WΠροκειμένου να ξεκινήσει ένα νέο θέμα για την Επιχειρηματικότητα, σκέφτηκα τι δεν είναι καλύτερος υποψήφιος από τον David Orr. Πιθανότατα, δεν έχετε ακούσει ποτέ για τον David Orr. Ο Ντέιβιντ δεν βρίσκεται στη λίστα των 500 κορυφαίων Forbes (όχι τουλάχιστον τουλάχιστον). Δεν είναι πολυεκατομμυριούχος (σίγουρα στο σωστό δρόμο). Για τον μέσο περαστικό, ο Ντέιβιντ μπορεί να συμπαθεί το συνηθισμένο έφηβο παιδί. αλλά είναι πολύ περισσότερο από αυτό. Τι τον κάνει τόσο ξεχωριστό; Τι θα λέγατε να είναι ο διευθύνων σύμβουλος και ιδρυτής της εταιρείας του πριν προλάβει να οδηγήσει. Δείτε το Range Rover που απεικονίζεται παρακάτω; Αυτός είναι ο ίδιος ο Ντέιβιντ. Δεν είναι αυτός που απεικονίζεται δίπλα στο αυτοκίνητο των ονείρων του ελπίδες να οδηγήσει μια μέρα. Αυτός είναι εκείνος δίπλα στο ονειρεμένο αυτοκίνητο που πλήρωσε μετρητά με τα κέρδη από την ίδρυση της επιχείρησής του. Ενδιαφέρεστε ακόμα; Θα έπρεπε να είσαι. Ακολουθεί μια ματιά στην ιστορία του David Orr και πώς ίδρυσε την διαδικτυακή του εταιρεία Fruper.com.
Δείτε τη βόλτα μου.
Τι είναι το Fruper. Com;
Ο Ντέιβιντ κατέχει και λειτουργεί μια ηλεκτρονική επιχείρηση ηλεκτρονικού εμπορίου γνωστή ως Fruper.com. Ο ιστότοπός του πωλεί κυρίως ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης σε μορφή μιας συμφωνίας ανά ημέρα. Είναι μια απλή ιδέα που είναι κάπως διαμορφωμένη σύμφωνα με τον δημοφιλή ιστότοπο Woot.com αλλά με μερικές διαφορές όπως αυτή ενός ηλεκτρονικού καταστήματος. Τα προϊόντα που δεν εξαντλούνται εντελώς ως ημερήσιες προσφορές προσφέρονται προς πώληση σε μερικές φορές ακόμη καλύτερες τιμές στο κατάστημα. Άλλωστε, αρχικά ο Fruper δεν είχε τρόπο να κρατήσει μεγάλο απόθεμα. Γιατί; Επειδή το υπόγειο του σπιτιού του Ντέιβιντ είχε τόσο πολύ χώρο για αποθήκευση!
Το διάστημα ήταν ένα θέμα για λίγο. Το πρώτο επιχειρηματικό εγχείρημα του Ντέιβιντ άρχισε να ανακατεύεται στο κεφάλι του όταν ήταν μόλις 11 ετών όταν έτυχε να χορεύει σε σχολείο. Ένας μεγαλύτερος μαθητής λυκείου είχε νοικιάσει εξοπλισμό DJ από μια τοπική μουσική επιχείρηση και πληρωνόταν 50 $ για την περιστροφή κάποιων μελωδιών στο χορό. Αυτό ήταν πολλά χρήματα για 3 ώρες διασκέδασης. Έτσι ο Ντέιβιντ ζήτησε από τους γονείς του να του επιτρέψουν να κάνει ένα πάρτι στο σπίτι του όπου νοίκιασε τον ίδιο εξοπλισμό που χρησιμοποιήθηκε στο χορό. Μίλησε τους ανθρώπους της μουσικής εταιρείας να του μάθουν πώς να λειτουργεί αυτό που είχε νοικιάσει και ουσιαστικά κατέληξε DJ στο δικό του πάρτι. Αυτό τον οδήγησε να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση DJ και στην ηλικία των 12 ετών, πολύ μακριά που κούρεψε το γκαζόν των γειτόνων.
