ETF i fundusze inwestycyjne to kolejne z tych terminów inwestycyjnych, które wydają się wymienne. I chociaż często pojawiają się w tej samej dyskusji, w rzeczywistości są to bardzo odrębne inwestycje. Oba to fundusze składające się z dziesiątek lub setek różnych papierów wartościowych.
Ale sposób, w jaki są zarządzane i jak są wykorzystywane w portfelu inwestycyjnym, może się znacznie różnić.
Zbadajmy różnice między funduszami ETF a fundusze inwestycyjne.
Fundusze ETF (Exchange Traded Funds)
Co to jest ETF?
ETF to koszyk papierów wartościowych przechowywanych w funduszu, który śledzi indeks bazowy. Mieszanka papierów wartościowych przechowywanych w funduszu nie jest arbitralna. Fundusz jest skonfigurowany tak, aby odzwierciedlał skład indeksu bazowego.
Na przykład najczęstszym indeksem dla ETF-ów jest Indeks S&P 500.
ETF jest powiązany z tym indeksem i będzie miał proporcjonalne udziały we wszystkich około 500 akcjach, które tworzą ten indeks.
Fundusz jest przeznaczony do śledzenia ruchów indeksu S&P 500. Inwestor wirtualnie kupuje wyniki S&P 500 za pomocą tego typu ETF.
W przeciwieństwie do funduszy wzajemnych, fundusze ETF handlują tak jak akcjami. Handlują nawet na różnych giełdach. Kupujesz akcje funduszu ETF tak samo, jak akcje pojedynczej firmy. Z tego powodu firmy maklerskie zazwyczaj pobierają taką samą prowizję za zakup funduszy ETF, jak za akcje.
Na przykład broker może mieć prowizję zarówno za kupno, jak i sprzedaż z prowizją w wysokości 7 USD za akcje i fundusze ETF.
Jeśli posiadasz udziały w funduszu ETF, nie jesteś właścicielem papierów wartościowych przechowywanych w funduszu. Są one własnością samej ETF. Własność inwestora tych papierów wartościowych jest tylko pośrednia.
Akcjonariusze są uprawnieni do otrzymania części odsetek lub dywidend wypłacanych z bazowych papierów wartościowych. Są również uprawnieni do otrzymania proporcjonalnej wartości rezydualnej, jeśli fundusz zostanie kiedykolwiek zlikwidowany.
Ponieważ handlują jak akcje i na giełdach, fundusze ETF są zwykle bardziej płynne niż fundusze inwestycyjne. Można je kupować i sprzedawać tak samo jak akcje, bez konieczności przechodzenia przez różne rodziny funduszy i ich indywidualne zasady umarzania.
Zarządzanie „Pasywne”
Ponieważ fundusze ETF są oparte na indeksach, uważa się, że mają pasywne zarządzanie. W przeciwieństwie do funduszy wzajemnych, w których zarządzający funduszem będzie kupował i sprzedawał papiery wartościowe, jeśli uzna to za konieczne, papiery wartościowe ETF obracają tylko wtedy, gdy zmienia się skład indeksu bazowego.
Ponieważ nie zdarza się to zbyt często, w ramach funduszu jest bardzo mało kupowania i sprzedawania. Na przykład, jeśli firma ABC zostanie usunięta z indeksu i zastąpiona przez XYZ Corporation, tylko wtedy ETF wykona transakcje. Zrobią to, aby zachować konfigurację indeksu.
To pozostawia bardzo niewiele transakcji w ciągu typowego roku. W efekcie fundusz tworzy portfel dopasowany do indeksu bazowego i wprowadza zmiany tylko wtedy, gdy indeks to robi.
Z tego powodu fundusze ETF generują niewiele zysków kapitałowych. A kiedy to robią, to jest przypadkowe.
Na przykład, jeśli fundusz usunie spółkę ABC ze swojego portfela po cenie wyższej niż została zakupiona, fundusz wygeneruje albo zysk kapitałowy, albo stratę kapitałową. Ale to dość rzadkie wydarzenie.
Ponieważ są one powiązane z indeksem bazowym, wartość każdej akcji w ETF rośnie i spada wraz z tym indeksem. To kolejny sposób, w jaki fundusze ETF działają jak akcje. Zyski i straty z ETF są odzwierciedlone w cenie funduszu. Podobnie jak akcje, możesz trzymać ETF, dopóki jego wartość nie podwoi się lub potroi, a następnie sprzedać, aby zrealizować swój zysk.
