Όταν ήμουν παιδί, προσπαθούσα να μιλήσω στους γονείς μου για τα χρήματα. Μου είπαν ότι έπρεπε να επικεντρωθώ στο σχολείο και να αφήσω τους γονείς να επικεντρωθούν στα χρήματα.
Μεγάλωσα σε μια μέτρια αυστηρή οικογένεια Κινέζων Αμερικανών. Είχαμε κανόνες αλλά δεν ήταν γελοίοι. Μια εστίαση στους ακαδημαϊκούς αλλά όχι σε βάρος όλων των άλλων.
Ένα αυστηρό πράγμα ήταν ότι ως παιδιά δεν μιλούσαμε για χρήματα. Δεν ήταν κάτι που έπρεπε να ανησυχούμε. (και βγήκα μια χαρά!)
Πολλά από τα κοινωνικά μας ταμπού σχετικά με το χρήμα υπάρχουν για κοινωνική άνεση με κόστος τη γνώση και την εκπαίδευση. Τα παιδιά δεν πρέπει να ανησυχούν για τα χρήματα, αλλά πρέπει να τα καταλαβαίνουν. Δεν θα είχα ένα υπόλοιπο 5 ετών ένα βιβλίο επιταγών ή να καταλάβω πώς να πληρώσω για φαγητό, αλλά α ο έφηβος πρέπει να έχει κάποιες βασικές δεξιότητες χρημάτων.
Θα υποστήριζα επίσης ότι ορισμένα κοινωνικά ταμπού σχετικά με τα χρήματα έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να σας κρατούν σε άγνοια. Κάποια υπάρχουν για να εμπλουτίσουν άλλα.
ΑΣΕ με να εξηγήσω.
Ταμπού 1: Μιλώντας για τον μισθό
Όταν πηγαίνω σε συνέδρια με άλλους επιχειρηματίες, μιλάμε ελεύθερα για το πώς κερδίζουμε χρήματα, περίπου πόσα είναι, τι λειτουργεί και τι όχι. Το κάνουμε αυτό γιατί συνειδητοποιούμε ότι η κοινή γνώση θα βοηθήσει τον καθένα μας να αναπτύξει την επιχείρησή του. Η πίτα είναι τεράστια. Όλοι μπορούμε να πάρουμε μια φέτα. Διάολε, μπορούμε να πάρουμε δύο ή τρία και να έχουμε ακόμα περισσεύματα.
Όταν το σκέφτεσαι, αυτό που κερδίζει η επιχείρησή μας είναι αυτό που κερδίζουμε. Όταν ο Pat Flynn μοιράζεται ότι αυτός κέρδισε σχεδόν 1,7 εκατομμύρια δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες, αυτή είναι η διαφάνεια σε μια κλίμακα που δεν είχατε δει ποτέ σε ένα εταιρικό γραφείο. Σίγουρα μπορείτε να αφαιρέσετε έξοδα και φόρους, αλλά αυτά είναι ακόμα χρήματα που πληρώνουν τους λογαριασμούς του και ταΐζουν τα παιδιά του.
Πότε Ο Bjork και η Lindsay μοιράζονται την έκθεση εισοδήματός τους, μπορείτε να αποδομήσετε την επιχείρησή τους μέχρι την ενότητα διαφημίσεων. Γνωρίζετε ακριβώς τι κατατίθεται στον τραπεζικό λογαριασμό τους κάθε μήνα.
Μοιράζονται αυτές τις πληροφορίες επειδή οι συμβάσεις είναι διαφορετικές.
Στον εταιρικό κόσμο, οι εργοδότες προσπαθούν να σας πληρώσουν όσο λίγα θεωρούν απαραίτητα για να σας κρατήσουν ευχαριστημένους. Εάν σας πληρώνουν περισσότερο από όσο χρειάζεται, έχουν αποτύχει στην εμπιστευτική τους ευθύνη. Θυμηθείτε, όποιος αποφασίσει ότι ο μισθός σας δεν τον πληρώνει από την τσέπη του... αλλά έχει ευθύνη απέναντι στην εταιρεία να αποφύγει να σας πληρώσει υπερβολικά. Δεν είναι προσωπικό, είναι επαγγελματικό.
Αυτό σημαίνει ότι το άτομο δίπλα σας, που κάνει την ίδια δουλειά, πιθανότατα κάνει διαφορετικό μισθό για την ίδια δουλειά. Αν μιλούσατε εσείς οι δύο, ο ένας από εσάς θα ήταν δυστυχισμένος και θα απαιτούσε αύξηση. Αυτό θα ήταν κακό για το αφεντικό σας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μιλάμε για μισθό καταρρίπτονται. (στο καλό, ο Πρόεδρος Ομπάμα υπέγραψε ακόμη και ένα εκτελεστικό διάταγμα που προστατεύει τους υπαλλήλους των ομοσπονδιακών εργολάβων, ώστε να μπορούν να συζητήσουν τις αμοιβές - δείτε το Γραφείο Ομοσπονδιακών Προγραμμάτων Συμμόρφωσης Συμβολαίου Δελτίο Πληρωμής Διαφάνειας)
Όσο περισσότεροι εργαζόμενοι γνωρίζουν, τόσο περισσότεροι εργοδότες πρέπει να πληρώσουν. Σε χρειάζονται για να μείνεις στο σκοτάδι.