Το Όνομα Γεννιέται
Στη συνέχεια έμαθε να βγάζει χρήματα από το Ebay. Κάποιες αγορές και πωλήσεις του Ebay τον έκαναν να συνειδητοποιήσει γρήγορα ότι το «ebay» δεν ήταν αρκετό. Wantedθελε τη δική του επιχείρηση χωρίς κανόνες και τέλη ebay και με προϊόντα που τον ενδιέφεραν. Το 2006, ο David, τότε 14 ετών, και ο φίλος Joel Baker, τότε 13, έκαναν το όνομα «Φρουπέρ»Επειδή είχε ομοιοκαταληξία με το« Super »και επειδή ήταν διαθέσιμος ιστότοπος dot com. (Εντάξει, και επειδή το μικρό τους όνομα, "Vagoinka", είχε ως αποτέλεσμα κάθε μητέρα τους να αντιδράσει με το ίδιο "GASP!" Και τα αγόρια να κοιτούν τις μητέρες τους με εντελώς αθώος, "τι φταίει αυτό;" τύποι εμφάνισης!) Η λέξη «Fruper» ήταν απλή, πιασάρικη, λίγο αστεία και αρκετά εύκολη στη μνήμη, και έγινε δική τους διαλέγω.
Επειδή τα αγόρια δεν μπορούσαν να οδηγήσουν, τους ήταν δύσκολο να συγκεντρωθούν για να δουλέψουν στο Fruper. Ο Τζόελ προσπάθησε να αναλάβει την ευθύνη για τις αναζητήσεις προϊόντων. Με τις γνώσεις του για το ebay, έκανε μερικές από τις πρώτες αγορές του Fruper μέσω του ebay και αφού στράγγισε τις τιμές για να καθορίσει τις καλύτερες τιμές. Ο David ανέπτυξε τον ιστότοπο και δημιούργησε τους λογαριασμούς. Συνεργάστηκαν για την απόκτηση του υλικού αποστολής και προσπάθησαν να συναντιούνται συχνά στο υπόγειο του Ντέιβιντ για να επεξεργαστούν τις παραγγελίες τους, να τις συσκευάσουν και να τις προετοιμάσουν για αποστολή. Όταν ήταν προφανές ότι θα ήταν αδύνατο να συγκεντρώνονταν αρκετά τακτικά για να διαχειριστούν την επιχείρηση, συμφώνησαν ότι ο Ντέιβιντ θα εξαγόραζε το ενδιαφέρον του Τζόελ.
Ιδιοκτήτης και Διευθύνων Σύμβουλος στα 15
Ο Ντέιβιντ έγινε ο μοναδικός ιδιοκτήτης του Fruper.com το φθινόπωρο του 2006 λίγο πριν τα 15α γενέθλιά του. Όλη η ευθύνη έπεσε πάνω του και πήδηξε σε αυτό με εκδίκηση. Κάθε πρωί, θα ήταν στον υπολογιστή μέχρι τις 6 το πρωί για να ενημερώσει την καθημερινή προσφορά με ένα νέο προϊόν και να δει ότι έφτασε στον Παγκόσμιο Ιστό. Εκτύπωνε δελτία συσκευασίας για παραγγελίες που είχαν γίνει ενώ κοιμόταν, στη συνέχεια μάζευε τις παραγγελίες, τις ζύγιζε και συνδεόταν στο Paypal το οποίο συνέδεε με το USPS για να εκτυπώσει ετικέτες αποστολής. Στις 6:30 το πρωί, έτρωγε πρωινό και μετά έκανε ντους. Στη συνέχεια, μάζευε τα πακέτα και τα τοποθετούσε στο αυτοκίνητο της μαμάς ή του μπαμπά του για να τα πάει στο ταχυδρομείο ή στο γκαράζ, αν είχε προγραμματίσει παραλαβή το προηγούμενο βράδυ. Τέλος, μπήκε στο διαδίκτυο για να ελέγξει το email, να διαχειριστεί ζητήματα εξυπηρέτησης πελατών, να παρακολουθήσει πακέτα που δεν είχαν ακόμη παραδίδεται στους πελάτες και έρχεται σε επαφή με διάφορους εμπόρους και χονδρεμπόρους όσον αφορά προϊόντα. Όταν ξεκίνησε η πρωτοετής λυκείου, τα μαθήματα «Early Bird» απαιτούσαν να φύγει με τη 16χρονη αδερφή του στις 7:30 το πρωί της εβδομάδας.