Skutki podatkowe pasywnego zarządzania
Bierne zarządzanie funduszami ETF ma duże zalety. Aktywnie zarządzane fundusze – którymi jest wiele funduszy inwestycyjnych – mają tendencję do generowania zysków kapitałowych. Długoterminowe zyski kapitałowe mają korzystniejsze stopy procentowe i zostały ograniczone do 0%, 15% i 20% na rok 2018. (Większość podatników spadnie do stawki 0%.)
Krótkoterminowe zyski kapitałowe podlegają jednak zwykłym stawki podatku dochodowego. Mogą one sięgać nawet 37%. Krótkoterminowy zysk kapitałowy to każdy zysk zrealizowany na akcjach lub papierach wartościowych, które zostały zakupione nie wcześniej niż rok wcześniej.
Aktywnie zarządzane fundusze często generują zarówno krótkoterminowe, jak i długoterminowe zyski kapitałowe.
Dlatego fundusze inwestycyjne często zgłaszają zarówno długoterminowe, jak i krótkoterminowe zyski kapitałowe, a także dywidendy w momencie podatkowym. W przypadku ETF dywidendy są na ogół podstawowym dochodem podlegającym opodatkowaniu.
Może wystąpić niewielka kwota długoterminowych zysków kapitałowych związanych ze zmianami indeksu bazowego. Ale krótkoterminowe zyski kapitałowe są mało prawdopodobne, ponieważ ETF nie prowadzą aktywnego handlu.
Oznacza to, że praca ETF w dużej mierze dotyczy odroczenie podatku. Zamiast pojedynczych papierów wartościowych w ramach funduszu generujących zyski kapitałowe, robi to sam ETF. Ale te zyski nie są rozpoznawane, dopóki nie sprzedasz swojej pozycji w ETF. Tylko wtedy uzyskasz zysk kapitałowy i prawie na pewno będzie to długoterminowe. Dzięki temu będzie kwalifikować się do niższych stawek podatku od długoterminowych zysków kapitałowych.
W ten sposób, jeśli posiadasz ETF przez 20 lub 30 lat, nie będziesz mieć żadnych znaczących zysków kapitałowych, dopóki nie sprzedasz funduszu. To będzie dotyczyć płacenia podatków w dalszej przyszłości. To jest jak plan emerytalny chroniony podatkami, z wyjątkiem tego, że ma zastosowanie nawet na rachunku podatkowym.
Opłaty ETF
Opłata ETF tak zwana Opłaty 12b-1. Opłaty te składają się z dwóch części:
- Opłaty dystrybucyjne. Są to opłaty uiszczane za marketing i sprzedaż udziałów funduszu. Obejmuje ona brokerów wynagrodzeń i inne osoby, które sprzedają udziały w funduszach, a także reklamę, drukowanie i wysyłanie prospektów do nowych inwestorów oraz drukowanie i dystrybucję materiałów sprzedażowych. Ta część opłaty jest ograniczona do 0,75% salda funduszu każdego roku.
- Opłaty za obsługę akcjonariuszy. Są to opłaty płacone osobom, które odpowiadają na zapytania inwestorów i dostarczają inwestorom informacji inwestycyjnych. Ta część opłaty jest ograniczona do 0,25% salda funduszu każdego roku.
Suma dwóch części opłaty 12b-1 wynosi 1,00%, co jest prawnie najwyższą kwotą, jaką można pobrać. Ale wiele ETF ma znacznie niższe opłaty 12b-1.
I to ma znaczenie:
Załóżmy, że masz do wyboru dwa fundusze ETF, oba oparte na indeksie S&P 500. Jeden ma opłaty 12b-1 w wysokości 1,00%, drugi 0,50%. To różnica 0,50%. To także kwota, która obniży zwrot netto z inwestycji z każdego funduszu.
Oczekuje się, że oba fundusze przyniosą nominalny zwrot w wysokości 10% rocznie. Ale po odliczeniu opłat 12b-1, pierwszy fundusz ma zwrot netto w wysokości 9%, a drugi 9,5%.
Jeśli zainwestujesz 10 000 $ w pierwszy fundusz przez 30 lat, przy rocznym zwrocie netto 9%, Twoje konto wzrośnie do $132,684. Jeśli zainwestujesz 10 000 USD w drugi fundusz przez 30 lat, przy rocznym zwrocie netto 9,5%, Twoje konto wzrośnie do $152,200.
pół procent rocznie może wydawać się niewiele, ale w ciągu 30 lat jest wart prawie 20 000 $. Morał historii: Opłaty 12b-1 mają znaczenie. Szukaj ETF-ów z najniższymi opłatami.