FWIW, σπάνια κάποιος δίπλα σου κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά που κάνεις εσύ. Ακόμα και δύο άτομα σε ξεχωριστά μητρώα μπορούν να κερδίσουν διαφορετικά ποσά για λόγους εκτός της καθημερινής εργασίας. Κάποιος μπορεί να είναι ανώτερος, μπορεί να έχει περισσότερες αθέατες ευθύνες κ.λπ. Για τους σκοπούς αυτού του επιχειρήματος, πιστεύω ότι η απλοποίηση είναι δίκαιη.
Ταμπού 2: Πόσα πληρώνετε
Τι άλλο θέμα χρημάτων δεν συζητούν οι άνθρωποι; Πόσα άτομα πληρώνουν για πράγματα - ειδικά τέλη για υπηρεσίες.
Πρόσφατα είχαμε ένα τμήμα μήκους 310 of του δρόμου μας στρωμένο. Σε αρκετές περιπτώσεις, πήρα το "αν δεν σε πειράζει, πόσο ήταν;" ερώτηση ($ 6500). Δεν ξέρω γιατί θα με πείραζε να με ρωτούσαν εκτός από ένα ταμπού να ρωτήσω πόσα άτομα πληρώνουν για πράγματα.
Μιλήστε με κάποιον άνω των 50 ετών και πιθανότατα έχει έναν «οικονομικό τύπο». Είναι συνήθως ένα φίλος ενός φίλου, ενός άντρα που γνωρίζουν μέσω κάποιου άλλου ή κάποιου που έχει συνεργαστεί με ένα μέλος της οικογένειας πριν.
Εάν αυτό το άτομο επενδύει χρήματα με τον οικονομικό του τύπο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπερπληρώνει. Αμοιβαία κεφάλαια εμπροσθοφυλακής χρεώνετε ένα κλάσμα τοις εκατό σε τέλη - ETF Συνολικού Χρηματιστηρίου Vanguard έχει λόγο εξόδων 0,05% - αυτό είναι $5 σε κάθε $ 10.000. Το Wealthfront θα διαχειριστεί 15.000 $ δωρεάν, τότε είναι 0,25%. αυτά είναι πάνω από, κατά μέσο όρο, τα τέλη 0,12% που χρεώνονται από τα υποκείμενα ETF που σας έβαλαν.
Όλοι οι σύμβουλοι επενδύσεων θα σας χρεώνουν πολύ περισσότερο από 0,25% ετησίως. Δεν μπορούν να διαχειριστούν 100.000 $ και πληρώνονται μόνο 250 $ - δεν θα μπορούσαν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι.
Αλλά γλεντούσαν για δεκαετίες επειδή κανείς δεν μίλησε γι 'αυτό. Η εμπροσθοφυλακή έγινε νωρίς γιατί ήταν πολύ φτηνός. Στη συνέχεια, διαδόθηκε από στόμα σε στόμα για το πώς τα ταμεία του δείκτη ήταν καλά, πόσο ενεργά απορροφήθηκαν τα κεφάλαια και τώρα κοιτάξτε πού βρισκόμαστε. Δισεκατομμύρια δισεκατομμύρια δολάρια είναι σε αμοιβαία κεφάλαια. Αυτό είναι εκατομμύρια και εκατομμύρια συμβουλές που δεν κερδίζονται.
Υπάρχουν νόμοι που εμποδίζουν τις εταιρείες να το κάνουν αντίστροφα. Εάν οι εταιρείες συγκεντρώνονταν και συμφωνούσαν να μην ανταγωνιστούν, θα μπορούσαν να διερευνηθούν για καθορισμό τιμών! Είναι τόσο σημαντική η επικοινωνία.
Ταμπού 3: Μιλώντας για το χρέος
Το χρέος είναι χρέος. Είναι πόσα χρωστάς. Είναι όμως και πολύ περισσότερα…
Οι άνθρωποι που χρωστούν είναι κακοί σωστά; Εκτός από υποθήκες. Και δάνεια αυτοκινήτων, γιατί χρειάζεσαι αυτοκίνητο για να φτάσεις στη δουλειά. Και φοιτητικά δάνεια… γιατί, η εκπαίδευση είναι καλή. Και χρέος που σχετίζεται με ιατρικές δαπάνες. Γιατί το χρέος είναι καλύτερο από το νεκρό.