Οι μέρες του σχολείου ήταν δύσκολες. Μπήκε κρυφά σε έναν πάγκο τουαλέτας στα διαλείμματα για να ελέγξει το email του στο κινητό του. Εάν δεν μπορούσε να αποκτήσει πρόσβαση στο Fruper, έστειλε μήνυμα στη μητέρα του και της ζήτησε να ελέγξει την κατάσταση των ημερήσιων πωλήσεων και μετά περίμενε ένα ανταποκρινόμενο κείμενο. Το να πιαστείτε με ένα κινητό τηλέφωνο κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάσχεση ή πρόστιμα, οπότε όλη η πρόσβαση έπρεπε να γίνει με πονηρό τρόπο. Στο τέλος της σχολικής ημέρας, μπορεί να υπάρξουν πρακτικές ή συναντήσεις για στίβες ή cross country, αλλά μόλις αυτός έφτασε σπίτι, έπιανε κάτι για φαγητό, έβαζε λίγη εργασία και μετά ξεκινούσε μια αναζήτηση προϊόντος Fruper.com
Ο Φρούπερ είχε καλές και μέτριες μέρες. Ο στόχος του David ήταν να βγάζει τουλάχιστον 50 $ την ημέρα. Αυτός ο στόχος επιτυγχάνονταν σχεδόν πάντα. Ωστόσο, υπήρχαν μέρες που μερικές φορές του έβγαζαν χιλιάδες δολάρια. Ένα παράδειγμα μιας πιο επιτυχημένης ημέρας ήταν αυτό που πουλούσε ένα από τα πραγματικά καλά ευρήματά του, τα οποία ήταν τα Lexar MP3 players.
Ο Bose είχε μια ειδική προώθηση σε μερικά πολύ ωραία ακουστικά που συνοδεύονταν από MP3 players. Ένας διανομέας είχε παραγγελίες για 550 ακουστικά ακριβώς πριν βγει το ειδικό, έτσι κράτησε τα MP3 players και τα πούλησε ως χονδρική παρτίδα στο Ebay. Κανείς δεν έκανε προσφορά, αλλά ο Ντέιβιντ παρακολουθούσε στενά τη δημοπρασία. Όταν τελείωσε, ήρθε σε επαφή με τον αντιπρόσωπο του πωλητή και έκανε μια χαμηλή προσφορά. Η λιανική αξία των νέων MP3 ήταν $ 50,00 το καθένα. Ο David προσέφερε λιγότερα από 4,00 $. Η προσφορά του έγινε δεκτή.
Όταν τα MP3 χτυπήθηκαν στον ιστότοπο Fruper, τα "χτυπήματα" έγιναν άγρια. Κάποιος δημοσίευσε τη συμφωνία σε έναν δημοφιλή ιστότοπο φόρουμ και οι πωλήσεις ήταν σχεδόν ασταμάτητες. Ο Ντέιβιντ είχε καταχωρήσει μόνο 425 από αυτά προς πώληση και μέσα σε λίγες ώρες είχε ξεπουλήσει στα 8,95 $ συν τα έξοδα αποστολής και μεταφοράς. Με το κόστος διαχείρισης, το κέρδος του ήταν σχεδόν $ 3.000 σε λίγες ώρες. Τα χρήματα ήταν τελικά διαθέσιμα για περισσότερα και καλύτερα προϊόντα. Ο Fruper, ένας από τους αρχικούς ιστότοπους καθημερινών συμφωνιών, ήταν σίγουρα αρκετά καλός και προς αυτό που φάνηκε να είναι ένα βιώσιμο μέλλον.
Ακουστικά Bluetooth, θήκες χαρτιού τουαλέτας MP3 Icarta, ψηφιακά μπλουζάκια, αλυσίδες κλειδιών τηλεχειριστηρίου, αναγνώστες καρτών μνήμης, εκτυπωτές λέιζερ, ασύρματα πληκτρολόγια, καλώδια τεράτων, γυαλιά ηλίου MP3 και πολλά άλλα προϊόντα θα ακολουθούσαν στις αρχές χρόνια. Όταν το υπόγειο θα γέμιζε πάρα πολύ, ο Ντέιβιντ προσέφερε μια τσάντα «Sack o’ Scrap »για να ρευστοποιήσει το πλεονάζον απόθεμά του. Σε 6 ώρες, η τελευταία προσφορά 1500 Sacks o ’Scrap εξαντλήθηκε εντελώς, με αποτέλεσμα ο τραπεζικός λογαριασμός του να αυξηθεί κατά περισσότερο από $ 14.000 σε αυτές τις μόλις 6 ώρες. Οικογένεια και φίλοι μαζεύονταν κάθε βράδυ για να σχηματίσουν γραμμές συναρμολόγησης για να συμπληρώσουν και να συσκευάσουν παραγγελίες. Η ταχυδρομική υπηρεσία έπρεπε να στείλει επιπλέον φορτηγά στο γκαράζ Orr μόνο για να μεταφέρει όλα τα πακέτα. Επισήμως ονομάστηκαν το Fruper.com ως ένας από τους καλύτερους πελάτες τους από εκείνο το σημείο και μετά.
