan'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti. Aynı risk ve tehlike düzeyinde olmasa da, girişimciliğin cazibesi için iyi maaşlı bir işten ayrılmak, benim rahatlığımı daha fazlasını aramak için bırakma versiyonumdu. Onlar seviye atlamak istedi ben de öyle.
Buraya kadar çok iyi… ama modellerin gücünü hafife almayın.
Benzer bir karar vermenin eşiğindeyseniz ve biriyle konuşmak istiyorsanız, Bana e-posta veya bir yorum bırakın.