Prowizje maklerskie
Opłaty te nie są pobierane przez same fundusze ETF, ale przez pośredników inwestycyjnych, którzy je sprzedają. Zwykle jest to ta sama opłata, która jest pobierana za kupno i sprzedaż poszczególnych akcji.
Najpopularniejsze firmy maklerskie pobierają od 5 do 10 USD za transakcję, niezależnie od kwoty zakupionego funduszu w dolarach.
O ile nie planujesz aktywnie handlować funduszami ETF, prowizje brokerów będą tylko niewielkim wydatkiem.
Korzyści z ETF
ETF-y mają określone zalety:
Niskie zobowiązanie podatkowe. Ponieważ generują niewiele długoterminowych zysków kapitałowych i zazwyczaj nie generują krótkoterminowych zysków kapitałowych, konsekwencje podatkowe są niewielkie z roku na rok. Nawet wypłacane dywidendy są często dywidendy kwalifikowane które są opodatkowane według stawek długoterminowych zysków kapitałowych. Dla większości podatników nie będzie to należny podatek od dywidend.
Śledzenie rynków. Jeśli głównym powodem inwestowania w fundusze jest dopasowanie do wyników rynku, fundusze ETF są idealnym narzędziem. Nie prześcigną rynku, ale też nie osiągną go gorzej. To sprawia, że są doskonałą alokacją aktywów w zrównoważony portfel.
Co więcej, ponieważ śledzą one tak wiele indeksów, możesz znaleźć ETF dla niemal każdego segmentu inwestycyjnego.
Obejmuje to akcje o dużej kapitalizacji, akcje o średniej kapitalizacji, akcje o małej kapitalizacji, akcje zagraniczne, akcje z rynków wschodzących oraz różne segmenty branżowe, takie jak opieka zdrowotna, high-tech i mieszkalnictwo.
Fundusze ETF są również dostępne dla aktywów niebędących akcjami, takich jak obligacje, rządowe papiery wartościowe, złoto i inne towary oraz nieruchomości.
Niskie opłaty. Ponieważ nie pobierają opłat za doładowanie, można je kupować i sprzedawać bez obaw o opłaty transakcyjne – inne niż prowizje brokerów.
A opłaty 12b-1, choć roczne i co prawda irytujące, mogą być bardzo niskie w przypadku niektórych funduszy. Istnieje duża liczba ETF-ów, w których opłaty wynoszą poniżej 0,20%. To są te, które powinieneś faworyzować.
Jak i gdzie inwestować w fundusze ETF
Kupując ETF, jest to podobne do kupowania akcji. Możesz kupić ETF za akcje lub za stałą kwotę w dolarach. Fundusze zazwyczaj nie mają minimów inwestycyjnych, co czyni je szczególnie atrakcyjnymi dla nowych i małych inwestorów.
Możesz inwestować w fundusze ETF za pośrednictwem dużych firm brokerskich, takich jak Inwestuj w sojusznika, E*HANDEL lub TD Ameritrade. Każdy oferuje szeroką gamę ETF i ma rozsądne prowizje handlowe.
Ale jest inny sposób, w jaki możesz trzymać ETF-y, choćby pośrednio.
Robo-doradcy zazwyczaj przechowują głównie fundusze ETF w portfelach, które dla Ciebie tworzą.
Ponieważ Nowoczesna teoria portfela inwestują, jest zdominowany przez alokację aktywów, fundusze ETF są idealnym sposobem na osiągnięcie pożądanej dywersyfikacji.
Typowy robo-doradca zbuduje Twój portfel z sześciu do 12 różnych ETF-ów. Każdy będzie reprezentował określoną klasę aktywów. Zwykle obejmuje to akcje zagraniczne i krajowe, akcje rynków wschodzących, obligacje krajowe i międzynarodowe, a czasem towary i/lub nieruchomości.
Niektóre z bardziej popularnych robo-doradców obejmują Doskonalenie, Front bogactwa oraz Inwestuj w sojusznika. Są idealnymi platformami do inwestowania w ETF-y, zwłaszcza jeśli nie wiesz, jakie fundusze chcesz posiadać.
Fundusze inwestycyjne
Co to jest fundusz powierniczy?