Δεν μπορεί να σταματήσει μια καλή ιδέα
Όσο περισσότερα έκανε τόσο περισσότερες ιδέες είχε. Αν μπορούσε να πουλήσει 1500 ατομικές παραγγελίες, γιατί δεν θα μπορούσε να πουλήσει 1500 αντικείμενα ως μία παραγγελία; Σως θα έφερνε λιγότερα χρήματα, αλλά σίγουρα θα ήταν πιο εύκολη δουλειά. Όταν πολλές επώνυμες θήκες iPod κυκλοφόρησαν προς πώληση ως παλέτα 2400, ο David σκέφτηκε ότι θα μπορούσε ίσως να πουλήσει 400 στο Fruper και να ρευστοποιήσει τα υπόλοιπα ως παρτίδα χονδρικής. Ολόκληρη η παλέτα θα μπορούσε να αγοραστεί για κάτω από $ 300 με αποστολή και πιθανότατα θα μπορούσε να πουλήσει 2 πακέτα τη φορά για περίπου $ 5 $ 6 στο Fruper. Το υπόλοιπο 2000 θα μεταπωληθεί ως παρτίδα. Φανταστείτε την έκπληξή του όταν το 2000 μόνο πωλήθηκε για 860 $ με μεταφορικά!
Υπήρξαν αρνητικά;
Απολύτως. Η ενημέρωση για τις καθυστερήσεις που μερικές φορές λαμβάνουν χώρα με το USPS και τις καταγγελίες που ακολουθούν από τους πελάτες ήταν προκλητική. Και η πραγματοποίηση των καλύτερων αγορών κάθε φορά δεν ήταν πάντα δυνατή. Είναι όπως όταν αγόρασε 100 δρομολογητές υψηλής τεχνολογίας. Ο Ντέιβιντ ήξερε ότι τα αντικείμενα ήταν νέα και μοναδικά. ήταν συστήματα που επέτρεπαν στα σπίτια στη μέση του πουθενά να έχουν εύκολα ασύρματη πρόσβαση στο ίντερνετ ολόκληρου του σπιτιού. Είναι μια ακριβή εμπειρία εκμάθησης όταν η αγορά των $ 3000 πουλήθηκε ως επί το πλείστον σε χονδρική παρτίδα για περίπου $ 1200. Αλλά συνειδητοποίησε από εκείνο το σημείο και μετά ότι οι αγορές του θα έπρεπε να είναι σε περιορισμένες ποσότητες, αν τα προϊόντα είχαν αξία περίπου $ 60 και ο Ντέιβιντ τα αγόρασε για λίγο λιγότερο από τη μισή τιμή. Αλλά μόνο μια χούφτα κατέληξε να πουλάει στο Fruper. Οι πελάτες δεν τους κατάλαβαν, οπότε λίγοι έκαναν μια αγορά. Τελικά, ήταν αμφίβολο εκτός αν η τιμή ήταν παράλογα χαμηλή.
Μαθαίνοντας τον τρόπο του
Ο Ντέιβιντ έμαθε από τα αρνητικά και άρχισε να κινείται προς ακόμη μεγαλύτερες επιχειρηματικές πτυχές. Μετά από αρκετές αγορές από μια εταιρεία στο Νάσβιλ του Τενεσί, μίλησε απευθείας με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας και κατέληξε να συναντηθεί προσωπικά μαζί του. Δεν μπορούσε ακόμα να οδηγήσει, οπότε οι γονείς του έπρεπε να τον πάνε στο πεντάωρο ταξίδι στο Νάσβιλ. Ο ιδιοκτήτης προσέφερε στον Ντέιβιντ μεγάλα ποσά του αποθέματός του σε πολύ χαμηλές τιμές, επειδή δεν είχε χώρο στην αποθήκη του. Βοήθησε το γεγονός ότι ο θείος του Ντέιβιντ, Μάικ Ορ, κατείχε την Mid States Logistics στο Νάσβιλ, η οποία είχε πράγματι μια επιχείρηση μεταφορών ως ένα τμήμα. Τα προϊόντα στάλθηκαν στην αποθήκη συνολικής ποιότητας της Agracel στο Effingham, Illinois.