Άκου - όλοι έχουμε χρέος. Για μερικούς, είναι χρέος πιστωτικών καρτών υψηλού επιτοκίου. Για άλλους, πρόκειται για υποθήκη χαμηλότερου επιτοκίου ή για φοιτητικό δάνειο. Αλλά είναι ακόμα χρέος.
Κατώτατη γραμμή: Χρωστάτε χρήματα σε κάποιον άλλο.
Όταν το να μιλάς για χρέος είναι ταμπού, κρατά τους ανθρώπους περισσότερο χρέος. Οι ανώνυμοι αλκοολικοί λειτουργούν λόγω του συστήματος υποστήριξης.
Αν μπορείς μοιραστείτε τα χρέη σας με τους φίλους και την οικογένειά σας, ποιοι είναι το σύστημα υποστήριξής σας, μπορούν να σας βοηθήσουν. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν να σας κρατήσουν υπεύθυνους και να σας ελέγξουν. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορείτε να πάρετε αυτό το πράγμα για το οποίο ντρέπεστε (αν δεν αισθανόσασταν έτσι, δεν θα ήταν ταμπού για εσάς!) Και να το θέσετε ανοιχτό. Της αφαιρείτε τη δύναμη και τώρα μπορείτε να την πολεμήσετε.
Διάολε, αν μη τι άλλο, θα σταματήσουν να σου ζητούν να κάνεις ακριβά πράγματα για να μην χειροτερέψουν τα χρέη σου.
Οι μόνοι άνθρωποι που δεν θέλουν να μιλήσετε για αυτό είναι οι άνθρωποι που εισπράττουν τόκους για το χρέος σας. Το προτιμούν αν συνεχίζετε να πληρώνετε.
Τι να κάνετε για αυτό
Εδώ είναι το όμορφο πράγμα - γίνεται όλο και λιγότερο ταμπού να μιλάμε για αυτά τα πράγματα. Αυτό είναι υπέροχο.
Ξεκινά με τη χρήση και τη συμβολή σε μέρη που συλλέγουν αυτού του είδους τις πληροφορίες - όπου μπορείτε να συζητήσετε θέματα όπως οι μισθοί και τα επιδόματα ανοιχτά - αλλά τελικά καταλήγει σε άτομα που το συζητούν ανοιχτά με τους δικούς τους οι φιλοι.
Την πρώτη φορά που μίλησα για χρήματα με κάποιον ήταν ένας συνάδελφος blogger. Στην αρχή μας φάνηκε περίεργο, αλλά με τον καιρό, καθώς επωφεληθήκαμε αμοιβαία από την κοινή χρήση στρατηγικών και τακτικών, τα οφέλη έγιναν σαφέστερα και χειρότερα. Και οι δύο θα επωφεληθούμε σημαντικά από τα αντίστοιχα ιστολόγιά μας και μέρος της επιτυχίας θα μπορούσε να αποδοθεί στις συνομιλίες μας.
Ξεκινήστε με την οικονομική σας ομάδα, καθώς θα μειώσει την κοινωνική και συναισθηματική αμηχανία, αλλά αρχίστε να επικοινωνείτε αυτά τα σημαντικά θέματα. Η γνώση είναι δύναμη.
Ω, καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν…
Δεν είμαι ανόητος, ξέρω ότι πολλά από αυτά τα ταμπού υπάρχουν επειδή μπορούν να οδηγήσουν σε δυσάρεστες συζητήσεις και συναισθήματα.
Ο μισθός μπορεί να είναι ένα βαθιά συναισθηματικό θέμα γιατί δεν είναι παράλογο να συνδέσουμε την αξία μας με τη δουλειά που κάνουμε. Ο μισθός είναι η μόνη ποσοτικοποιήσιμη πτυχή των εργασιών μας - είναι δύσκολο να μετρηθεί η ευτυχία, η ικανοποίηση, η ανάπτυξη και άλλες πτυχές γιατί οι άνθρωποι εργάζονται. Μαθαίνοντας ότι κάποιος κερδίζει περισσότερα από όσα μπορείτε να τσιμπήσετε, ειδικά αν μεγάλο μέρος της εικόνας του εαυτού σας συνδέεται με τον μισθό σας.
Μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα δυσαρέσκειας, φθόνου και άλλων αρνητικών συναισθημάτων που υπερτερούν της αξίας της ανταλλαγής γνώσεων. Ενώ αναγνωρίζω ότι είναι μια μικρή νοοτροπία καβουριών (σε οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, γιατί θα αισθανόμουν κάπως εσείς αν κάποιος άλλος σε πλήρωσε περισσότερο!;), είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε. Γι 'αυτό είναι σημαντικό να πατάτε ελαφρά (αλλά να μην το αποφεύγετε εντελώς!).
Έχετε γίνει πιο ανοιχτός στα οικονομικά σας; Πώς ωφεληθήκατε;