Kiedy byłem dzieckiem, jedną z moich ulubionych gier była Gra w życie.
Jeśli byłeś dzieckiem w latach 80., prawdopodobnie też w to grałeś. Zawirowałeś z przędzarką, jeździłeś swoim małym plastikowym autem i „żyłeś” życiem – wybierając karierę lub studia, biorąc ślub, mając dzieci, kupując ubezpieczenie, modernizując swój dom itp.
To było zabawne, ponieważ pozwalało ci udawać dorosłego, kiedy byłeś dzieckiem. (to, czego naprawdę potrzebujemy, to The Game of Being a Kid – zamienię się z powiedzeniem jedzenia warzyw, jeśli nie będę musiał pisać raportów TPS)
Oto coś, z czego zdałem sobie sprawę znacznie później – Game of Life trochę mnie zepsuło w prawdziwym życiu.
(lub bardziej do rzeczy, zepsułoby mi się, gdybym wierzył, że życie musi być prowadzone w ten sposób)
Przechodzimy przez życie z niewidzialnymi skryptami i ograniczającymi wierzeniami. Niewidzialne skrypty, termin Nauczyłem się od Ramita Sethi, to te przekonania, które są „wstępnie napisane przez nasze wartości społeczne”. Przekonania ograniczające, które wydają się iść w parze z niewidzialnymi skryptami, to te przekonania, które w jakiś sposób nas ograniczają.
Game of Life to jeden ogromny, niewidzialny scenariusz, pokazujący, jak powinieneś Prawdziwe Życie.
Dlatego nie pozwolę swoim dzieciom grać w Grę w życie.
(OK, pozwalam im grać, ale rozumiesz, ale nie dzięki Monopol)
Jest więcej niż dwie ścieżki
W grze The Game of Life możesz podjąć tylko jedną ważną, zmieniającą życie decyzję – Rozpocznij studia lub Rozpocznij karierę. Rozpoczyna się na początku i określa twój dochód na (potencjalnie) resztę gry. Istnieją pola „Wymień kartę wynagrodzeń z dowolnym graczem”, na których możesz wylądować, ale zostały one dodane później, aby zrównoważyć grę, nie ma odpowiednika w prawdziwym życiu.
Jeśli pójdziesz na studia, jesteś obarczony 100 000 dolarów długu, ale możesz zrobić karierę z wyższą pensją. Istnieje 9 zawodów i tylko 2 kariery (lekarz, księgowy) wymagają dyplomu ukończenia studiów wyższych. Pomińmy inne mechaniki gry (jak ustalane są dni wypłaty, inne korzyści, takie jak Konsultant Komputerowy otrzymuje 50 000 $ za każdym razem, gdy spinner zatrzymuje się między liczbami lub schodzi z toru), ale podstawowym założeniem jest to, że aby uzyskać wyższą wypłatę, musisz udać się do Szkoła Wyższa.
Praca to kwestia podaży i popytu. Jeśli masz umiejętności, na które jest zapotrzebowanie, możesz zażądać wyższej pensji. Jeśli masz pod dostatkiem umiejętności, nie możesz.
Pomija również, jak często ktoś może zmienić karierę w dowolnym momencie. To, co zdecydujesz na początku gry, nie wyznacza Twojej ścieżki życia. Zawsze możesz dodać do swojego zestawu umiejętności. To, co decydujesz w wieku dwudziestu lat, nie jest twoim losem w życiu.
(Nawiasem mówiąc, jest miejsce, w którym płacisz 5000 USD za przerwę wiosenną, jeśli idziesz na studia – samo to powinno dyskwalifikować tę grę z Real Life!)
Celem nie są pieniądze
Celem gry w życie jest „Zbieranie pieniędzy i kafelków ŻYCIA oraz posiadanie najwyższej kwoty w dolarach na koniec gry”.
Jakby prawdziwe życie było takie proste!
Pieniądze są ważne, ale czy to cel życia? Gdyby zapytać kogoś ambitnego, głodnego i 20-latka — pieniądze wydają się bardzo ważne.
Zapytaj kogoś, kto ma 40 lat. 50. 80. Ma dwoje dzieci. Znalazłem partnera. Straciłem partnera.
Pieniądze nabierają innego znaczenia.
Kiedy decydowałem, co studiować na studiach, najważniejszym czynnikiem były perspektywy kariery w tej dziedzinie. Wybrałem informatykę na Uniwersytecie Carnegie Mellon, ponieważ twoje szanse były całkiem dobre. Bez szacunku dla innych kierunków, ale w 1998 roku informatyka na jednym z najlepszych uniwersytetów była twoim biletem na posiłki. Pomogło mi to, że podobało mi się rozwiązywanie problemów i majsterkowanie, ale nadrzędnym czynnikiem nr 1 były pieniądze.
Absolwent i ja możemy dostać te słodkie, słodkie pieniądze na start!
Kiedy piszę to dzisiaj, w wieku 35 lat, z dwójką dzieci i ledwo wkraczając w to, co uważam za „prawdziwą dorosłość”, pieniądze są środkiem do celu. Chcę wystarczająco, aby utrzymać nasze życie, ale tak wiele rzeczy ma znaczenie przed pieniędzmi. Mój post na temat Dlaczego pracujesz? jest jednym z najpopularniejszych na stronie, ponieważ jest to pytanie, które wszyscy chcemy zrozumieć o sobie.
Życie to coś więcej niż praca. To rodzina, przyjaciele, wakacje, czas wolny i wiele innych godzin, które nie zostały uchwycone w 40+ pracy.