Το πρώτο του ημίχρονο έφτασε στην αποθήκη στις 12 Απριλίου 2007 με 24 παλέτες προϊόντων Griffin iPod. 4200 προσαρμογείς κασέτας iPod ήταν στην αποστολή με βασικό κόστος για τον Ντέιβιντ, 0,24 $ το καθένα. Μέχρι τη στιγμή της αποστολής, προστέθηκαν 2 μήνες αποθήκευσης, τέλη Paypal και σχετικά έξοδα, ο David είχε 0,67 $ σε κάθε πομπό. Τα ταχυδρομικά τέλη θα προσθέσουν άλλα 1,05 $ για συνολικά 1,72 $ το καθένα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η καλύτερη συνολική τιμή στο ebay ήταν 9,80 δολάρια, η τιμή του Ντέιβιντ στα 3,98 δολάρια συνολικά ήταν πολύ καλή συμφωνία. Wasταν απίθανο να ξεπουλήσει σε αυτήν την τιμή, αλλά αν το έκανε, το κέρδος του μόνο από τη μία παλέτα θα να είναι 9.492 $, αρκετά για να πληρώσετε δύο φορές το βασικό κόστος και των 24 παλετών που παραλήφθηκαν στην αρχική αποστολή. Φυσικά, θα καθορίζει την τιμή αγοράς για αυτά τα προϊόντα σε εθνικό επίπεδο μόλις ξεκινήσει τις πωλήσεις του. έπρεπε να αξιολογήσει προσεκτικά ποια θα ήταν μια λογική τιμή γιατί από εκείνο το σημείο και μετά, δεν θα μπορούσε ποτέ να αυξήσει το ποσό.
Χτίζοντας την Αυτοκρατορία Του
Ενώ χτίζει το Fruper και προσθέτει ένα τμήμα χονδρικής, παγκόσμια ναυτιλία και ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, ο David ξεκίνησε επίσης μια άλλη επιχείρηση ηλεκτρονικού εμπορίου. Η PrimeThreads.com, η αδελφή ιστοσελίδα του Fruper, γεννήθηκε όταν αγόρασε μια χρεοκοπημένη εταιρεία μπλουζών από την Καλιφόρνια. Σχεδίασε και ξεκίνησε τον ιστότοπο όπως έκανε με το Fruper.com. Quiteταν ένα μεγάλο επίτευγμα να βλέπεις ότι η PrimeThreads έχει περισσότερους από 12.000 μοναδικούς επισκέπτες μόνο την ημέρα των εγκαινίων.
Ο Ντέιβιντ είναι νεότερος στο γυμνάσιο τώρα και ως επί το πλείστον εξακολουθεί να είναι ένα αρκετά φυσιολογικό παιδί. Μπορεί να οδηγήσει BMW (που διακινούνται στο Range Rover όταν συνειδητοποίησε πόσο κακό ήταν το χιλιόμετρο βενζίνης) και να ανταλλάξει γνώσεις ιστοτόπου με επιχειρηματίες για βόλτες με ελικόπτερο, αλλά σπουδάζει επίσης πολύ σκληρά για να διατηρήσει βαθμολογίες σε μαθήματα όπως η φυσική και το κολέγιο επίπεδο μαθηματικών. Πρόσφατα έλαβε ένα βραβείο για την καλύτερη βελτίωση στην ομάδα ποδοσφαίρου του σχολείου του και δεν έχασε ποτέ ένα χρόνο εκπροσώπησης της τάξης του στο μαθητικό συμβούλιο. Είναι μανιώδης δρομέας και του αρέσει να περνά χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους του. Το SCORE, το Πανεπιστήμιο Eastern Illinois, το Rotary και άλλοι οργανισμοί του έδωσαν την ευκαιρία να μιλήσει σε διάφορες εκδηλώσεις και πρόσφατα ήταν ο κεντρικός ομιλητής σε ένα στρατόπεδο επιχειρηματιών για έφηβοι. Ακόμη και ο δήμαρχος της γενέτειράς του τον πρότεινε για το βραβείο Ernst & Young’s Entrepreneur of the Year το 2008.
