Stem af op elk financieel medianetwerk en u zult zeker horen over fondsbeheerders en investeringsstrategen die over alfa praten. Maar wat is alfa en waarom heeft iedereen het erover? Het heeft zeker geen relatie met alfahonden.
Alfa in beleggen
De rendementen op de financiële markten kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën. Ten eerste is er de alfa, het onderwerp van dit artikel, en dan is er de bèta. Hier is een snelle uitleg voor leken voor beide:
- Alfa – Alfa is een maatstaf voor het rendement nadat risico is overwogen. Risico wordt gedefinieerd als bèta, wat de volgende term is om te definiëren.
- bèta – Bèta is een statistische correlatie tussen een investering en de brede markt. Bèta is een maatstaf voor hoe volatiel een belegging wordt vergeleken met de volatiliteit van de S&P 500-index.
Wanneer beleggers kijken naar potentiële investeringen, met name fondsen, houden ze rekening met bèta en ook met het vermogen van de fondsbeheerder om alfa te genereren. Een fonds dat net zo volatiel is als de S&P 500-index heeft bijvoorbeeld een bèta van 1. Om alfa te genereren, zou een fondsbeheerder een hoger rendement moeten genereren dan de S&P 500-index.
Overweeg dit: een beleggingsfonds levert in één jaar 11% op. Het beleggingsfonds heeft een bèta van 1, wat betekent dat het net zo volatiel was in zijn op- en neergaande schommelingen als de S&P 500-index. Als de S&P 500-index slechts 10% oplevert, zou de beheerder van het beleggingsfonds alfa-rendementen hebben gegenereerd.
Op risicogecorrigeerde basis (het beleggingsfonds en de S&P 500 waren even volatiel, dus ze hebben hetzelfde risico) behaalde de fondsbeheerder betere rendementen dan je zou verwachten. De beheerder van het beleggingsfonds genereerde alfa.
Alfa in de praktijk
Beleggers gebruiken alfa als een manier om onderscheid te maken tussen beleggingsbeheerders die beter presteren dan de markt door meer risico te accepteren, en beleggers die de markt verslaan als risico wordt overwogen. Het zou niet eerlijk zijn om een vermogensbeheerder te prijzen die de markt verslaat omdat hij of zij meer risico neemt.
Zoals iedereen weet, hebben risico en beloning een directe relatie. Naarmate het risico toeneemt, neemt ook de potentiële beloning toe. Evenzo, wanneer de risico's beperkt zijn, worden de beloningen ook afgetopt.
Hedgefondsen maken extreem gebruik van het concept van alfa en bèta. Veel hedgefondsen proberen rendement te genereren, ongeacht wat de markt doet. Een hedgefonds kan bijvoorbeeld volledig worden afgedekt door 50% van zijn kapitaal in longposities en 50% van zijn kapitaal in shortposities te beleggen. In een ideale wereld zou het hedgefonds een bèta van 0 hebben, aangezien elke opwaartse dag in de markt de waarde van zijn longposities zal verhogen en de waarde van zijn shortposities zal verlagen.
Een positief rendement genereren met een fonds met een bèta van nul kan alleen worden gedaan als de portefeuillebeheerder zeer bekwaam is. Een rockstar-rendement voor een hedgefondsbeheerder met een bèta van nul zou slechts een paar procentpunten per jaar zijn. Dit is een fantastisch rendement vanwege het zeer lage risico van het fonds – het is helemaal niet gecorreleerd met de markt, en daarom komen de vermogenswinsten of -verliezen niet voort uit risico, maar uit intelligente investeringen selectie.
Een fonds met een bèta van 0 zou uiterst veilig zijn als belegging met hefboomwerking. Hedgefondsen die positierendementen kunnen genereren zonder correlatie met de markt, hebben de voorkeur van grote beleggers. Als u tegen 1% geld kunt lenen om te beleggen bij een bekwame fondsbeheerder die u 5% per jaar kan geven zonder correlatie met de markt, kunt u obscene bedragen verdienen met vrijwel geen risico voor uw investering kapitaal.