Podobnie jak ETF, fundusz inwestycyjny to koszyk papierów wartościowych utrzymywany w jednym funduszu. Ale to, jak to działa w praktyce, znacznie różni się od ETF.
Fundusze inwestycyjne zasadniczo nie opierają się na indeksach inwestycyjnych. (Chociaż często mierzą wydajność względem nich.) Zwykle są bardziej swobodne, oferując prawie nieograniczone strategie zarządzania inwestycjami.
Na przykład fundusz inwestycyjny może zainwestować tylko w 20 lub 30 akcji, chcąc wykorzystać pewne trendy w branżach lub w bardzo specyficznych spółkach.
Fundusze inwestycyjne mają też niemal nieograniczone klasy inwestycyjne. Podobnie jak ETF-y, mogą inwestować w akcje, obligacje, zagraniczne akcje i obligacje, rynki wschodzące i prawie nieograniczoną różnorodność sektorów przemysłu rynkowego.
W przeciwieństwie do ETF, fundusze inwestycyjne dążą do maksymalizacji zysków kapitałowych.
Cele inwestycyjne funduszu są określone w jego prospekcie. Inwestorzy mogą wybrać fundusz powierniczy na podstawie celu i sukcesu funduszu w realizacji tych celów.
Jako inwestor w funduszu powierniczym, zazwyczaj na koniec roku otrzymujesz informacje podatkowe pokazujące dochody z trzech źródeł: dywidend, krótkoterminowych zysków kapitałowych i długoterminowych zysków kapitałowych.
Zarządzanie „aktywne”
Jest to jedna z podstawowych różnic między funduszami ETF a funduszami wzajemnymi. Podczas gdy fundusze ETF są pasywnie inwestowanymi funduszami indeksowymi, fundusze inwestycyjne mają aktywne zarządzanie.
Fundusze ETF nie są stworzone, aby pokonać rynek, i nie będą też osiągać wyników gorszych. Ale typowym celem funduszy inwestycyjnych jest w szczególności prześcignięcie rynku.
To jest sedno aktywnego zarządzania. Zarządzający funduszem próbuje zapełnić fundusz wysokowydajnymi dyby sprzedając maruderów.
To jest powód, dla którego fundusze inwestycyjne generują zyski kapitałowe. Kupno i sprzedaż papierów wartościowych odbywa się wtedy, gdy jest to konieczne w przypadku każdego papieru wartościowego. To spowoduje zyski lub straty kapitałowe.
Wielkość działalności handlowej w funduszu inwestycyjnym jest mierzona przez wskaźnik obrotu portfela. To procent akcji w funduszu, które obracają się w typowym roku.
W przypadku ETF opartego na indeksach wskaźnik ten będzie znacznie poniżej 10%. Ale w przypadku funduszy wzajemnych, szczególnie funduszy, w których bardzo aktywnie handluje się, stosunek ten może przekraczać 100%.
Oznacza to, że jeśli fundusz inwestycyjny zwykle utrzymuje w funduszu 100 akcji, w ciągu typowego roku będzie co najmniej 100 transakcji.
Skutki podatkowe aktywnego zarządzania
Ponieważ większość funduszy inwestycyjnych jest aktywnie zarządzana – niektóre bardziej niż inne – mają tendencję do generowania zysków kapitałowych. Długoterminowe zyski kapitałowe są korzystnie opodatkowane. Ponownie, w zależności od przedziału podatkowego, długoterminowe zyski podlegają opodatkowaniu w wysokości 0%, 15% lub 20%.
Jednak krótkoterminowe zyski kapitałowe podlegają opodatkowaniu według zwykłej krańcowej stawki podatkowej. Jeśli to 22%, to właśnie tyle zapłacisz od krótkoterminowych zysków kapitałowych.
W przypadku szczególnie aktywnie obracanego funduszu inwestycyjnego, może wystąpić znaczna kwota dochodu z krótkoterminowych zysków kapitałowych.
Ze względu na potencjalne zyski kapitałowe podlegające opodatkowaniu – a także dywidendy podlegające opodatkowaniu – fundusze inwestycyjne często najlepiej nadają się do planów emerytalnych objętych opodatkowaniem. Pozwoli to uniknąć powstania zobowiązań podatkowych, szczególnie dla podatników o wysokich dochodach.
Opłaty za fundusze inwestycyjne
Fundusze inwestycyjne mają dwie różne opłaty: opłaty za sprzedaż i wskaźniki kosztów.