Το Fruper έχει γίνει μια αρκετά μεγάλη επιχείρηση αυτές τις μέρες, αλλά το «γραφείο» του David είναι ακόμα στο υπόγειο δωμάτιο Fruper του σπιτιού της οικογένειας. Η πιο πρόσφατη αγορά του ήταν η αγορά σχεδόν μισού εκατομμυρίου νέων προϊόντων iPod τα οποία είχε αποστείλει από τα φορτηγά στην Αποθήκη Total Quality τον Σεπτέμβριο του 2008. Πριν από την αποστολή, ο 16χρονος Ντέιβιντ Όρ έκανε μόνος του το πεντάωρο με το αυτοκίνητο στο Νάσβιλ. Διαπραγματεύτηκε τη συμφωνία, υπέγραψε συμβόλαιο για τη μεταφορά, προσφέρθηκε πληρωμή και κανόνισε την αποθήκευση εντελώς μόνος του. Σχεδόν όλα τα προϊόντα έχουν πωληθεί (είτε μεμονωμένα ως ημερήσιες προσφορές είτε σε μεγάλες ποσότητες ως παρτίδες χονδρικής) από τα μέσα Δεκεμβρίου 2008. Εάν όλοι οι αγοραστές πληρώσουν σύμφωνα με τη σύμβαση, θα υπερδιπλασιάσει την επένδυσή του σε λιγότερο από 5 μήνες. Η κακή οικονομία δεν έχει επηρεάσει τις τιμές πώλησής του, αλλά έχει δει αγοραστές με χαμηλές αμοιβές καθώς και αυτούς που προφανώς δεν μπόρεσαν να λάβουν χρηματοδότηση για να ολοκληρώσουν τις πωλήσεις.
Το Fruper.com δεν θα είναι ποτέ η τελική υπόθεση για τον David γιατί οι στόχοι του φαίνεται να είναι ατελείωτοι. Έχει σχέδια για πολλά ακόμη τμήματα Fruper και ελπίζει ότι κάποτε θα κατέχει μια επιχείρηση με πρωταρχικό σκοπό την πώληση χονδρικής ποσότητας και πλεόνασμα. Έχει αφιερώσει πολύ χρόνο στη συγγραφή ενός βιβλίου που θα ονομάσει «Επιτυχία έως τα 17: Καθοδήγηση και κίνητρο για να γίνεις ένας επιτυχημένος νέος επιχειρηματίας."Αλλά αν τον ρωτήσετε τον πρωταρχικό του στόχο αυτή τη στιγμή, θα σας πει αναμφίβολα ότι βρίσκει έναν τρόπο για να γίνει επιχειρηματική σχολή στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις μόλις τελειώσει το λύκειο το 2010!
Η νοοτροπία ενός επιχειρηματία
Υποστηρίζοντας την πεποίθηση ότι δεν χρειάζεται το μυαλό ενός επιστήμονα πυραύλων να είναι επιτυχής, ο Ντέιβιντ θεωρεί ότι είναι πραγματικά η προσπάθεια που βάζει ένα άτομο στην κορυφή στον επιχειρηματικό κόσμο. Είναι αιχμηρός; Απολύτως. Ωστόσο, εάν οι ιδέες του Ντέιβιντ μετατραπούν σε επιτυχίες, θα έχει λίγο να κάνει με το γεγονός ότι είναι αρκετά έξυπνος και έχει να κάνει πολύ με το γεγονός ότι έχει μια ώθηση που τον ωθεί να δουλέψει σκληρά για να πετύχει αυτό που θέλει. Η αποφασιστικότητά του θα θαυμάσει και η ανυπομονησία του θα ενοχλήσει και θα τρελάνει, αλλά θα επιμείνει μέχρι να κάνει τη δουλειά με τον ακριβή τρόπο που θέλει. Αυτό είναι που κάνει πραγματικά έναν επιτυχημένο επιχειρηματία ……… ανεξάρτητα από την ηλικία του.