Celem Game of Life może być posiadanie jak największej ilości pieniędzy, ale w moim prawdziwym życiu celem jest coś zupełnie innego. Kiedy wracasz myślami do najszczęśliwszego momentu z zeszłego roku, co o tym myślisz? Prawdopodobnie na Twoim koncie bankowym nie widać pozycji wpłaty bezpośredniej. 🙂
Inwestowanie to nie hazard
Mechanika giełdy to czyste szaleństwo. Na początku dowolnej tury możesz kupić akcje za 50 000 $. Akcje mają numer i za każdym razem, gdy gracz wykręci ten numer, otrzymasz 10 000 $ z banku. Możesz posiadać tylko jedną akcję, a jeśli nastąpi krach na giełdzie (ktoś na niej wyląduje), tracisz jedną akcję.
Zdaję sobie sprawę, że Gra w życie musi coś zrobić, aby spróbować uchwycić ten pomysł i pomysł funduszy indeksowych i 8% zysków w każdej turze jest uznawany za nieseksowny, ale od razu hazard? A możesz kupić tylko jeden towar? Nie możesz sprzedać akcji i otrzymać dywidendy wolnej od podatku?
Chcę, żeby moje dzieci nauczyły się, że inwestowanie wygląda jak szaleństwo, zwłaszcza jeśli włączysz CNBC i złapiesz animowanego Jima Cramera, ale jest to dość nudne. Zainwestuj swoją emeryturę i/lub oszczędności (nie potrzebujesz przez ponad 5 lat) na giełdzie za pomocą niskich kosztów fundusz indeksowy, obserwuj, jak rośnie w czasie (lub raczej nie oglądaj, jak rośnie i spada) i sprzedawaj, gdy nadejdzie czas pochodzi. Zzzzzzz.
Ale Zzzzzz jest mądry i lepiej jest być mądrym niż rozrywką. 🙂
Ślub i kupno domu
Są tylko cztery miejsca, które każdy gracz musi trafić (czerwone ze znakiem Stop). Oni są:
- Wybór kariery
- Wyjść za mąż
- Kupić dom
- Sprzedaj pierwszy dom, kup drugi
Niektóre z nich są wymaganymi miejscami, jak Wybór kariery i Wejdź w związek małżeński, ale wszystkie grają w niewidzialne skrypty. Wszyscy powinniśmy dokonać jednego wyboru kariery, a następnie ewentualnie zmienić ją w kryzysie wieku średniego (gra ma przestrzeń kryzysu wieku średniego!!!). Wszyscy powinniśmy wziąć ślub. Wszyscy powinniśmy kupić dom, a następnie wymienić go na droższy dom.
Gra w życie nie jest okrutna, jest jedynie odzwierciedleniem niewidzialnych scenariuszy naszego społeczeństwa. Jeśli jesteś po trzydziestce i nie jesteś w związku małżeńskim, społeczeństwo postrzega to w określony sposób. Jeśli jesteś po trzydziestce i nie masz dzieci, społeczeństwo postrzega to w określony sposób. Zapytaj kogokolwiek w takiej sytuacji, a otrzyma presję ze strony rodziców.
Czy to jest poprawne? Nie. Każdy powinien mieć swobodę prowadzenia własnego życia tak, jak chce, ponieważ to jest jego życie!
Ale społeczeństwo mówi, że musisz znaleźć pracę, wziąć ślub, kupić dom, a następnie sprzedaj ten dom. Jeśli nie, jesteś dziwny. Albo coś jest z tobą nie tak… mówi społeczeństwo.
Mówię, zapomnij o tym – żyj swoim życiem.
Emerytura dobiega końca
Większość życia brzmi jak zabawa. Idź do pracy na ponad 40 godzin tygodniowo, załóż rodzinę, kupuj różne rzeczy, jedź na różnego rodzaju wakacje lub weź udział w oznaczonym czasie, zamień swój dom, bla bla cokolwiek. To są wszystkie idee, w które wierzymy, ponieważ tak mówi społeczeństwo.
Potrzebujesz posiadać dom? Nie, ale ma to sens w zależności od Twojej sytuacji.
Czy musisz wziąć ślub? Nie, ale ma to sens w zależności od Twojej sytuacji.
Oto jeden niewidzialny scenariusz, który, jak sądzę, musi zostać zepsuty przez długi czas – pracujesz ponad 40 lat, a potem przechodzisz na emeryturę. W grze w życie żyjesz swoim życiem aż do emerytury. To koniec.
Wiele osób odkłada swoje życie do emerytury. Dlatego masz tak wiele kryzysów wieku średniego – ludzie prowadzą nieszczęśliwe lub niespełnione życie i mają kryzys, w którym przesadzają.
Niektórzy ludzie znajdują tak dużo ich tożsamości w ich pracy że może być związek między śmiertelnością a emeryturą.
Zależy mi na tym, aby nasze dzieci odnalazły w swojej pracy spełnienie i szczęście, ale także żeby prowadziły zrównoważone życie. Nie chcę, żeby odkładali szczęście z powodu pracy. Nie chcę, żeby mieli kryzys wieku średniego. I nie chcę, żeby myśleli, że rzeczy muszą być zrobione w określony sposób i muszą być zaznaczone pola wyboru.
Pierwszym krokiem jest zidentyfikowanie tych niewidzialnych skryptów i ograniczających przekonań życiowych oraz upewnienie się, że nie przekazujemy ich dalej.
Ostatnie słowo… celem tego posta nie jest trzaskanie grą, to tylko grywalna wersja dorosłości jednej firmy i jest przeznaczona dla zabawy. Podobało mi się, nie sądzę, żeby mnie to zawiodło, ale czuję, że zawiera wiele niewidzialnych scenariuszy, których nie potrzebujemy w naszym życiu. Czasami zabawa jest po prostu fajna, ale powinniśmy uważać na to, co nieświadomie przekazujemy. 🙂