Opłaty za sprzedaż, często określane jako opłaty akcjonariuszy, są w zasadzie opłatami za obciążenie. Wyraża się je jako procent kwoty zakupionego funduszu w dolarach. Na przykład, jeśli zainwestujesz 5000 USD w fundusz, a opłata za doładowanie wynosi 2%, obciążenie wyniesie 100 USD.
Opłaty za doładowanie różnią się w zależności od funduszu inwestycyjnego i generalnie nie przekraczają 3%. Ale mogą być ładowane jako obciążenie front-end lub back-end. Front-end to obciążenie naliczane przy zakupie funduszu inwestycyjnego. Back-end, czasami określany jako opłata za wykup, jest pobierana przy sprzedaży.
Fundusz może mieć jedno lub drugie, a czasem oba. Na przykład wspólne rozwiązanie może obejmować 2% obciążenia przy zakupie i 1% przy sprzedaży.
W wielu przypadkach opłata za umorzenie zostanie zmniejszona lub obniżona, jeśli utrzymasz pozycję w funduszu przez określony czas. Na przykład opłata za wykup w wysokości 1% może mieć zastosowanie tylko w przypadku sprzedaży funduszu w ciągu dwóch lat. Potem znika.
Istnieje również wiele funduszy inwestycyjnych, które nie pobierają opłaty za doładowanie i są określane jako „fundusze bez doładowania”.
Zasadniczo należy preferować fundusze bez obciążenia, szczególnie jeśli często handlujesz pozycjami funduszy.
Wskaźnik wydatków reprezentuje wydatki wymagane do funkcjonowania funduszu. Wysokość tych wydatków jest bardzo zróżnicowana w zależności od funduszu.
Wskaźnik wydatków może obejmować opłaty 12b-1, a także prowadzenie dokumentacji, usługi powiernicze, podatki, wydatki prawne oraz opłaty księgowe i audytowe. Jednak największym pojedynczym składnikiem wskaźnika kosztów jest zwykle opłata wypłacana zarządzającemu funduszem lub doradcy.
Ze względu na dodatkowe wydatki, fundusz powierniczy zwykle ma wyższe roczne wydatki niż ETF. To jest dodatek do opłat za ładowanie, tam gdzie są pobierane.
Korzyści z funduszy inwestycyjnych
Największą zaletą inwestowania w fundusze inwestycyjne – w przeciwieństwie do ETF – jest to, że starają się one przewyższyć rynek. ETF-y tylko do niego pasują.
Po raz kolejny zarządzający funduszem powierniczym próbuje zaopatrzyć fundusz w akcje o wysokiej rentowności, jednocześnie sprzedając akcje słabsze.
Jednym z najlepszych przykładów jest tak zwany wartości funduszy. Fundusze te starają się inwestować w fundamentalnie silne spółki, które radziły sobie gorzej na rynku.
Na przykład firma mogła zostać dotknięta poważnym procesem sądowym, co spowodowało gwałtowny spadek ceny jej akcji. Ale po rozstrzygnięciu sprawy i wznowieniu normalnej działalności firma jej akcje są znacznie poniżej akcji konkurentów.
Fundusz wartości inwestuje w tego rodzaju firmy i udowodniono, że jest to jedna z najbardziej udanych strategii inwestycyjnych w długim okresie.
Ostrzeżenie: Zdecydowana większość funduszy inwestycyjnych zawieść aby osiągnąć lepsze wyniki niż ich indeks bazowy. W rzeczywistości tylko około 22% funduszy inwestycyjnych osiąga lepsze wyniki nawet przez pięć lat. Nie różni się to od próby znalezienia akcji, która przewyższa rynek.
Aby ocenić prawdopodobieństwo osiągnięcia lepszych wyników, należy bardzo uważnie przyjrzeć się wynikom zarządzającego funduszem w ciągu ostatnich pięciu lub dziesięciu lat. Ale nawet wtedy nie ma gwarancji. Fundusz, który w ciągu ostatnich pięciu lat osiągał lepsze wyniki niż rynek, może osiągać gorsze wyniki w ciągu najbliższych pięciu.
Co to za popularne ostrzeżenie: wyniki osiągnięte w przeszłości nie stanowią gwarancji przyszłych wyników.
Tak to.
Jak i gdzie inwestować w fundusze inwestycyjne
Fundusze powiernicze nie są zazwyczaj dostępne za pośrednictwem robo-doradców. Ale można je kupić za pośrednictwem dużych firm brokerskich, takich jak Inwestuj w sojusznika, E*HANDEL lub TD Ameritrade.
Każdy oferuje dużą liczbę funduszy inwestycyjnych przy bardzo niskich opłatach transakcyjnych. W rzeczywistości zazwyczaj nie pobierają prowizji, jeśli fundusz powierniczy ma opłatę za doładowanie.
Innym sposobem kupowania funduszy inwestycyjnych jest rodzina funduszy inwestycyjnych. Są to firmy, które posiadają dużą liczbę funduszy inwestycyjnych praktycznie w każdej niszy inwestycyjnej.
Większe mają setki różnych funduszy. Dwie z największych rodzin funduszy inwestycyjnych to wierność oraz Awangarda.
Jedną z wad zakupu funduszy inwestycyjnych jest to, że zazwyczaj wymagają one minimalnych inwestycji. Na niższym końcu możesz czasami znaleźć fundusze o wartości minimum 500 USD.
Ale inne mogą wynosić 3000 USD lub więcej. Jednak te minima są często uchylone Konta IRA jeśli zarejestrujesz się, aby otrzymywać automatyczne składki miesięczne.
Różnice między funduszami ETF a Fundusze inwestycyjne – czy jeden jest lepszy od drugiego?
ETFy zyskują na popularności. Ale to nie znaczy, że fundusze inwestycyjne nie mają miejsca w Twoim portfelu.
ETFy z pewnością mają sens w przypadku rachunków inwestycyjnych podlegających opodatkowaniu. Ponieważ generują niewielki dochód podlegający opodatkowaniu, mogą z czasem rosnąć na wartości i podlegają opodatkowaniu dopiero, gdy zaczniesz je likwidować, aby dokonać wypłat.
W ten sposób fundusze ETF są czymś w rodzaju nieformalnego planu emerytalnego. Możesz ich używać, aby oszczędzać na emeryturę, bez umieszczania ich w ramach planu emerytalnego chronionego przez podatki.
Są również idealną inwestycją, jeśli szukasz generalnie pasywnego portfela inwestycyjnego. W takim przypadku Twoim jedynym prawdziwym problemem jest utrzymanie właściwej alokacji aktywów. Ponieważ są tanie i oparte na indeksach, są idealne do alokacji portfela.
ETFy mogą być również idealne do strategii czasowych. Jeśli chcesz grać w trendy rynkowe, łatwiej jest wchodzić i wychodzić z ETF-ów.
Obstawiasz rynek, a nie konkretne akcje w indeksie. A kiedy trend się zmieni, możesz wyjść z ETF i przejść do innej klasy aktywów lub gotówki.
Jednak sam potencjał pokonania rynku za pomocą funduszy inwestycyjnych jest cenny.
Jest to szczególnie ważne, jeśli chcesz zainwestować w nieprzychylne akcje. W rzeczywistości jest to ryzykowna strategia inwestycyjna, gdybyś próbował zrobić to sam.
Ale w ramach funduszu inwestycyjnego prowadzonego przez profesjonalnego menedżera inwestycyjnego możesz inwestować w portfel niesprzyjających akcji. To zwiększy szanse na duże zyski w dłuższej perspektywie.
Możesz wybrać strategię, w której trzymasz głównie fundusze inwestycyjne w planach emerytalnych z zabezpieczeniem podatkowym, aby wyeliminować podatek od zysków kapitałowych. Następnie możesz przechowywać fundusze ETF na rachunkach podlegających opodatkowaniu, ponieważ fundusze ETF generują niewiele zysków kapitałowych.
Końcowe przemyślenia na temat różnic między funduszami ETF a Fundusze inwestycyjne
Chociaż w świecie inwestycji toczy się wiele debat albo/albo, nie wszystkie są w pełni słuszne. Istnieją różne inwestycje – i wehikuły inwestycyjne – które służą różnym celom. Prawdziwa dywersyfikacja polega na dzieleniu pieniędzy między wiele różnych opcji inwestycyjnych.
Chociaż może być wygodne śledzenie stada i inwestowanie wyłącznie w ETF-y, musimy również przyznać, że myślenie zostało wygenerowane przez rynek akcji, który od dziewięciu lat szedł prosto. Jeśli to się zmieni, fundusze inwestycyjne mogą wrócić do łask, ponieważ inwestorzy szukają sposobu na znalezienie zysków na mniej przewidywalnym rynku.